14

131 5 0
                                    

Uni



၁၉၇၀ ခုနှစ်က အလိုလိုက်ခံထားရသော ဇနီးလေး

အပိုင်း ၁၄

                     
နေ့လည်စာ စားအလုပ်နားချိန်မှာ အလွန်‌တိုတောင်းသည်။ ၆ခုမြောက်အဖွဲ့မှ ၈ခုမြောက်အဖွဲ့သို့ သွားရာတွင် အလုပ်ချိန်မီစေရန် အနောက်ကတောင်ကို ဖြတ်၍သွားရသည်။ ကုလျန်ရုန် စားစရာများချပြီးသည်နှင့် ဗိုက်ပြည့်ရန် တစ်လုတ်ပြီး တစ်လုတ် မြန်မြန်စားလိုက်ပြီး ပန်ကိတ်၂ခုစားကာ ငါး၅ကောင်၊ ဘဲဥ၆လုံးပါ‌သော ခြင်းကိုယူ၍ ထွက်သွားလိုက်သည်။

                    
ရွှီကျင်းဖန် တံခါးဝထိလိုက်ပို့ပြီး မှာလိုက်သည်။ "ရှောင်းမင်က မင်းကို ငါးအချဥ်စိမ်လုပ်နည်းပြောပြထားတယ်မလား။ မင်းဝမ်းကွဲကို ပြောပြီး မင်းဦးလေးအတွက် လုပ်ပေးခိုင်းဖို့ ပြောလိုက်ဦး"

                       
ငါး အချဥ်စိမ်ကို အိုးကြီးထဲတွင် ချဥ်ချဥ်စပ်စပ် အရသာရှိရှိလုပ်ထားပြီး မိသားစုဝင်များသောအိမ်စားရန် သင့်တော်သည်။

                    
"လမ်းသွားရင် သတိထားသွား။ လမ်းပိတ်ရပ်နေတဲ့လူတွေကိုလည်း အဖတ်မလုပ်နဲ့။ အမေ သားဖို့ ဟင်းတွေချန်ထားပေးတယ်။ ဦးလေးအိမ်မှာ စား‌မနေနဲ့ဦးနော်"

                        
အခုချိန်တွင် မိသားစုတိုင်း စားစရာရှားပါးသည်။ ပြီးတော့ ကုလျန်ရုန်စားနိုင်သည့် ပမာဏကိုလည်းသိ၍ ရွှီကျင်းဖန် သူမအကိုအိမ်တွင် ကုလျန်ရုန်ကို မစားခိုင်းရဲပါ။

                      
"ကျွန်တော် နားလည်ပါတယ် အမေ။ အမေ ကျွန်တော့်အတွက် ဘဲဥလည်း ချန်ထားပေးဦးနော်" ကုလျန်ရုန် ပန်ကိတ်ကို တစ်ကိုက်် ကိုက်လိုက်ပြီး ဝါးကာ သူလက်ကို ဝေ့ရမ်းနှုတ်ဆက်ပြီး အနောက်ဘက်သို့ ဦးတည်သွားလိုက်သည်။

                         
"အမေမှတ်မိတယ်၊ သားဖို့ ချန်ထားပေးမယ်" ရွှီကျင်းဖန် ကုလျန်ရုန် ထွက်သွားသည့်ကျောကိုကြည့်ရင်း သူ့ကို မမြင်ရတော့မှ တံခါးပိတ်၍ နေ့လည်စာစားရန် ပင်မအခန်းသို့ သွားလိုက်သည်။

၁၉၇၀ခုနှစ်၌ အလိုလိုက်ခံထားရသော ဇနီးလေးWhere stories live. Discover now