"belki başka bir evrende kendimizin tamamen zıttı ama bir yandan da aynısı olanı buluruz."
içinde bambaşka bir dünya barındıran birisin, sınırların olmadığı gibi kendin de yoksun. bu yoksun dünyada senden başka kimim var ki?
-fanfiction ()
merhabalarrr, tekrardan hoşgeldiniz. beklettim biraz biliyorum, özür dilerim bu yüzden.
iyi okumalarr!💌
✮ ⋆ ˚｡𖦹 ⋆｡°✩
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✮ ⋆ ˚｡𖦹 ⋆｡°✩
Sinan gördüğü görüntü sonrasında daha fazla orada kalmak istemeyip evinin yolunu tutmuştu. Kalbi o kadar acıyordu ki, sesi kısılana kadar bağırabilirdi.
O anda o kimdi ki? Ne amacı vardı onun? Neden oradaydı? Orada bulunan yan karakter bile değildi belki de. Kendini nokta taneciği kadar küçük hissetti, ağzından çıkamayan çığlıklar yüzünden boğuluyor gibi hissetti.
Eve gelemeden evsizlerin yattığı bir kanepede buldu kendini. Yürüyecek mecali bilr kalmamıştı. Harbi kimdi ki o an? Zeynep'in kendisini sevmediğini biliyordu ama bu kadar canının yapacağını tahmin etmemişti. O adam neyiydi Zeynep'in, sevgilisi mi?
Düşündükçe daha da kafayı yiyecek gibiydi. Yağmur biraz olsun hafiflemişti, vücudu titriyordu. Biraz da olsa uyumak istiyordu. Hatta gördüğü şeylerin rüya olmasını diliyordu.
Kanepeye iki büklüm uzandı. Şimdiden burnunu çekmeye başlamıştı. Hasta olacağı garantiydi ama bunu bile umursamıyordu. Bir süre sonra uykuya daldı..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sinan var gücüyle koşuyordu, ayakları ondan bağımsızdı adeta. Okulun üstünden kara kara dumanlar yükseliyordu. Etrafta itfaiyeler, ambulanslar, insanlar..
Okulun içine girdiğinde durdu. Sesler kesilmişti, sadece kalp atışlarını duyuyordu. Bir anda gözü karardı, etraftaki herkes yok olmuştu.
Bu sefer odasında ki aynanın önündeydi. Ayna onu içine çekiyordu sanki, ürperdi Sinan. Kıpırdamadan öylece kendine bakarken arkasından birinin sesini duydu.
O adamdı, Zeynep'in evindeki adam. Sinirli gözlerle ona bakıyordu. Sinan aynaya geri döndü, Zeynep'i gördü bu sefer. Ama Zeynep'in gözleri kırgınlıkla bakıyordu.
