3.Bölüm

16 2 7
                                    

"Aah" diye bir ses duyana kadar .

Sesi işittiğim an az önce göğüsüme kadar çektiğim battaniyeyi fırlatıp ayaklandım . Kaşlarımı korkudan kalkmıştı bile ve gözlerimin bebekleri büyümüştü , yan tarafta duran çekmecemden silahımı çıkardım ve kendi etrafımda dönerek ,

"Burda biri mi var ? Hey" ya ben hayal görüyordum yada bir rüyanın içindeydim . Duyduğum sesten sonra başka bir ses gelmedi bir müddet fakat o sesin hayal olmadığı ve kalın bir erkek sesinden geldiğinden emindim . Bunu polis bir kadın olarak kesin kılıyorum .

Bir aptalın bir şeye çarptığını duyduğumda bu sefer kesin bir hırsızın yada birinin odama gizli girdiğini anladığımda rahatladım çünkü yakalayamıcağımdan  şüphem yoktu .

"Ulan pis hırsız çık yerinden , kendini belli ettin bile çıkta ikimizde yorma " dediğimde bu sefer olduğum yerin arkasından ses geldi ve ben saniyesiz döndüm arkama .

Gördüğüm şey nefesimin kesilmesine neden oldu . Olduğum yerden kıpırdayamadım bile , biranda her yerime buz kesmişti .
Karşımda görünmez ama şeffaf canlı ama cansız bir insan , gördüğüm şeyin karşısında gözlerimi karıştırdım ardından kendimi mal mal teselli ettim

"Yok be kızım rüyadasın sen yani rüyada ne varki şefaf insan tipinde olan birini görmemek biz rüyalarımızda neler görmedik hepside birbirinden gerçekti " bir anda durdum ve tekrar karşımda az önce vurduğu ayağını tutan birde bana bakan şefaf o şeye "......ama bu seferki çok gerçekçi "

"Sen....beni görebiliyor musun ?"bu ses gördüğüm şeyin gerçek olduğunun kanıtıydı . "S-sen Ki-kimsin ?" Titreyen sesimden sonra elimde olan silahı kaldırdım ve ona doğru tutum "hopaaa beni gören biri he ... çok şaşırtıcı " bunu söylerken bana doğru yürümeye başlamıştı bile ,

"Uzaklaş uzak dur vallahi sıkar acımam " bir anda durdu ve yanda duran makyaj masamın üzerinde olan polis şapkasına baktı .

"Ne oldu polis hanım ,ya da sana tırsak hanımı demeliyim . Hayatımda çok polis gördüm ama senin kadar tırsağını görmedim "dediğinde kendime gelmeye çalıştım omuzumu kaldırıp ona doğru ben yanaşmaya başladım ,

"Sen nesin ne cinsin nedirsin bilmem ama ne olduğun fark etmez . Asla mesleğim karakterim hakında bu şekilde konuşmana izin vermem pişman ederim " dediğimde korkması asıl onun tırslamasını bekledim fakat aksine bir kaşını kaldırıp alayla baktı ve burunuma kadar yanaştı .

"Nasıl olucak o " dediğinde yüzüme vuran sert nefesi beni ürperti " ne nasıl olucak mış ?" Dememe sebeb oldu normalde alır ayak ortasına vurar sonra elimdeki olan silahtaki bütün kurşunları onun üzerinde bittirirdim ama karşımda ne bir banka soygunu yapan ne bir tacizci piç biri nede alkollü araba kullanıp insanların canın tehlikeye atan bir insan , karşımda insan bile yoktu....

Etrafımda dönmeye başladı ven dönerken yüzü bana çeviri dönüyordu . Bu esnadada " nasıl beni pişman edicekmişsin korkak tırsak polis " en korkunç en kısık sesi ile kulaklarımda iz bırakıyordu . Her kelimesi kulağa korkunç geliyordu nefes alıp vermesi bile mucizeyken o yürüyor korkutuyor ve konuşuyordu .

Söz bile edemeyecek kadar korkmuştum ben hiç bir şeyden korkmayan ben bu sefer garip bir şekilde görünmezden korkuyordum .

Etrafımda 360 derece döndükten sonra yanda duran yatağa oturdu ve iki elini yatağa yasladı. Ben ise şoktan sadece önüme bakıp titriyordum elim ise kendiliğinden yere doğru iniyordu . Beni yukardan aşağı süzdükten sonra ,

"Şuna bak titriyorsun resmen karşımda ....birde sana komiser/ polis diye hitap ediyorlar hıı acıdım " dediğinde sabrım taştı ve artık karşımda ne var ne yok umurumda bile kalmadı .ben kaç tane canlı canlı kişiler öldürdüm böyle cansızlara can vercek değilim .

Görünmez AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin