Herkes gecenin uykusuna gömülmüş,
Bense dışarıda yürüyorum.
Yürüdükçe doğayla tümleşiyorum
Tümleştikçe gerçeklikten uzaklaşıyorum.
Bir kaç kez yavaş dalgalar değiyor sahile,
Sonra hırçın bir dalga insanlara olan kiniyle.
Yapraklar küsmüş agaca yavaş yavaş süzülüyor
Yoksa ağaç mı küsmüş, yaprağı istemiyor?
Huzuru buluyorum
Gözümde mutlu yaşlar
Yıldızlar yolumu gösterdiği vakit
Başımı kaldırıyorum göğe
Bulutlar acısını döküyor yeryüzüne ve bana
Uzanmış bir yeşilliğe, dinliyorum.
Kabul ediyorum acısı bizden fazla
Derdi kaplar binbir sayfa
Bç
Umarım sevmissinizdir :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACININ CAZİBESİ (ŞİİR)
PuisiHeyy şiirlerim seni anlatıyor olabilir. Ruhundaki yaralarımızı , yaşantımızı, acılarmızı, mutluluklarımızı veya aşkımızı şiirlerle birleştirsek ne olur? Siirleri kendimizle bir yapsak ne olur? Mısralarımı okuyak öğrenebilirsin bu sorunun cevabını. ...
