LİTTLE BOY

ilk gün

(ufuk×barlas)

_ufuktan_

Uyandığımda ilk defa gördüğüm bebek mavisi duvar ile gözlerim kocaman açılmış etrafıma bakmıştım

Bir bebek odasını andıran fakat daha büyük mobilyaların bulunduğu bir odada üzeri kapalı beşiğin içinde olduğumu kavradığımda, age-play sürecine geçiş yaptığımızı anlamıştım

Ama en son yeni patronum -babam- Barlas'ın isteği üzerine hastaneye kontrol için gitmiştim fakat gerisini hatırlamıyorum.

" Heyyy, kimşşee vaymı? " (Kimse varmı?) Konuşmam ile sesimin bebek gibi çıkması ile  başta şaşırıp kalsam da sonra komiğime gelince gülmeye başladım

" Heheh, Şeşim beybek gibi çıkıyoy" (sesim bebek gibi çıkıyor) kendi kendime gülüp eğlenmem ile barlasın odaya girdiğini bile duymadan devam ediyordum konuşmaya

" Şeşim çok komik oymuş" (sesim çok komik olmuş)

Kapalı beşiğin bı an açılması ile yerinden sıçradım ve gözüm dolmaya başladı

' benim bebeğim neye gülüyormuş böyle ' koltuk altlarımdan tutup kucağına aldığında refleks ile kollarımı boynuna doladım

" Bayyas benim şeşim nie böyye bebek gibi çıkıyoy" (Barlas benim sesim niye böyle bebek gibi çıkıyor)

Demem ile Barlas kaşlarını çattı

'barlas?'

Unuttuğum detay ile kafamı eğmiştim

" Babajım?" Demem ile gülümseyip sorumu yanıtlaması bir oldu

' Kas gevşetici ve mesane kontrolü için iğne yaptık bebeğim ' bir yandan konuşuyor bir yandan da kucağında ben ile beraber mutfağa doğru ilerliyordu

Kafamı omusuna koymuş etrafı incelerken kafama konan öpücük ile kafamı yukarı çevirip Barlas babama baktım

' benim bebeğim ne kadar da usluymuş böyle '

Bu sürece ayak uydurmak zorundayım, çünkü ben deha kendi borçlarımı ödeyemezken eğer anlaşmayı kabul etmezsem, cayma bedeli olarak sıfırlarını sayamadığım bir meblağda para ödemem gerekiyordu ve gelin görün ki kimin parası yok?....benim

Barlas babam beni mutfaktaki mama sandalyesine oturtmaya çalışması ile beraber kollarımı ve bacaklarımı sımsıkı sarıp oturmak istemediğimi belli etmiştim

"I-ıhh iştemiyoyum"(istemiyorum)

Barlas beni kendinden ayırması ile ağlamaya başladım orada oturmak istemiyordum işte niye zorluyorki

' Bebeğim hadi ama uslu olup zorluk çıkarma '

benden kat ve kat güçlü olduğu için hiç zorlanmadan beni mana sandalyesine oturtmasıyla daha çok ağlamaya başladım

' sınırı aşıyorsun ufuk!' bı an bağırması ile başta susup ardından daha da sesli ağladım

"İştemiyoyum"(istemiyorum)
"Yüffen baba iştemiyoyum"(lütfen baba istemiyorum)
"Çıkay beyi yüffen"(çıkar beni lütfen)

Sonunda derin bir nefes çekip beni kucağına oturtup ' sadec bu seferlik' diyerek uyarmayı da unutmamıştı

Ben ise kafamı boynuna koyup nefesimi düzene sokmaya çalıştım ağlamaktan kuruyan boğazım ile Barlas babama baktım

" Baba şu" (baba su)

Kucağında olduğum için Barlas babam kalkınca omzunda sarsılmam ile huysuzca mırıldandım

Mutfağa vardığımızda eline aldığı biberon ile tekrar masaya ilerleyip oturmuştuk

Elindeki biberonu elime vermesi ile kas gevşeticiler yüzünden kaldıramadığım biberon yüzünden gözlerim dolmuş biberonun ucunu yakalamak için ağzımı açmış içmeye çalışıyordum

Sulanan gözlerim ile biberona bakarken Barlas babam biberonu eline alıp bana su vermeye başlamıştı

Yeteri kadar su içtiğim de elim ile biberonu ittirmeye çalıştım

Barlas babam biberonu masaya bırakması ile başta gözlerim masada dolaşmış gördüğüm püre ile gözlerimi doldurup Barlas babama alttan bakmaya başlamıştım

' hiç öyle bakma ufuk, bu yemek yenecek ' diye itiraz istemediğini söylese de son çare bakmaya devam etmiştim

"Ama bayyas baba yüffen"(ama Barlas baba lütfen)
"Biy keye sadeçe"(bir kere sadece)

'hayır ufuk'

Yenilmişlik ile omuzlarımı indirip derin bir nefes almıştım

"Tamam"
" O jaman şen baya vey" (o zaman sen bana ver)

'peki babasının prensi'

...

Yemeğimi yedikten sonra barlas babam ile oyunlar oynamış ardından Barlas babamla yarın şirkete gitmek şartı ile öğle uykusuna uyumayı kabul etmiştim

Bu iş gittikçe daha da eğlenceli olmaya başlamıştı

Canım sıkıldı kısa bir
bölüm atayım dedim

Oy ve yorum atmayı unutmayın

Sevdiğiniz veya
Görmeyi beklediğiniz sahne varsa
Söyleyin lütfen