" Tell Me You Want Me " Chapter Nine - Dormitory Series #5

1 0 0
                                    

Dormitory Series // Tell Me You Want Me
chapter nine — jealousy

kevin’s pov.

naglalakad kami ngayon ni jeli sa may ilog. “ masarap ba? ” tanong niya “ hm... medyo... ” sagot ko sabay tango.  “ alam mo, favorite na favorite ko talaga 'tong cookies and cream na ice cream eh. ” usal niya kaya naman napa-tingin nalang ako sa kaniya.

“ ang ganda mo, jeli... nagtataka talaga ako kung bakit pa nagagawang mag-loko ng calleb na 'yon. napaka-perfect mong babae, jeli... ” napapaisip na naman ako habang nakatingin kay jeli. bakit ba kasi ang dali niyang magustohan.

“ hoy, kevin! ” tawag niya sa 'kin habang nasa tapat ng ilong na siya. hindi ko man lang napansin na ang layo na pala niya, kaya napa-tawa nalang ako.

“ anong ginagawa mo d'yan? nag-teleport ka ba? ” patawad kong tanong sa kaniya at tumayo na. “ kanina pa kaya kita tinatawag! ” sumbat niya sa 'kin sabay lapit. “ talaga? sorry haa! ” pang-iinis ko sa kaniya.

“ hey, kevin! ” sambit ng lalake sa aking likuran kaya naman napalingon nalang ako. “ calleb? ” tanong ko at inilipat ang tingin kay jeli. “ a-aray! ” biglang sabi ni jeli dahil na dulas ito sa may ilog, kaya agad ko siyang nilapitan.

“ bitawan mo siya! ” sabi ni at itinulak ako papalayo dahilan kaya na basa ako. “ ano ba, calleb!? ” galit na sabi ni jeli. “ bakit mo ginawa 'yon? ” dagdag pa ni jeli at tumayo na. “ halikana, kevin. ” sabi ni jeli at hinawakan ako sa kamay at umalis na kami roon.

“ tsk! kapal naman ng lalakeng 'yon, naging boyfriend lang kung umasta parang kung sino na. ” — calleb
________

kevin’s pov.

“ kevin, sorry sa ginawa sa 'yo ni calleb... ” paghingi niya ng tawad sa kasalanang hindi naman siya ang may gawa. napa-buntog hininga nalang ako. “ wala ka namang kasalanan dun... ” sabi ko sa kaniya.

“ hays... kasalanan ko parin 'yon, kung hindi sana ako nadulas at tinulungan niyong dalawa, hindi ka sana niya itutulak. ” pilit niya parin sinisisi ang sarili niya.

“ wala kang kasalanan, okay? jeli, siya ang may kasalanan. wala naman kasing masama kung tulungan ka naming dalawa, sadyang gusto niya lang gawin sa 'kin 'yon. ” pagpapaintindi ko kay jeli. nag-aalala na ako sa kaniya, masyado niyang sinisisi ang sarili niya.

“ kasalanan k— ”— jeli

“ sige, ulitin mo pa. tama na kaka-sisi mo sa sarili mo... okay naman na ako eh, kaya tumigil ka na. ” usal ko kaya naman napa yakap nalang siya sa 'kin. “ bakit ba ang bait bait mo sa 'kin, kevin? ” tanong niya habang naka-yakap sa 'kin.

“ ... ” hindi na ako nagsalita pa nang tinanong niya ako. “ okay ka lang ba talaga? ” tanong niya ulit sa 'kin. “ oo nga eh, okay na ako... ” sabi ko sa kaniya at tiningnan siya sa mata. “ salamat, kevin... promise ko sa 'yo hindi Kona ulit hahayaan si calleb na saktan ka... ” sabi niya habang niyayakap parin ako.

“ hindi mo na dapat gawin 'yon... ” sabi ko at mas hinigpitan pa ang pagyakap sa kaniya.

“ kung alam mo lang, jeli... kung anong dahilan kung bakit ganito ako makitungo sa 'yo, gusto na kita jeli... ayoko nang umalis ka pa sa tabi ko... sana hayaan mo 'kong mahalin ka. ” sabi ko sa aking isipan.

jeli’s pov.

“ i'm sorry, kevin... kung alam ko lang na masasakta ka dahil sa 'kin, edi sana mas pinili ko nalang ang layuan ka. pero hindi ko alam kung bakit, nagugustuhan na yata kita kevin... kahit alam kong mahirap akong magustohan. ” usal ko sa aking isipan habang nakayakap parin ako kay kevin.
_____________

kevin’s pov.

“ kevin, sorry sa ginawa sa 'yo ni calleb... ” paghingi niya ng tawad sa kasalanang hindi naman siya ang may gawa. napa-buntog hininga nalang ako. “ wala ka namang kasalanan dun... ” sabi ko sa kaniya.

“ hays... kasalanan ko parin 'yon, kung hindi sana ako nadulas at tinulungan niyong dalawa, hindi ka sana niya itutulak. ” pilit niya parin sinisisi ang sarili niya.

“ wala kang kasalanan, okay? jeli, siya ang may kasalanan. wala naman kasing masama kung tulungan ka naming dalawa, sadyang gusto niya lang gawin sa 'kin 'yon. ” pagpapaintindi ko kay jeli. nag-aalala na ako sa kaniya, masyado niyang sinisisi ang sarili niya.

“ kasalanan k— ”— jeli

“ sige, ulitin mo pa. tama na kaka-sisi mo sa sarili mo... okay naman na ako eh, kaya tumigil ka na. ” usal ko kaya naman napa yakap nalang siya sa 'kin. “ bakit ba ang bait bait mo sa 'kin, kevin? ” tanong niya habang naka-yakap sa 'kin.

“ ... ” hindi na ako nagsalita pa nang tinanong niya ako. “ okay ka lang ba talaga? ” tanong niya ulit sa 'kin. “ oo nga eh, okay na ako... ” sabi ko sa kaniya at tiningnan siya sa mata. “ salamat, kevin... promise ko sa 'yo hindi Kona ulit hahayaan si calleb na saktan ka... ” sabi niya habang niyayakap parin ako.

“ hindi mo na dapat gawin 'yon... ” sabi ko at mas hinigpitan pa ang pagyakap sa kaniya.

“ kung alam mo lang, jeli... kung anong dahilan kung bakit ganito ako makitungo sa 'yo, gusto na kita jeli... ayoko nang umalis ka pa sa tabi ko... sana hayaan mo 'kong mahalin ka. ” sabi ko sa aking isipan.

jeli’s pov.

“ i'm sorry, kevin... kung alam ko lang na masasakta ka dahil sa 'kin, edi sana mas pinili ko nalang ang layuan ka. pero hindi ko alam kung bakit, nagugustuhan na yata kita kevin... kahit alam kong mahirap akong magustohan. ” usal ko sa aking isipan habang nakayakap parin ako kay kevin.
_____________

To be continued...

Originally written by: thepenofljba

୨•୧—ljba’s note:
                  grammatical errors and vulgar words ahead‚ small letters intended‚ work of fiction‚ read at your own risk‚ taglish.

d – i – s – c – l – a – i – m – e – r – s :

✍️ : this story is fictitious. names‚ characters‚ events‚ incidents are either from author’s imagination‚ or use in fictitious manner.  any resemblance of a person‚ dead or alive are purely coincidental.

" Take Me To Your Place " Dormitory Series #5Where stories live. Discover now