"belki başka bir evrende kendimizin tamamen zıttı ama bir yandan da aynısı olanı buluruz."
içinde bambaşka bir dünya barındıran birisin, sınırların olmadığı gibi kendin de yoksun. bu yoksun dünyada senden başka kimim var ki?
-fanfiction ()
merhabalarr! baya geç döndüm biliyorum. artık olayları yavaş yavaş anlayacaksınız.
iyi okumalar!💌
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sinan aniden uyandı. Yine gördüğü rüyadan dolayı beyni altüst olmuştu. Soğuk soğuk terler döküyordu. Telefonunu eline alıp saate baktı.
16:23
Annesi eve gelmiş miydi? Gelmiş olsa uyandırırdı.
Yatağından kalkıp su içmeye mutfağa gitti. Bu rüyaların bir anlamı olabilir miydi? Hatırlamaya çalışsa da zihni geri dönmüyordu. Zeynep neden Sinan'ı gelmediği için suçluyordu? Sinan nereye geç kalmıştı?
Kafasında onca soruyla beraber dalmışken dış kapının zilini duydu. Sürahiyi dolaba geri koyup koridora çıktı. Kapıyı açtığında annesi yerine kargocuyu gördü.
"Merhaba, Sinan Pala'nın evi değil mi?"
"Evet buyurun benim."
"Bu kargo size efendim."
"Kimden gelmiş? Ben bir şey sipariş etmedim ki."
"Bilmiyorum efendim üstünde sadece adres yazıyor bir tane. İyi günler."
Kargocu gittikten sonra kapıyı kapatıp içeri girdi. Acaba annesi falan almıştı da kendi ismini mi vermişti?
Salona geçip koltuğa oturdu. Açıp açmamak arasında kararsızdı. Annesini arayıp o mu aldı diye sormuştu fakat annesi bir şey almadığını söylemişti.
Merakına yenik düşüp paketi açtı. Eski püskü bir kutuydu bu. Sandık gibiydi. Üstünde el yapımı olduğu belli olan bir çiçek deseni vardı. Üzeri tozlu olduğu için eliyle hafif sildi.
Kutunun ufak bir kilidi vardı. Paketin içine bir daha baktı ve küçük bir anahtar olduğunu farketti. Eline alıp zorlayarak kilidi açtı.
İçinde bir zarf, küçük bir salıncak dekoru, kurumuş papatya yaprakları ve bir de kolye vardı. Kolyeyi incelediğinde içinin açıldığını farketti. İçine baktığında bir kız çocuğu vardı. Şu an büyümüş olmalıydı. Dikkatli baktığında Zeynep'e çok benzediğini farketti.
Hayret edip diğer şeyleri inceledi. Küçük salıncağın iplerinde boncuk tanesi kadar yaprak işlemeleri vardı. Sinan ne kadar denese de salıncağı hareket ettiremedi. Belli ki iyi bir yapıştırıcı kullanılmıştı.
Zarfın üstü ince detaylarla süslenmişti. Arkasına baktığında kenarda Sinan'a yazılıydı. Garipsedi. Kimdi ki bu? Fazla yakın olduğu biri yoktu.
Zarfı dikkatlice açıp içindeki kağıdı aldı ve kenara koydu. Kağıt aynı eski zamanlardan kalma oymalı, kırışmış, kahverengi bir kağıttı.
