Entwining our Frayed Strings (Strings #1)

Chapter 7

Francesca Bianca Torres

"Gago beh!" Bungad sa akin ni Liam na nasa labas ng bahay namin. "Ba't may maraming kotse sa bahay ninyo?"

I checked, marami ngang kotse sa harap ng bahay namin. It was five and all of them are familiar. Kotse ng mga kuya ko!

"Gago, andyan ang mga kuya ko" Nag-aalala kong sabi.

"So?" Sabi ni Mika. "Wala naman siguro kayong planong mag-sex-"

"MIKA, PLEASE SHUT UP. Baka marinig ka nila." She just rolloed her eyes.

Natataranta ako kung anong gagawin ko. Alam kong walang mali na pumasok kami sa bahay, total, empleyado naman namin si Ralph but it felt like a crime. Feel ko parang nagdala lang ako ng lalaki sa bahay.

"Gago kailangan natin burahin yung dedication ng cake!" Liam hissed.

I see no point kung bakit kailangan pang burahin ang dedication sa cake ni ralph eh 'Happy Birthday Ralph' lang naman ang nakalagay roon. Unless... unless kung may iba pa silang nilagay bukod roon.

Inagaw ko kay Liam ang pulang kahon ng cake at hindi ko alam kung magugulat ba ako o matatawa sa nilagay nila rito.

'Happy birthday to you, hardinerong dumidilig kay Cesca.'

Nai-imagine ko tuloy ang reaksyon ng taong sumulat ng dedication. Nakakahiya! Buset na Liam!

"What are you waiting for?! Smudge it!" Mika commamded.

Dali-dali kong ginulo gamit ang daliri ko ang punyetang dedications ng cake. Sa lahat ng p'wedeng ilagay bakit yun pa? Itinira ko lang ang Happy Birthday doon.

Agad kaming pumasok ng bahay habang nililinis ko pa gamit ang aking bunganga at dila ang daliri kong puno ng frosting ng cake.

"Ba't kayo nandito?" Bungad kong tanong sa kanila nang marating namin ang sala.

Naka-upo sila roon at nanunood ng pabalas— well, ang iba lang. Kompleto silang lahat. Ate Khaye was reading something on her laptop. Si kuya Austin ay nakatutok ang mata sa malaking screen kasama si kuya Xavien. Si kuya Axel naman ay solo ang isang sofa at nagbabasa ng libro.

"Bakit? 'Di ba kami welcome sa sarili naming pamamahay?" Sagot sa akin ni kuya Xavien.

Of course they are. They've all got keys. Ano pa bang expect ko? But a question that buffles me is kung bakit sila narito eh wala namang okasyon.

I could also smell the delicious aroma of butter and steak from the kitchen. There was only one more brother who's missing, si Kuya Lucas. He must be the one cooking.

"May birthday ba?" Naguguluhan kong tanong.

Walang pumansin sa tanong ko dahil lahat ng mga atensyon nila ay nakatuon sa sarili nilang ginagawa. I was no longer expecting an answer. Paniguradong hinding hindi sasagot ang mga ito.