Ertesi sabah Konig'in yatağında uyanıyorum. Dünden kalma olduğum için başım çok ağrıyor.
A: Ahh başım..
Konig sesimi duyunca yan odadan geliyor.
K: Dün sana o kadar kahve içirmeye çalıştım ama beni dinleyen yok ki.
A: Öyle mi yaptın? hiç bişey hatırlamıyorum.
K: Hiç bir şey mi?
A: Evet neden ki?
K: Bana dediklerinide mi?
A: Hayır.. ne dedim ki?
K: Hiç..
Yataktan kalkıp onu çekiştiriyorum.
A: Hadi ama ne olurrr..
K: Kendin hatırla ya ben söylemem.
Konig hızlıca diğer odaya gidiyor. Odada yanlız kalıyorum. Ne demiştim ki? Yanlış bir şey mi dedim? veya utanç verici birşey mi?
A: Ahh lanet olsun.
İç çekiyorum ve odadan çıkıp ortak yemekhaneye gidiyorum. Birşeyler yedikten sonra gidecekken Ghost yanıma geliyor.
G: Adel.
A: Evet?
G: Konuşmamız gerek.
A: Tabi konuşalım.
G: Ama burada olmaz bahçeye gelmen gerek.
Benim elimi tutup yemekhaneden çıkartıyor. Bahçenin arka tarafına gidiyoruz. Konig bizi fark ediyor ve sessizce takip ediyor.
A: Arka tarafa geldiğimize göre önemli bir şey diyeceksin herhalde.
G: Evet önemli.
A: Peki nedir bu?
G: Ben seni seviyorum Adel.
A: Beni mi..?
G: Evet deliler gibi.
Beni kendine çekip öpüyor. Tam geri çekilecekken aklıma Konig geliyor. Konig ile öpüşmemiz aklımda canlanıyor. Bir dakika? ne alaka lan şuan? Ben Konig'i hiç öpmedim ki?
Aklım yerine geliyor tam geri çekilecekken. Ghost yüzüne yumruk yiyor. Yumruk atan kişiye bakınca.. Elbette Konig..
Konig üst üste bir kaç yumruk atıyor. Ghost yerde sızlanıyor.
A: K-konig ne yapıyorsun?
Konig'in elini tutup onu durduruyorum. Kolundan tutup odaya götürüyorum. Kapıyı arkamızdan kapatıp ona bakıyorum.
A: D-delirdin mi?
K: Asıl sen delirdin mi?! seni öptü ve hiçbir tepki vermeden orada durdun!
A: Ben öyle değil..
K: Yalan söyleme! herşeyi gördüm.
A: B-ben.. çünkü aklıma sen geldin!
Ani bir sessizlik oluyor Konig bana yaklaşıyor.
K: Ben mi?
A: Evet.. bir anda senin beni öptüğünü gördüm. Sanki karşımda Ghost değilde sen varmışsın gibi hissettim.
K: Ben öpsem kaçamazsın yani.
A: Ö-öyle değil.. ben sadece seni hiç öpmememe rağmen nasıl oldu da bu kadar gerçekçi bir şey gördüm diye şaşırdım.
K: Öptün.
A: Ne?
Konig iyice bana yaklaşıyor. Aramızda neredeyse hiç mesafa kalmıyor. Beni duvarla arasına alıyor.
K: Öptün.. dün gece beni kendine çektin ve beni öptün.
A: Yaptım mı..?
K: Evet.
Aniden herşey kafamda canlanıyor. Konig'i öpüşüm, onun ilk öpücüğünü almam, ona bakireyim demem.. Kahretsin.. gerçekten dedim mi? umarım yanlış hatırlıyorumdur.
A: Şey ben birşey dedim mi öptükten sonra..
K: Çok şey dedin.
A: Mesela?
K: Bakireyim dedin.
Siktir.. siktir.. hayır olamaz.. demedim demi.. lanet olsun rezil olduk.
A: A-ah sarhoş kafası işte yalan yanlış şeyler demişim..
Ne alaka kızım ne yanlışı? sen hâlâ bakiresin. Bide çocuğa yalan söyledik iyice rezil olduk. Anlamasa bari..
Konig sözümü duyunca çenesi kasılıyor. Eliyle çenemi tutup ona bakmamı sağlıyor.
K: Ne demek değilsin?
A: D-değilim..
K: Kiminle yaptın.
A: B-ben..
K: Kiminle dedim!
A: Ahh lanet olsun kimseyle yapmadım tamam mı!
K: Ama az önce..
A: Yalan söyledim!
Herşeyi iyice batırdım... sıçtım.. Sen gel adama sarhoş sarhoş bakireyim de sonda yalan söyle sonra yalanı itiraf et.. Ne kadar da aptalım..
K: Meine Liebe.. B-bende..
A: Ne sende?
K: B-bende bakireyim.
Anlık duyduğumla şok oldum. Lan biz niye şimdi bunu konuşuyorduk aq? Ne demek Konig de bakireydi.. Hiç yapmadı mı?
