11. Bölüm

136 30 59
                                    

 Genya-Lanet gelsin, seviyorum işte seni! Her şeyden, bütün güzel şeylerden daha çok seviyorum.

 Hiç bir şey diyemedim. 

Bunca zamandır, benden mi hoşlanıyordu?

  Ben gerçekten bu duygunun ne olduğunu bilmiyordum. Hayatımda hiç birisi tarafından beğenilmemiş ve sevilmemiştim. Aslında Genya hoş birisiydi ama bana karşı böyle duyguların beslediğini hiç tahmin edememiştim. 

 Onu çok iyi tanıyordum ama böyle olduğunu bilmiyordum.

Tsuki-B-ben, yani benimde duygularım uzun zamandır böyleydi. Ben sadece ne diyeceğimi bilmiyorum. Bende senden hoşlanıyorum Genya. (ay cidden kalbimi bıraktım buraya)

Genya-Gerçekten mi? Duygularımız karşılıklı mıydı yani?

Tsuki-Evet. Hem de çok uzun zaman önceden karşılıklıydı. Şunu anlıyorum ki, ikimizde sadece duygularımızı bir birimize söyleyecek cesareti bulamamışız.

 Ben bunu dedikten sonra Genya bana sarıldı. 

Bu anın bitmesini hiç istemiyordum.

 Bıraksalar sonsuza kadar böyle kala bilirdim. Hayatımda ilk defa kendimi bu kadar mutlu ve sevilmiş hissediyordum ve bu duygunun, hissin benden alınmasını asla istemiyordum. Sarılmayı nihayet bıraktık.

Genya-Artık eve dönelim mi? Himejima-san kızmasın.

Tsuki-Haklısın.

 Yolda giderken elimi tutmak istiyordu ama cesaret edemiyordu. Bende bunu fark ettim ve elini tutarak ellerimizi bir birine kenetledim. İkimizin de  yüzü domates gibi olmuştu. Resmen akşam sokakta yürüyen iki tane domates vardı. 

 O anın heyecanından hiçbirimiz eve gidene kadar heyecandan konuşamadık. Öylece ellerimiz birbirine kenetlenmiş eve gidiyorduk sadece. Sokak çok sessizdi, sadece bir birimizin kalp atış seslerini duya biliyorduk. (Ayol bana noldu bu gün)

 Eve vardığımızda ellerimizi tutmayı bıraktık.

Genya- Gerçekten, bana bu duyguyu yaşattığın için çok teşekkür ederim Tsuki-chan. Hayatımın en mutlu gününü yaşattın bana.

Tsuki-Ben de sana teşekkür ederim. Bana bu mutluluğu yaşattığın için.

Genya-Şey...Şimdi biz, resmi olarak sevgili miyiz?

Tsuki-Bilmiyorum, sence?

Genya-Ben de bilmiyorum. Çok karışık düşünceler içerisindeyim. 

Tsuki-Kalbim duracak heyecandan.

Genya-Benim de.

Tsuki-Artık eve girsek iyi olur. Himejima-samayı daha fazla kızdırmak istemem.

Genya-ama ondan öncee

Genya cümlesini bitirmeden anlımdan öptü. İşte şimdi heyecandan kalbim dura bilirdi. 

 İçeri girdik ve Himejima-samanın odasında uyuduğunu gördük. Bizde odalarımıza gittik ve uyuduk. Uyumadan önce bu gün yaşadıklarımı düşündükçe kızarmadan edemiyordum. Çocukluk arkadaşım beni sevdiğini itiraf etmişti. Bunları düşünürken yorgunluktan uykuya daldım. Uzun zamandan sonra ilk kez güzel bir uyku çekmiştim.

 Sabah olmuştu ama ben uyanmayı hiç istemiyordum. Taa ki Himajima-sama'nın kedileri odamın penceresinden içeri girene kadar. Himejima-sama kedileri çok sevdiği için evin her tarafı kediydi. Bazen nadiren de olsa beni bu kediler uyandırıyordu. Uyandım ve kahvaltı hazırlamak için aşağı indim. Kahvaltıyı zaten her zaman ben hazırlıyordum. (la şu anda kuaförüm sensin izleye izleye yazıyom bölümü JKHDKJ)

Demon Slayer x ReaderHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin