☀Güneşle Parlayan Umut☀

1. Bölüm: Güneş Doğuyor

Selamlar iyi okumalar dilerim sizlere (✿◡‿◡)

Merhaba, ben Güneş. 15 yaşındayım ve hayatımın her anını dolu dolu yaşamayı seviyorum. Doğduğumda, ailemin bana neden bu ismi verdiğini hep merak ederdim. Ta ki aynada kendi yansımağıma dikkatlice bakana kadar. Saçlarım, sanki güneşin kızıllığını almış gibi turuncu, gözlerim ise derin bir deniz mavisi. Her zaman dikkat çeken biri oldum, ama sadece dış görünüşümle değil, aynı zamanda hayallerimle de.

Küçüklüğümden beri karanlıktan ve yalnız kalmaktan korkarım. Annem bu korkularımı yenmem için bana hep cesaret verirdi, ama yine de ışıklar kapanıp herkes uyuduğunda içimdeki korkular büyürdü. Belki de bu yüzden, hep hayal gücümün peşinden gittim. Karanlıktan kaçmanın en iyi yolu, kendi dünyamı yaratmaktı.

Anime izlemek ve manga okumak en büyük kaçışlarımdan biri oldu. Renkli karakterler, fantastik dünyalar ve bitmeyen maceralar... Kendi hikayelerimi yazmaya başladığımda, bu dünyalardan ilham aldım. Her karakterimde biraz kendimi, biraz da olmak istediğim kişiyi buldum.

Ailem, özellikle abim Kaan, her zaman yanımda oldu. Kaan, benden dört yaş büyük. Onun kahverengi saçları ve mavi gözleriyle tam bir klasik yakışıklı olduğunu söyleyebilirim. Kaan, benim en büyük destekçim ve bazen de en büyük baş belam. Beni sürekli troller, ama içten içe beni ne kadar koruyup kolladığını bilirim. Kaan, ailesini kaybetmekten ve beni üzülmekten korkar, bu yüzden beni her zaman korumaya çalışır.

Okulda ise Ela en yakın arkadaşım. O, benim tam tersim: ciddi ve sade. Siyah saçları ve kahverengi gözleriyle dikkat çeken biri değil belki ama, onunla olan arkadaşlığımız bana her zaman güç verir. Ela'nın bana kattığı dengeyi seviyorum.

Ve Savaş... Onu düşündüğümde, kalbim hep biraz daha hızlı çarpar. siyah saçları ve yeşil gözleriyle okulun dikkat çeken çocuklarından biri. Savaş'ın saçları sonradan sarıya dönecekmiş, ama benim için önemli olan gözlerindeki derinlik. Onun hakkında bilmediğim çok şey var. Savaş'ın benimle ilgili ne düşündüğünü merak ediyorum, ama bunu sormaya cesaretim yok. Kıyafetleri her zaman ciddi ve düzenli, tıpkı onun gibi.

Her yeni gün, benim için bir macera. Keman çalarken melodilere kendimi kaptırıyorum, şarkı sözleri yazarken hislerimi kağıda döküyorum. Bazen karanlık korkusu geri gelir, ama ben artık o kadar da yalnız hissetmiyorum. Çünkü etrafımda beni seven ve destekleyen insanlar var.Bu hikaye, benim hikayem. Her anı, her duygusu ve her korkusuyla. "Güneş'in Parladığı Anlar" sadece bir başlık değil, benim hayatımın özeti. Kendi dünyamda parlamaya devam edeceğim ve belki de bir gün, korkularım tamamen kaybolacak. O zamana kadar, yaşadığım her anı en iyi şekilde değerlendireceğim.