Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kötü art arda geçen günler ardından bir alana rastlamıştılar.Alan dağınık olsa da kötü değildi.
1. Bölüm (☞^o^) ☞
Melisin anlatımıyla
Uzun zamandır aramız baya gergindi... Kimse konuşmuyor Beyza asla iyi olamıyordu. Verdiğimiz her molada onu ağlarken veya kendi kendine konuşurken buluyorduk.
Hali acınacaklıydı ama yapacak birşey yoktu ya onu ardımızda bırakıp gidicektik veya hepimiz onunla kalıp tehlike altında olucaktik. Bu ikisde olmayacağına göre bizde Beyzayı ikna ettik.
Takımda en komik ben olduğum için konuşup ortalığın soğukluğunu ortadan kaldırmak istiyordum. Ortamın gerginliğini yok etmek için konuşmaya başladım.
"Ya ne güzel dimi,hepimiz birlikte görev yapıyoruz?!"
Enes ne yapmak istediğimi anladığı için başını hafif sallayıp lafımı devam ettirdi. En yakın arkadaşlar gibi.
"Aaa evet, harbiden ya bizim hep hayalini kurduğumuz eğlence dimi ya !?"
Ortamın gerginliğini azalmıştı.
Her kes Beyza hariç konu açıp anın tadını çıkarmak istiyordu.
Ben konuşmaya devam edip espiri yapmaya karar verdim.
"Bişey diycem ben zombi olursam eğer o zaman acil kaçın çünki hepiniz sırrını biliyorum ,sonra ifşa ederim siziii !"
Hiç bekelemezken konuya sizce kim katıldı??→→→
Beyzaaaaaaaaaaaaaaa
Evet konuya Beyza da katıldı. Hiç beklemezdim ama onun moralini yüksek tutmam hoşuma gitti.
"Ya ne demessen varya bende zombi olmak istiyorum . Ben zombi olsam kesinlikle aşko kuşko olurdum. Eğer ojeli mojeli zombi görseniz o benim unutmayın"
Bu laftan sonra herkes gülmeye başladı.
Sonra ben asla Beyza'nı üzgün görmedim. Ama... Hiç kimse anlık gelen bu mutluluğun nedenini şüpheli bulmadı. Ben bile.
Uzun yol boyu hepimiz böyle güle eğlence yol gittik.
Gittiğimiz yolda asla bir bina ve ev görmedik.
Bundan ilave Kaan olayından sonra her kes daha keskin silah yapmak için koyulmuştu.
Ama bıçaklar o kadarda kesici değildi maalesef.
Ben çocukluktan bu yana silahlara baya hevesliydim. Hep onlardan olsun istedim ama olmadı tabi.
Etrafda gördüğümüz her yer darma dağındı.
Her yer talan edilmişti...
Bir azda gitmişdik ki aniden Efe : "Buraya bakın millet burada neler varmış"
Hepimiz döndüğümüz istikamete baktık.
Inanamazsiniz ama uzun zaman çabalarından sonra bir dağınık 3 katlı binaya rastlamıştık.
Hepimiz sevindik.
Ha bide eminim merak ediyorsunuzdur ne yiyip içiyoruz diye her kes evden kolay yapılacak gıda aldı. Ton balığı ve b gibi.
Konuya dönelim neyse. Burak girmemize izin vermedi: "Önce beyler,bekleyin siz bayanlar "
Biz kızlar Burak'ın bu ince hareketine şaşırıp başımızı evet der gibi sakladık.
Burak,Ali,Efe ve Enes içeri girip incelediler ve : Kızlar gele bilirsiniz bişey yok.
Bizde içeri girdik.
Benim içeri girer girmez gözüme silah olan masa değdi.
Galiba buraya önce zombiler basmış sonra bişey bulamayıp gitmişlerdi.
Koşup silahı inceledim içi doluydu. Kullanıla bilirdi.
Bu silahı erkeklere göstersem izin vermez kendileri alırdı.
Bende o yüzden o silahı kendim aldım.
Ama gizlin şekilde aldım.
Her kes içeriyi inceliyordu.
Ali konuşmaya başladı: "Ne bulursak alalım silah ve b"
Ben o zaman tabii bişey söyleyemedim ama aniden boşluk sezmiştim.
Bir kişi yoktu ve bu kişi Beyzaydı.....
Bağırdım. Her kes sesime döndü.
"Noldu Melis"
Diye seslendi Enes
"Beyza yok"
"Nasıl yani yok". Her kes benim gibi endişelenmeye başladı. Beyza yok olmuştu. Yani biz öyle sanıyorduk. Binayı aradık ama onu bulamadık...
Bölüm bitti evettt. Nasıl bir bölümdü?? Gelicek bölümler daha da karışık olucak. 518 kelime ಥ‿ಥ Her bölüm artırmaya devam. Haydi sağlıkla kalın
