Minho'dan
Jisung tatlı bir çocuktu gerçekten, kalbime birşeyler yapıyordu onu evine bıraktıktan sonra evime yol almaya başladım. Acaba mafya olduğumu öğrense benden kaçarmıydı, hadi ama Minho daha birbirinizi tanımıyorsunuz sadece ismlerinizi biliyorsunuz. Kırmızı ışıkta durdum (red lighs:) ) Ve çalan telefonu açtım zaten telefon araca bağlı olduğu için direkt konuştum arayan kişi Chan'dı.
"Ne var amına koyim arabadayım"
"Sen nerdesin amk çocuğu"
"Ne diyon amk sen, konum at geliyom kimler var yine bizimkiler mi?"
"Başka kim olucak mafyaların içinde"
"Neyse siktir et, at şu konumu amk"
"Atıyorum"
"Zahmet olucak"
Dedim ve kapatım işte bizim herzamanki iletişim. Chan'nın attığı konum Jisung'un evine 15 dk uzaktaydı bunlar neredeydi acaba. Diğer şeride U yaparak girdim. Ve geldiğim yolu geri gidiyordum. Jisung'un evinin orada market vardı yaklaşık onun evinden 10 dk uzaktaydı Ve jisungta alışveriş yapmış eve doğru gitmeye çalışıyordu. Poşetleri yere bıraktı ve dinlenmeye başladı arabayı görünce gözleri açıldı ama bozuntuya vermedi hemen yanına arabayı çektim ve el frenini çekip aşağıya onun yanına gittim
"Yardım edebilirim istersen?"
"Uhm~ olur, zaten yoruldum çok ağırlar niye bu kadar ağırsa"
Tanrım şu an yemek istiyorum onu çok tatlıydı. Onu onaylayıp poşetleri kolaylıkla elime aldığım gibi bagaja koydum. Şaşırmış olacaktı ki konuştu.
"Nasıl kolaylıkla aldın ya poşetleri benim canım çıktı elime aldığım gibi"
Güldüm ve ona döndüm.
"Senin vücudun benimki kadar iri olmadığı ve kas çalışmadığın için yorucu gelmiştir"
Söylediğimi anlamış ve sadece başını salamakla yetişmişti.
"Hadi arabaya bin seni evine bırakıyım ve senin bu saate ne işin vardı markette?"
Arabaya bindi ehliyet kemerini takıp konuştu.
"Evde ihtiyaçlarım çok vardı ve yarın okula gideceğim için şimdi gitmek mantıklı gelmişti bu arada yine teşekkür ederim yardım ettiğin için"
"Bak jisung teşekkür etmeyi kes sadece yardım ettim yani ne var bunda"
"Ah yine çok fazla teşekkür ettim dimi bugün"
Başımı sallamakla yetindim. Evinin önüne gelmiştik arabayı sağa çekip durdum inip bagajdan poşetleri aldım ve evine kadar taşıdım kapıyı açtı ve poşetleri içeri koydum evinin içi güzel dizayn edilmişti ve topluydu.
Onu veda edip arabaya bindim şimdi bu piçlerin ağızını çekecektim. Yaklaşık 15 dk sonra oraya varmıştım normal bir binaydı. Arabayı park edip aşağıya indim ve Chan'ı aradım.
"Amk bura nere siz nerdesiniz "
"Körmüsün amk normal bina ve bizde onun içindeyiz"
"Bina olduğunu biliyorum da daire kaç amk onu soruyom"
"Baştan söylesene gerizekalı, daire 8"
Telefonu yüzüne kapatıp dire 8'e gittim ve kapıyı çaldım
"Geldim amk!"
Hyunjin içerden bağırdı. Yemin ederim bu çocuk normal değil. Kapı açıldı içeri girdim ve Hyunjin konuştu.
"Kanki şimdi seninkinin kankisi varya az değil oluruz onla he"
"Benimki kim olm"
"Yaw bugün kafede süzdüğün çocuk"
"Siktir git Hyunjin ama arkadaşı sana yakışır he benden söylemesi"
İçeri geçtim ve Chan konuştu.
"Amk sen neredesin onca saat"
Şimdi Jisungla olduğumu söylesem Hyunjin malı evde çığlık atardı (güya mafya)
"Kafeye yine gittim kahve içip öyle geldim"
"Arabada niye içmedin?"
"Hay amk canım öyle istedi"
"Neyse gel içicez bugün"
"Her gün içiyoz amk neyse benim bugün kafa aşırı iyi olucak haberiniz olsun"
(...)
Fena içmiştim salak salak Hyunjin le gülüyorduk en son Chan'ın ışığı kaptmasıya uykunun gelmesini anlamam bir oldu ve uykuya daldım.
__________________
504 kelime ve bir günde uzun iki bölüm bana bugün birşey oldu yarında yazmaya çalışıcam iki bölüm şimdilik hoşçakalın sizleri seviyoreeem
