Hikâyenin finali şimdiden hazır. Finale kadar bir kaç bölüm gelecektir.
Başta boşanma fikri yazmayacağım demiştim ama tam boşanma olmasa bile benzer bir bölüm geldi aklıma.
Şimdiden Bahar'a sövenlerin yorumlarını alayım şuraya👉🏻
Gelecek bölüm Hayatdan devam edeceğiz.
.
Flashback: Kaza
Tarih: 3 Ağustos 2021 İstanbul.
Genç kız çok heyecanlıydı. İlişkileri bir yılı aşkın ilerlerken, çok yakınlaşmış, üstelik ileri addımlar bile atılmıştı.
Bugünde restoranda buluşacak ve yemek yiyeceklerdi. Efsun önceden ona haber vermiş, bu yemeğin ikisi içinde çok önemli olduğunu, bazı kararlar verip açıklayacağını söylemişti.
Kesinlikle evlenme teklif edecek diye düşünüyordu. Lâkin olacaklardan habersizdi.
Tam odasından hazırlanmış, güzel bir masmavi elbise giymiş, yaptığı abartı makyajı tazelemişti. Kendince çok güzel görünüyordu. Ama kenardan bakan biri egoist ve aşırı kendini beğenmiş tarzda olduğunu düşündüğüne eminim.
Kendisine boy aynasından son kez bakmış ve odasından dışarı çıkmıştı. Bu ev bile onun değildi. Efsun kendisine hediye olarak vermişti. E tabi buna kendisi de el atmıştı.
Hangi insan kendisine hediye vermesi için sevgilisini zorlar? Diye düşündüğünüzü duyar gibiyim. Buna cevap olarak eğer karşı taraf zenginse ve bu olası durum yaşanmışsa bilin ki, o kişi net çıkarcı birisidir. Onun duyduğu şey aşk ve ya tutku değildir. Sadece elde etmelik ve ya saçma sapan gurur ilişkisidir. Bunları gözardı etmeden düşünüp taşınıp bir ilişkiye girmek daha münasiptir.
Ama Bahar çok takmıyordu. Efsun'u beğenmişti, istemişti ve onun olmuştu. Gerisi onu ilgilendizmezdi.
Topuklu ayakkabıların zeminde bıraktığı tok sesleriyle birlikte çantasını koluna takıp evi son kez kontrol edip , kilitleyip çıkmıştı.
Efsun'un evle birlikte hediye ettiği son model siyah Mercedes'e binip son sürat yemek yiyecekleri restorana sürdü.
Ona garip gelen şey neden Efsun'un gelipte onu evden almamasıydı. Bu duruma bozulmamış değildi.
Yol boyu düşüncelerini dağıtıyordu. Sebebiyse aşırı heyecanlı olmasıydı. Çünkü, biliyordu sevgilisi ona evlenme teklif edecekti. Başka neden çağırsın ki yemeğe değil mi?
Aklına onu annesiyle tanıştırdığı gün gelmişti. Doğrusunu söylemek gerekirse, annesinden nefret etmişti.
Kadın ilk gördüğü andan onu beğenmemişti. Saygısızlık olmasın diye bir şey dememişti ama bunu Efsun'a söylediğinde ondna sert bir cevap almıştı. O günü hiç unutamıyordu. İlk kez kavga etmeseler bile o gün çok büyük kavga çıkmıştı. Aylarca birbirlerini aramamış, hatta yüz yüze bile gelmemişlerdi.
Lâkin daha sonra Bahar kendi hatası olmasa bile gidip Efsundan özür dilemiş, devam etmelerini söylemişti. Gerçi Efsun onu pek takmamıştı ama yine de bir şey söylemedi.
Restorana vardığında arabayı müsait yerde park edip inmişti. Dışardan baktığında çok lüks ve bir o kadar güzel görünüyordu. Zaten Efsun seçmemiş miydi? Tabii ki de güzel olacaktı!
Topuk sesleri kulağa çok batsa bile takmayıp yürümeye devam etti. Pek çok kişi yoktu. Başta acaba neden kapattırmadı diye düşündü, ama sonrasında bu düşüncelerinden sıyrılıp içeri geçti.
