Masayı toplamaya başladığımızda telefonum kuduz köpekler gibi titriyordu. İşte şimdi keyfim yerine gelmişti. Masayı onlara kakalayabilirdim.Annemin aradığını görünce hemen açtım. "anaaağğğmmm" "yavrummm" "anağğğmmm" "yavrummm" yine tük filmi kaçkınları gibiydik işte. "İlaçlarını aldın de mi kız kırarım bacakların"" sağol anne bende iyiyim " "kuzum bunlar sesin iyiliğin için ben sana ne dedim gitme yaban ellere demedim mi""yine mi bunu tartışıcaz anne artık 18 oldum... Tamam kızlar geliyorummm.Annecim duyduğun gibi kızlar çağırıyo görüşürüüzzzz" "Tamam tamam dikişlerine dikkat et seni seviyorum" " Bende seni seviyorummm"
Yarım saat sonra Kumsal ve ben plaj için hazırlanmıştık ama Ada bir türlü hazırlanmak bilmiyordu. Kumsal sabırsızca tepinirken Adaaaa diye bağırdı. Merdivenlerden pata küte inerken Geldimmm Geldimm diye bağırdı. "Dikkat et bir yerini kırıcaksın" dediğimde ise ölümcül lazer gönderen bakışlarıyla beni parçalara ayırdı."Ah kalbim bir gün bu bakışlar beni öldürücek diye çok korkuyorum." dediğimde bana orta parmağını salladı.Eeee hadi gidelim artık dedikten sonra yürümeye başladık. Denizin mis kokusu yayılmış insana öyle güzel huzur veriyordu ki anlatamam. Burayı işte bu yüzden seviyordum.Adım başı huzur adım başı neşe. Annemlerde burayı çok sevdiğimi söyledikleri ve yaşadığım son olayların biraz ağır olduklarını düşündükleri için buraya tatile geldik. Yaşadığım o lanet kazadan sonra son 3 yılı hatırlamıyordum. Sanki birsi o 3 yılımı söküp almıştı benden. Annemlerin söylediğine göre kazayı yapanı kimse görmemişti. Ada'nın sesiyle kendime geldim. İkiside endişeli gözlerle bana bakıyorlardı.Ada "İyi misin" dediğinde "Süperim, harikayım hatta mükemmel hissediyorum.Hafızamda 3 yıllık bir eksik var nasıl doldursam o boş kısımları sizce?" Gereksiz sinirim onları da germişti. Ani patlamalarım yüzünden onları da üzüyordum. "Ben özür dilerim.Ne yapmam gerektiği hakkında hiçbir fikrim yok.Kendimi bir boşlukta hissediyorum.Düşündükçe her şey birbirine daha çok karışıyor." dediğimde ikisi de aynı anda bana sarıldı.Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum ama bir damla yaşın akmasına engel olamadım.Kendimi toparladığımda akan yaşı sildim ve beraber şezlonglara doğru yürümeye başladık. Havlumuzu serdikten sonra susadığımı hissettim. İçecek bir şeyler alsak iyi olacaktı. "Ben içecek bir şey almaya gidiyorum sizde bir şey istiyor musunuz?" diye sorduğumda birbirlerine bakıp kafa salladılar. onların bu haline gülüp Snack Bar'a doğru yürümeye başladım.
Kumsalda voleybol maçı yapan üçgen vücutlara bir göz atıp yürümeye devam ettim.o sırada ayağım takılıp düştüğümü zannederken bir öküz oturdu böğrüme. Gözlerimi açtığımda tanıdık bir çift siyah göz aşkla bana bakıyordu. O kimdi bilmiyorum ama o gözlerde boğulmak istedim. "Defne" dedi bana acı dolu sesiyle.O an adımı bilmesi umrumda değildi onun büyüsüne kapılmıştım. Ve sonra....
#buçocukkim Meraba. Yine ben.Beni özlediğinizi biliyorum çünkü bende sizi özledim.Heyecanlı bir şekilde bitirdim.Beni arkadaşlarınıza önerirseniz sevinirim.Bu sayede büyük bir aile olabiliriz.İyi haftalar.Bir hafta sonra görüşmek dileğiyle hoşçakalın.Aaaa bir de unutmadan #buçocukkim ile ilgili tweet atarsanız hepsini okuyacağıma söz veriyorum.
