Arabayı kilitleyerek cep telefonumu arka cebime soktum ve anahtarları da onun yanına yollayarak hızlı adımlarla uçak alanının büyük kapısına doğru ilerlemeye başladım,yektanın bana son dakika yazışına göre Vip kapıdan çıkış yapacaktılar."Umarım gecikmemişimdir ya."diye mırıldandım koşar adımlarla.Trafik yüzünden bir kaç dakika daha geç gelmiştim.
Bedenim kapıdan içeriye girdiğinde Vip kapısındaki insanlar oldukça uyuşuk bir şekilde çıkıyordu,kardeşim hızlansanıza ne bu naz niyaz?Kaşlarımı çatarak etrafta gözlerimi gezdirmeye başladım,Yekta ortalarda kesinlikle görünmüyordu.Burda olsa onu o selvi boyundan hemen görürdüm"Saatleri mi karıştırdı acaba."dedim kendi kendime arka cebimden telefonumu çıkarıp ekrana bakarak.Sadece beş dakika gecikmiştim.
O süre içerisinde de gitmiş olamazdı herhalde.
Alex:Nerdesin?
Alex:seni göremiyorum.
Alex:üzerinde ne var?
Görüldü.
Yazıyor.
Yekta:umarım bu gece sen olacaksın.
"Bebeğim."duyduğum sesle başım anında kalkarken onu karşımda göremeyince hızla arkamı döndüm,burnum oldukça sert bir yere çarparken avucumu hızla burnumun üzerine kapattım.
Hızla elimi aşağıya indirdim"Benim kocam gerçekte daha da güzelmiş."diğer eli de yanağıma yerleşirken Yekta beklemediğim bir şekilde üzerime eğildi ve dudaklarını dudaklarımın üzerine mühürledi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bacaklarım heyecandan titrerken Yekta galiba bunu hissetti ve belimi tek eliyle kavrayarak beni aniden yukarıya çekti, dudaklarımız birbirinden ayrılmazken öpüşmüyorduk.Derin bir nefes alarak kısık sesle inledim,inanılmaz derecede utanıyordum ama onu gerçekten delicesine öpesim vardı!
"Aşkım."dedi Yekta kısık sesle"Aman boşver bir daha mı göreceğiz sanki onları."üst dudağını kavradığım gibi emmeye başladığımda o da alt dudağımı beceriksizce emmeye başladı.Neden bilmiyorum ama bu dudaklara ilk dokunan kişi olmam saçma bir şekilde beni daha da heyecanlandırmıştı.
Kollarımı yektanın boynuna sararak parmaklarımı saçlarının arasına soktum ve onu büyük bir zevkle dakikalarca öptüm.
Dudaklarımız birbirinden ayrılırken dudaklarında benim parlatıcı glosum vardı.
Pembe pembe parlıyordu.
Bu hali çok tatlıydı.
"Çocuklar,artık ayrılmaya ne dersiniz?" yabancı kadın sesiyle kaşlarım çatılırken Yekta beni sıkıca kucağında tutmaya devam ediyordu"Yekta,oğlum hadi indir çocuğu bak kızaracak vücudu."Yekta beni istemeye istemeye aşağıya indirdiğinde onunla aramızda olan boy farkı bir anlığına gerçekten zoruma gitti.
Ben 1.71 o ise...1.96
Aramızda şimdi bile uzak mesafe ilişkisi vardı.
Üstelik beni kucağından indirdiğinde kendimi uçurumdan aşağıya inmiş gibi hissetmiştim,uzun manitan olması böyle bir şeymiş demek ki.Benim erkek arkadaşlarım genelde benimle aynı boyda ya da çok az daha uzun oluyorlardı "sevgilim gerçekten çok minik." mesajlarda konuştuğu gibi konuşuyordu ...eve gidince onu yiyecektim.
Hemde her anlamda.
"Minik değilim ben."dedim kollarımı beline sarıp ona sıkıca sarılarak "gerçekten geldiğine inanamıyorum,emin misin gerçek olduğuna?"zihnime girip şu an bana rüya da gördürüyor olabilirdi. Teknolojik becerileri o kadar yüksekti ki,buna o telefonun üzerine otur birbirimizi hissedeceğiz dediğinde tamamen emin olmuştum.
"Gerçek olduğumu sana daha sert bir şekilde hissettirmeyi çok isterim."yüzümü ateş basarken bu kadar insanın arasında böyle konuşması açıkça beni bile utandırmıştı.İnsanların bazıları bize tuhaf tuhaf bakarken omuz silktim.Hepsini ilk ve son görüşümdü ne de olsa.
"Çocuklar...hey."karşımdaki oldukça güzel kadına baktım,ona elimi uzattığımda tutarak sıktı.Yektanın bakışları anında ellerimize kaymıştı, boştaki elimi alarak o da sıktı.Kesinlikle küçük ve annesini taklit eden bir çocuktu.
"Memnun oldum.Çocuklar sizden ayrılmayı inanın istemem ama karım kafayı yemek üzere,o yüzden hemen gitmem gerekiyor.Yekta,anneciğim bir şey olursa beni ara tamam mı?duygu kontrolünü dikkat edemeyebilirim."göz kırptı"anlaştık mı?"yekta başını salladı.
"Tamam anne."dedi uslu uslu.
"Alex,oğluma iyi bak ve fazla heyecan yapmasını sağlama tamam mı?"başımı salladım"Tamam,heyecan yapmayacağına emin olabilirsiniz."
Söz veremezdim ama.
"Tamam olaman ben gidiyorum,dikkatli gidin. Yekta gidince bana mesaj at tamam mı?"ilk defa ayrıldıkları için bu temkin normaldi.
"Tamam anneciğim."şu an yanaklarını seve seve ona veresim vardı...ama neyi.
