Diş ve Pençe

Başka Bir Evren

Belinay arkasını dönemeden kafasına darbe alıp yere yığıldı. Korkuyla nasıl kaçacağımı düşünürken başımın ağrısıyla bilincimi kaybettim.

Gözümü açtığımda etraf çok karanlıktı hafifçe doğrulduğumda kafamı yumuşak bir şeye çarptım. Dışarıdan birinin homurdandığını fark ettim. Üstümdeki yumuşak tabaka açıldığında bir tabutta olduğumu anlamam uzun sürmedi.

Biraz korkuyla birazda merakla " n-nerdeyim ben?!" Diye sordum 30 lu yaşlarındaki sert görünümlü adama. Adamsa dalga geçer gibi "öldün sen unuttun mu? Cehenneme hoş geldin" dedi. Sinirle " keşke daha iyi bir rüya görebilseydim" diye mırıldanıp tabuttan çıktım.

Adam sinirle " hâlâ rüya diyor bak bakalım rüyaymıymış" diyip bana tokat attı. Bu benim sinirlenmeme neden olabilecek tek şey olduğu için bir anda adamın karnına yumruk attım. Adam yumruğun etkisiyle yere yapışırken dalga geçme sırası bana geçmişti " ben rüya görmüyorum ama sen bir müddet rüya görebilirsin" diyip kıkırdadım.

Sesi duyan uzun siyah saçlı kırmızı gözlü kafasında taç olan bir kadın koşarak yanımıza geldi. Yerdeki adamı kaldırırken ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Adam kalktığı gibi "seni geberticem!" Diye bağırarak üstüme geldi ama kadın onu tutup sakinleştirici ve nazik bir ses tonuyla " o daha bir çocuk ve kendini savunmaya çalışıyor biraz anlayış göster" dedi. Odadan çıktılar ve beni tek bıraktılar.

Tabutun yanındaki çantaya gözüm çarptı. Hemen çantayı açtım oyuncak kurdum! Bu benim çantamdı. Kapının kilit sesini duyduğumda hemen çantamı kapattım. Gelen o kırmızı gözlü kızdı.

Sanki bir ceylanmışım gibi sakince beni korkutmamaya çalışarak yanıma yaklaştı. " Kimsiniz siz? Beni hangi cehenneme getirdiniz!" Diye bağırdım kadına. Ama o sakinliğini koruyarak cevap verdi "yaşadığın için şanslısın. Ben vampir krallığının kraliçesi Luna. Sende maalesef krallığımın parçasısın artık ama iyi tarafından bak artık güçsüz korkak bir insan değilsin" bu gerçek olamaz!olmamalı!"bu ne demek! Sen şaka yapıyor olmalısın! Evime nasıl döneceğim ben?" Sesim gittikçe alçaldı.

Gözümden düşen bir damla yaşı silerken "henüz bilmiyoruz. İlk defa bir insan ısırıldıktan sonra vampir oluyor. Ama merak etme ben sana yardımedeceğim" diye mırıldandı. "Peki kurt adamlar gerçek mi?" Diye sordum umutla. Kurt adamlara bayılıyorum.

Şu an bir kitapta gibiyim. Kafasını yukarı aşağı saklamakla yetindi. Biraz heycanlandım bu benim için harika. " Ve şu anda onlarla savaştayız. maalesef bunu fırsat bilen bazı baronlar tahta geçmeye çalışıyor bu yüzden vampir krallığı kendisiyle de savaşıyor." İşte bu benim için kötü haber.

Gözü sağ gözümü kapatan saçlarıma takıldı. Saçımı kulağımın arkasına atmak için elini uzattığı an elini tuttum. "Teması sevmiyorum" diye geçiştirdim. Ama teması sevmememle alakası yoktu. Sadece gözümde pençe izine benzeyen bir tane çizgi vardı ve bu benim hiç bir zaman hoşuma gitmemişti.