bal porsuğu bile olsan severim

244 26 0
                                    

Hellooo. Naber? Yorum beklerimmm yorumlarınızı eksik etmeyin. Fikirlerinizi öğrenmek isterim. Bu fici kısa kısa yazmamın sebebi diğer ficlerime de bölüm yazmam. Ve yoğunum bu yüzden.

Yanlışlarım varsa affola çiçeklerim🌸🌸

"Efsunnnnnn"

"Hayat yeminle bal porsuğu bile olsan severim seni güzelim. Çok güzelsin imanıma"

Söylediği şeyle kahkahayı bastım. Artık o kadar trip atıp her şeye küsmeye başlamıştım ki.

Eve geleli saatler olan kadının kucağında bebek gibi uzanıyordum. Sonuçta kaslıydı. Güçlüydü de. Bizi taşıya biliyordu aslan karım.

İsteğim üzere işten çıkışta gelince pasta almıştı. Ne kadar abur cubur yesem de sınırı vardı elbet. Aşırıya kaçmama izin vermiyordu.

Diğer bir meseleyse şirketlerinde çıkan bir kaç sorundu. Sorun şu ki, güçlü şirket sahibi ve rakipleri firma onlara teklifte bulunmuş hatta baskı bile yapmışlardı. Efsun ne kadar konuyu tatlıya bağlamak istese bile olmamıştı.

Onun için çok üzülüyordum. Çok yoruluyordu ve eğer çalıştığının karşılığını almazsa da üzülürdüm. Ben üzülürsem ay çiçeğim de üzülürdü.

Ay çiçek? Güzel isim. Kız olursa ismini koyarız. Neyse. Ben nasıl bu konuya vardım böyle ya??

Bir diğer konu vardı tabii. Geçenlerde evleri sildiğim zaman ayağım kayınca az kala düşecektim son anda tutmuştu beni. Bu yüzden bir karar almıştı. Eve bir yardımcı alacaktı. Aslında başta itiraz etmek istedim, ediyordum hatta. Ama bir yerden düşününce de mantıklısı buydu bence de.

Çünki eğer kötü bir şey olursa bebeğime ben kahrolurdum. Efsunumu da seviyordum tabii ama bebeğim çok değerli benim için. Ona bir şey olma korkusu bile bana yeter de artardı. Bunu göze alamazdım.

Hem evde tek başıma sıkılıyordum. Efsun vardı evet ama işe gidince bende tek kalıyordum. Dışarıya çıkıp eğlensem, alışveriş yapıp bütün paraları yesem bile canım sıkılıyordu. Hem arkadaş olurduk belki gelen kızla.

Şimdiden aramaya koyulmuştu. Ona benden bir kaç yaş büyük kız işçi olmasını istediğimi söylemiştim. O da biliyordu sıkıldığımı. Ah pardon sıkıldığımızı.

Kafamı yasladığım göğüsüne biraz daha sokuldum. İyice mayışmıştım. Kafamı kaldırıp

"Burda uyusam olur mu" diye sordum. Nasıl göründüğümü bilmiyorum ama bana öyle güzel baktı ki kendimden geçiyordum az kalsın.

"Soru mu bu bebeğim tabii ki de."

"Saçımı okşasana" dememe izin vermeden elini saçlarıma daldırmış hafif hafif okşamaya başlamıştı. Uyku ağır bastırınca uyuya kalmıştım. Bana sıkıca sarılan kollarla..

Son Bakış Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin