şafak

4

YAZARIN KÜÇÜK NOTU:
Arkadaşlar bu bölümde fotoğraflar yer alıyor eğer isterseniz böyle devam ederim lütfen düşüncelerinizi yorumlarda belirtin...

İyi okumalar dilerim...

- - - --

Cevap vermedi.
" Kendini kurtaramayan bir insan başkasını kurtarmaya çalışınca böyle oluyormuş bunu kayda alsınlar söyleyeyim" dedi Lara
Acı...herkesin bilmediği bir duygudur ve ben kendisiyle çocukluk arkadaşıyım zor olan acı çekmek değil sana acı çektireni bilmek... Karşımda duran kızı tanımıyorum ama sanki ruhum tanıyor gibi sanki bilmediğim bir sıcak duygulardan biri gibi...

-Hayır, Şafak hayır olmaz yapamazsın sen birine güvenemezsin, sen tekrar bize işkence çektiremezsin...

Haklısın, haklısın, haklısın kahretsin haklısın. Benim buna hakkım yok ben sevilmem, sevmem...
" Her neyse bir cevap beklemiyordum zaten ayrıca bunu senin için yapmadım insanları Kurtarmak alışkanlıklarından biri değil"
Dedi Lara
" Beni niçin kurtardın ya da kim için kurtardın?"diye sordum.
" İnan bana bunu senden çok açıklamak istiyorum ama maalesef açıklayamıyorum Şimdi beni rahat bırak ve dinlen ne yaparsan yap istediğin bir şey olursa Ela'yı söyleyebilirsin dışarıda kapıda Korumalar var Dışarıdan bir şey istersen de onlara ilet sakın kaçmaya çalışma yoksa gerçek cehennemle çalışırsın cenneti ararken" dedi ve daha benim cevap vermeme fırsat vermeden odadan çıktı odada bir balkon vardı o balkon kapısına doğru ilerledim ardından Lara'nın koca Bahçeden dışarı çıktığını gördüm kırık olan ne yapacağımı diye düşünürken etrafı gezmeye karar verdim ne kadar burada kalacağım belli değildi ve benim bir harekete geçmem gerekiyordu en azından kolum düzelene kadar burada kalmam, kahretsin kalmam gerekiyor.
Kolum demişken kolum hala sargıda ve beynim donmuş gibi ne yapacağımı bilemiyorum Evet bir sürü burada kalmam gerekiyor mecburen ama bu onların güvenli veya iyi insanlar oldu söylemiyor benden faydalanmaya başlamadan önce ya da beni bir koz olarak ortaya koymadan önce kaçmam lazım ve hep bunun için hazır bir plana ihtiyacım var. Bunun üzerine içeri girdim ve yavaş adımlarla odamdan çıktım ya da daha doğrusu bana verilen odadan çıktım neden beni burada tek bıraktılar kocaman bir villa doğrusu böyle bir villaları olması bile bunları zengin kılar hele bilmedikleri birine buraya hapsetmek ayrı bir zenginlik kılar bunu not etmem lazım ama kağıt kalemim yok acaba Ela'dan mı istesem?Tamam ondan istiyorum.
-iyice delirdin sen
Evet hemde çok
Hızlı adımlarla odadan çıktım villa 4 katlıydı benim odam 3. kataydı uzun koridordan hızlıca ilerledim ve merdivenlere ulaştım. Koştura koştura zemin katta indim sonra ileride mutfağı
gördüm önce derin bir nefes aldım ve kapıdan içeri girdim normal bir içeri girme değildi aslında bildiğimiz içeri atladım o sırada yemek yapan Ela'yı gördüm bana 'lan sen nereden çıktın' der gibi bakıyor.
" Eee bir isteğiniz mi vardı?" Diye sordu.
" Şey aslında evet yukarıda canım bayağı sıkıldı daha acaba şey diyecektim bir kağıt kalem var mı resim yapmak için" dedim beni başımdan aşağı doğru süzdü benden şüphelendi açık açık belliydi ne yapacağımı tartım ve vücudumu bir gerginlik kapladı. En sonunda gözlerini sargılı olan koluma dikti ve konuşmaya başladı.
"Üzgünüm işinize karışmak istemem ama kolunuz sargılı nasıl yapacaksınız?" Diye sordu.

-Heh şimdi gelde bi yalan bul hadi!
Sus kamuri sus artık
İç sesime genelde 'Kamuri' diyordum bu lakap
sanki vahiy gibi inmişti ve bunu sevmiştim onun dışında yeni bir yalan aradım ve buldumda
"Merak etme benim gibi usta bir ressam küçük bir kırılmaya takılmaz" dedim yalancı bir gülümsemeyle önce biraz şüphelendi ama sonra istediğimi ayağıma getirdim. Kağıt kalemi
aldıktan sonra daha fazla muhatap olmak istemediğim için hızlıca odama çıktım.
-Eee kağıt kalemin elinde ne yapıcaksın
Plan Kamuri plan
Gömme dolabın karşısındaki yatağımın biraz ötesindeki çalışma masasına oturup kağıdı elime aldım ve yazmaya başladım.