Melis takımdan ayrılmış ve yoluna sadece yanlız devam etmişti. Yol boyunca ağlamış ve hayatını sorgulamıştı. Arkadaşlarının yaptığını ve bunu asla unutacak olmayacağını sorguluyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Moon ←→↑↓✓
Değişen hayatlar.
Kırık kalpler
Melis bunları düşünerek ilerledi. Artık gittiği yolda dağınık bina gözükmüyordu.
Uzaklaştığından emin olduktan sonra bir ağaç altında uzandı. Ama her an tetikteydi. Gözlerini kapattı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌝 Moon 2. ↑←↓→ 🍀
Gozlerini kapatır kapatmaz uykuya daldı.
Uykuya dalmak tehlikeliydi ama o bunu hiç saydı. Artık kimse hiç bişey umurunda değilmiş gibi.... Gözlerini kapattığı an uykunun dalgın dalgalarına baş vurdu.
Aniden farklı bir manzara karşıladı onu. Annesi ve babası onun karşısında durmuş ve kızlarına bakıyordu. Melis gözlerini açtığını ve uykudan kalktığını düşündü ama bu doğru değildi tabii. O sadece uykuya dalmışt.
Melisin annesi konuşmaya başladı ama konuşma tarzı çok farklıydı. Harfleri teker teker ve garip şekilde diyordu. Sanki her şey slow motionda haraket ediyordu.
"Anne ,babaa nolur bana yardım edin"
" M e l i s "
Annesi harfe basa basa ve uzata uzata ayrı ayrı kullanarak söylüyordu adını.
"Anne neden öyle konuşyon?"
Melisin sabrı tükenmişti.
Aniden babası hızlı adımlarla ona yakınlaştı.
"Sen suçlusun, yalancısın sen!"
"Hayır değilim baba yemin ederim"
Melis çırpınıyor ama hiç bir yere varmıyordu. Annesine dokunmak , sarılmak istiyor ama yapamıyordu. Parmak kaldırır kaldırmaz annesi uzaklaşıyordu. Annesi de aynı şeyi söylemeye başladı.
"Sen yalancısın bunu unutma uzak dur bizden "
Annesinin ve babasının böyle olması onu harbiden kötü etkilemişdi.
