Sonsuz Mesafe

Bazı sonlar bir başlangıçtır.

10 yıl önce

21 Eylül

Bir akşam. Bir bildirim.

Sol isimli kullanıcı seni takip etmek istiyor..

Elim ayağıma dolanmıştı oysa ki henüz sabah aklımdan acaba istek atsam mı diye geçirmiştim. Bu neydi şimdi?
Kabul ettim ve hikayemiz başladı..

I.

Bir gün en sevdiğinizi kaybedince, cenazeler size travmanızı hatırlatır. 8 yıl önce dedemi kaybetmiştim. Ailede en sevdiğim kişi oydu. O ölünce hayatım tepetaklak oldu. Ondan sonra da zaten cenazelere gitmemeye başladım. Bu kez mecbur gideceğim. Yakın bir akrabamız öldü, üstelik dişim de çok ağrıyor. Diş ağrısı çekmek dünyanın en kötü şeyi gibi geliyordu o zamanlar bana. Son iğneyi yaptırıp ne halt yiyeceğim diye düşünüyordum.

Akşam yemeğinden sonra hastaneye gittim son iğne yapıldı.Ve dönüş yolunda bir kaza yaptım. Gülerek çıktığım hastaneye annemi kaybetme korkusuyla geri girdim. İşte asıl bundan sonra hayatım tepetaklak olmaya, yeniden şekillenmeye başladı.. Korkuyla geçen bir saatin ardından nihayet annemi görebildim. Her şey yolunda. Ama tetiklenen bir anksiyete ile başa çıkmak çok zor.

Günler geçti. Bir akşam aldığım haberle ne hissedeceğimi bilemeyerek oturup kahve içtim. En yakın arkadaşınızın intihar ettiği haberini aldığınızda ne yaparsınız?
Ben, kahve içtim.

Hastanede 1 hafta dayanabildi güzel dostum sonra onu da kaybettim. İşte tam olarak hayatımın boka sardığını hissedebiliyordum artık. Hiçkimsem kalmamış gibiydi. Yine de bazen kendimiz için güçlü olmak zorunda kalırız.

Sol kişisi takip isteğinizi kabul etti.
Sol kişisi fotoğrafınızı beğendi.

Kalbim hızlı hızlı çarpmaya başladı. Neden böyle oluyordu ki? Hiç tanımadığım birinin bana istek atıp fotoğraflarımı beğenmesi çok normal değil miydi? Ama bir gariplik vardı, beni endişeye düşüren bir şey: nasıl oluyordu da sabah aklımdan geçirdiğim kişi aniden bana ilgi duymaya başlıyordu?

Ve sonunda o mesaj geldi...

Sol: Sizinle bir fotoğraf paylaştı
Sol: Kedi mi daha şirin sen mi karar veremedim :)

İlk bölümü kısa tutmak istiyorum şimdilik :)