Gün ışığı, Heli'nin karanlığı

4- Ortaya çıkanlar

"Artık benim mutluluk denen
bir kavramım olmayacak.
Daha mutsuz olmamak için."

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum

🍀

Sarp tüm oğullarına bakıp tekrar bana döndü. "Neyi anlatacaksın?"dediğimde sıkıntı dolu bir nefes verip karşıma oturdu.

Savaşta Kırat'ın yanına oturduğunda herkes Sarpa bakıyordu. "Annenle 30 yıl önce tanıştık, Lise yıllarımızdı. İkimizde birbirimizi seviyorduk ve evlenmek istiyorduk" diyince dikkatle onu dinliyordum tabi diğerlerinin de benden aşağı kalır yanı yoktu, belliki Sarp bunu ilk kez bu kadar ayrıntılı anlatıyordu.

"Fakat Annenin en büyük Abisi düşman aşiretin kızını kaçırdığı için barış niyetine Berdel yapılacaktı. Annen istemiyordu, bana geldi istemediğini söyledi bende Anneni saklayıp onunla gizlice evlendim. Evlenmemize Anneannen yardımcı olmuştu" ellerinin titremeye başladığını görünce bu adamın cidden sinir problemi olduğuna emin oldum.

"Evlendikten sonra Annen Ailesinin karşısına çıkmak istedi fakat Annenler görüşmek istemediler. Yıllarca evli kaldık, boyumuzca çocuklarımız oldu fakat bir zamandan sonra anlaşamaz olduk. Annen Ailesi ile arasının bozulma sebebebinin ben olduğumu söylemeye başladı, evde huzur diye birşey kalmamıştı."

Ne diyor bu Adam? Annem neden böyle birşey yapsın?

"Sana hamile kaldığını bilmiyordum, boşandık Annen ise beni terk edip berdel kararı olan adamla gitti tabi onunla ilişkileri fazla sürmemişti, Anneni terk etti. Annende yanıma geldi sen o zaman 1 yaşında bile değildin. Tekrar barışmak istedi fakat kabul etmedim, sürekli barışmaya çalıştı, her yerde karşıma çıkıyordu, arıyordu derken bir zaman sonra kesti. Ben senin benim kızım olduğunu bilmiyordum. 2 ay önce öğrendim seni direkt yanıma almak istedim ama Annen mani oldu evleneceğini öğrendiğim de ise kimseyi dinlemeden gelip seni aldım" konuşmasını bitirdiğinde etrafta derin bir sessizlik oluştu.

"Ben sana nasıl inanabilirim ki?"diye sorduğumda başını kaldırdı, gözlerinde hüzün vardı ve ben onu ilk kez böyle gördüğüm için bir garip olmuştum.

"Sana öğrenmek istediğin her şeyi anlattım. Eğer içinde şüphe varsa Annene sorabilirsin"diyip ayağa kalkarak odadan çıktı.

Ne diyor bu adam? Bunlar gerçek olamaz değil mi.

Gözlerim sulanmaya başlamıştı ve ben kimsenin beni böyle görmesini istemiyorum.

Hiç biri konuşmuyordu. Sarp'ı tanımıyordum ve dediği gibi Annem ile konuşacaktım. Böyle bir şeyin şakası ve yalanı olamaz.

Oturduğum yerden kalktığımda bakışlar bana dönmüştü. Odadan çıkarken Savaş'la bir anlık göz göze geldik fakat ben bakışlarımı çekip odadan çıkmıştım.

Avluda ilerleyip merdivenlere giderek yavaş adımlarla çıktım. Odamın önüne geldiğimde kapıyı açıp içeri girdim. Odanın her tarafı bu gün aldığım şeylerle dolmuştu.

Eşyalara basmamaya dikkat ederek balkona çıkıp telefonumu aldım. Ne olur yalan de Anne. Annemi aradım İkinci çalışta açılan telefonla sıkıntılı bir nefes verdim.

"Helin, ne yapıyorsun kızım?"dediğinde yanımdaki sandalyeye oturdum. "Anne, sana birşey soracağım ama bana sadece doğruyu söyleyeceksin" dediğimde karşı tarafta sessizlik oldu.

"Birşey mi oldu?" Diye şüpheyle sordu. "Beni sen mi Sarp'tan sakladın? Yada şöyle söyliyeyim. Beni sen mi Babamdan ayırdın?" Bunu dememle Annemin nefes alışverişi bile durdu.