POV: LHIARNNA
"Eto na lang ang alam kong solusyon e, teka ano bang pakielam mo at saka sino ka ba para pigilan ako" naiinis niyang saad.
"Seriously? Is suicide your solution?" sarcastic kong tanong.
"Wala na, walang wala na ako pagod na ako, na-nag loko ang tatay ko sa nanay ko kaya dahil don inatake sa puso ang nanay ko, tapos kung sino pa ang dapat sandalan ko kapag walang wala ako o may problema, ang nobyo ko dapat ang sandalan ko pero wala wala s‘yang pakielam sa pinag dadaanan ko, yon pala may babae na s‘ya..at yung babae nayon ay kaibigan ko pa.. ang matalik kong kaibigan, tapos hindi ko na alam paano pa ako mag aaral ngayon, ang kinikita ko ay hindi sapat pang tustos sa pag aaral ko malapit na rin ako mag college hindi ko nga alam kung itutuloy ko pa!!" bulyaw niya at nakita kong sunod sunod na pumatak ang luha niya mula sa kanyang magagandang mata kaya‘t napadukdok na lamang siya habang umiiyak.
"I will try my best to help you, don't cry because the solution to your problem is not suicide" Mataray kong saad sakanya.
"Paano pa paano pa e hindi ko na nga alam paano pa ako makakabangon sa problemang ito" umiiyak pa rin niyang saad saakin.
"Kaya nga i will try my best diba, sumama ka saakin" pag aaya ko sakanya ngunit para siyang walang balak na sumama.
"E hindi nga kita kilala tapos sasama ako sayo" pag tataray niya.
"Alam mo ang arte mo ikaw na ang ang tutulugan jan sa problema mo para hindi ka na mag pakamatay or what ayaw mo pa, edi wag" sasakay na sana ako sa sasakyan ng mag salita siya.
"Eto na eto na sasama na, basta huwag mo lang ako ipahamak o baka may gawin kang masama saakin" pag aalangan niya.
"What the heck, muka bang may gagawin akong masama sayo? tutulugan ka na nga e dami mo pang say" naiinis kong saad.
"Kuya Lex dun pa rin po ang punta"
Huminto si kuya Lex sa malaking groceries store.
"Anong ginagawa natin dito?"
Hindi ko siya pinansin dahil puro s‘ya tanong.
Nang makita ako ng guard ay agad kaming pinapasok.
"Welcome Mss. Arvail" saad nito.
"Thanks"
"Arvail? parang pamilyar" saad ng babaeng ito.
Sa tingin ko ay hindi siya mahilig gumamit ng Facebook or wala siyang cellphone?
Pag pasok ko ay pinuno ko ng chips, chocolate, nuts, biscuits, and other food na mangangatngat sa madaling araw and cart.
Nakita kong nakatingin lang ang babaeng ito.
"Why are you just looking and not taking anything to eat?" i asked her.
"Wa-wala nga akong pera" she said.
"Sinabi ko bang ikaw ang mag babayad?" saad ko.
Kumuha na s‘ya pero isang piraso lang.
This girl.
"Kuya Lex, get another cart" utos ko sakanya.
Pag dating ni kuya Lex ay meron na siyang dala dalang cart.
"Here's your cart"
Nilagyan niya ang cart niya pero kaunti lang, nilagyan ko iyon ng marami at namimili pa para saakin.
"Saka nga pala, saan ka nakatira ng maihatid ka namin?" i asked pero nakayuko lamang siya.
"Wa-wala na, pinalayas na ako sa apartment namin nila nanay da-dahil wala na akong pang bayad" utal utal niyang saad na parang konting kibot na lang ay iiyak na siya.
YOU ARE READING
Greatest love, Greatest?
De TodoKung hindi man itinadhana para sa isa't isa sina Lorxtton at Lhiarnna at nag kita sila sa maling oras at panahon baka sakaling sa ibang mundo sila talaga ang para sa isa't isa at mag kita na sila sa tamang oras at panahon.....
