HIRÇIN

20. BÖLÜM ÖZLEM

Multimedyada Rüzgar Çetin

Hırçın için şiir yazan @SlimShadyKerem teşekkürler. 

Rüzgar ve Güneş'in müzik sınıfında yalnız kaldıkları sırada şarkıyı dinlemenizi tavsiye ederim :)

Şarkı açılmayanlar için bölüm şarkısı:50 Shades Of Grey Trailer Song - Crazy In Love (Beyoncé Cover) 

Yorumlarınızı bekliyorum :))

Güneş'ten

Siyah arabasıyla önümde durduğunda  hayran olduğum adamın yüzünü inceledim. Gözlerindeki soğukluk gitmiş yerini daha ılımlı bir ifadeye bırakmıştı. Geçen sürede daha mı yakışıklı olmuştu? Yoksa ben mi çok özlemiştim? 

"Günaydın sarışınım."

Duymayı özlediğim o sesi kulaklarımı doldururken yüzümdeki aptal gülümsemeye engel olamadım.

"Günaydın." 

En sıcak ses tonumu kullanınca o da şaşırmıştı.

"Hazır mısın?" 

"Bu okula gitmeyi hiç istemediğimi biliyorsun."

Gözlerini yoldan ayırmıyor bir türlü yüzüme bakmıyordu. Duyduğu halde duymamazlıktan geliyordu.

"Okulda benimle mi olacaksın?"

"Müzik hocası olarak okulda işe başladım."

Ne yani benim müzik hocam Rüzgar mı olacaktı? O derse daha fazla ilgili olacağıma her şeyden çok emindim. Siyah arabasını okulun önünde durdurdu. Yol boyunca pek sohbet etmemiştik. Okul bahçesi tıklım tıklımdı. Küçücük okula bu kadar insanı nasıl sığdırmayı başarıyorlardı? Müdürün yaptığı klasik konuşmadan sonra sınıflarımıza dağıldık. Sınıfta erkekler çoğunluktaydı Rüzgar'ın kesinlikle bundan haberi olduğunu sanmıyordum. Onun gibi kıskanç bir adam daha önce hiç görmemiştim. Sabah özellikle eteğimin boyunu kısaltmıştım ama yinede ağzını açıp bir şey demedi. Belkide beni eskisi kadar önemsemiyordur. 

 İlk gün olduğu için bizleri fazla zorlamamak adına okulun yarım gün olduğu duyurusu yapıldı. Eh pekala yarım gün bu okulda kalmaya tahammül edebilirdim. Hem Rüzgar da buradaydı. En azından bana burada olacağını söylemişti. Sınıfa hocanın girmesiyle uğultu sesi azaldı. Aslında tatlı bir kadına benziyordu. Uzun yıllar yurtdışında yaşadığını belli edercesine aksanlı konuşuyordu. Hepimizin önüne kağıtlar bırakıp yerine oturdu. Sınıfın kapısı çalınınca gözler kapıdan içeri koşturarak giren kıza çevrildi. Ah hadi ama! İlk günden geç kalmıştı.

"Özür dilerim. Girebilir miyim?"

"Bir senede geç kalmasan olmaz değil mi Ada?"

"Gerçekten üzgünüm."

"Tamam geç yerine."

Etrafa bakınınca tek benim yanım boş olduğunu görünce bana doğru yürümeye başladı. Çantamı çekince yanıma oturdu.

"Merhaba ben Ada."

Yüzündeki içten gülümsemesiyle bana bakıyordu. Uzattığı elini sıktım.

"Merhaba bende Güneş."

"Tanıştığımıza memnun oldum."

"Bende" diyerek geçiştirdim.