HATA / BXB

13.

"ne bileyim ya Allah Allah"

"Ne demek ne bileyim sorsaydın"

"Of tamam ben yanlış anlamışım işte ne önemi var ayrıca oladabilirdi, sadece bana söylememene kızardım"

"Eşimsin sen benim ne demek olabilrdi, sen yapıyor musun yoksa?'

"Ne alakası var yapmakla evliliğimiz belli ondan dedim "

"Olsun, sen bu yüzden mi gittin Ali'yle?"

"Evet"

"Kıskandığın için yani hm"

"Ne alakası var be, kıskanmadım haberim olsaydı diye şey ettim en azından"

"Hı hı ondan"

Yüzüm gözüm kızarmıştı, çok utanmıştım ama ne bileyim ki ya ben öyle sandım, neyseki baran çok ayrıntılı bir açıklama yaptı. Benimde içime sinmişti bundan sonra öyle kafama esince bağırıp çağırmamayı kafama yazdım, ama baranın şu anlamsız sırıtışına açıklama bulamıyordum. Ne varda gülüp duruyordu bu salakk...

Yorgundum ve saate baktığımda akşam yemeğine 1 saat kalmıştı, hiç onlarla uğraşmak istemiyordum birde şimdi baranla kavga ettiğimizi duydularsa en ince detayına kadar sorarlardı. Hele o gönül ne akıp veremediği varsa baranla olan iliskime takmıştı resmen.

Allah yüzüme mi güldü yoksa başka birşey mi bilmiyorum ama baran akşam yemeğini dışarda yemeği teklif etti Allah varya bu teklifi sevinerek kabul edeceğimi hiç düşünmemiştim, ki baranda koskoca ağa sorarken kızarıp bozarması işi daha eğlenceli hale getiriyordu. Hemen hazırlanmaya başladım, üstüme bol beyaz bir gömlek altına da bol baggy bej renginde kumaş bir pantolon giydim. Saçlarımı da halledince hazırdım, baran arabada bekliyordu.

Arabaya geldiğimden beri barandan ses çıkmadı sadece yola bakıyor asla benimle göz teması kurmuyordu, belli etmesemde özgüvenim kırıldı. Bu kadar mı yakışmamıştı yoksa...
Bana bakamıcak kadar mı çirkin olmuştum bilmiyorum

Lüks bir yere geldiğimiz belliydi, zaten baranı çok büyük bir saygıyla karşıladılar, ailesi çok tanınan bir aşiretti. Ama onunda bu kadar saygı görülmesi ister istemez garibime gitti. Yani bildiğimiz barandı işte niye bu kadar büyük bir korku ve saygı vardı bilmiyordum.

"Geç şöyle"

"Teşekkür ederim"

"Çok çıksın bu arada, baya yakışmış"

"Teşekkür ederim bir an beğenmedin sandım"

"N-nasıl beğenmedim mi sandın?"

"Evet hiç bişey demeyince öyle sandım "

"Ben ne diyeceğimi bilemediğim için sustum /anca toparlandım"

Baranla biraz daha sohbet ettik evleneli 4 ay olmuştu aslında ama kavga gürültüyle geçince asla tanıma fırsatımız olmadı birbirmizi ikimiz de aşırı inatççıydık. Ama artık o inadı ikimizinde kenara bıraktığı belliydi çünkü resmen saatlerdir sohbet ediyorduk, çocukluğumuzu bile biliyorduk artık. Mesela baran küçükken hep bebeğiyle uyurmuş onsuz olduğu zaman hep kabus görürmüş. Tabi ben aslında bu hikayeyi inci teyzemden biliyordum, ama baranın bebeği olmadığı her zaman 10 yaşına kadar altına kaçırdığını bana kendisi söylememişti. Ama sağolsun kaynanam en ince detayına kadar anlattığı için içimden kıs kıs gülüyordum.

Yemekten sonra ikimizde eve gitmek istemedik, lunapark görünce çok heveslendim, baranda bunu anlayınca beni lunaparka götürdü. Şimdi de çarpışan arabalarda ona yetişmeye çalışıyordum, o bana hep vuruyordu ama ben becerememiştim, en sonunda hırs yaptım ve köşede ona bir güzel çarptım. Zaferle ellerimi kaldırdım, bana gülerek bakıyordu. Onu ilk defa bu kadar gülerken görüyordum, normalde o kadar çok kavga ediyorduk ki asla birbirmizi tanıyamamıştık.

Aslında tahmin ettiğim kadar soğuk biri değilmiş aksine gayet sevecen ve gülerken de çok sek-
Her neyse sonra pamuk şeker almak için ısrar edince baranda bana delirmişim gibi bakıyordu. Ama napayım çok seviyorum pamuk şekeri benim suçum mı yani. Pamuk şekerlerimizi yerken biraz daha sohbet ettik bana kardeşinden bahsetti, aslında bir kardeşleri daha varmış ama kanserden 5 sene önce vefat etmiş. Bunu anlatırken sesi çok soğuktu ve onu özlediği çok belliydi.

O kendi hakkında bu kadar özelini anlatırken benim de acaba hamile kalabildiği mi söylemem gerekir miydi karasızdım o kendi hakkında birçok şeyi anlatmıştı, evet bende anlattım ama aslında bunu söylerken sadece barana değil herkesten çekiniyordum. Zaten çok az kişi biliyordu, şuan da bence baranın bilmesine gerek de yoktu. Yoksa yanlış da anlayabilirdi, zaten hiç bir zaman çocuk istememiştim. Bu düşünceleri hızla kafamdan çekip çıkarırken baran bana seslendi, ne yazık ki eve gitme vaktimiz gelmişti.

Eve geldiğimizde saat gece 2ydi ve hava aşırı soğumuştu, hemen yatağın altına girip uykuya dalmak istedim. Odamıza hızlıca çıktıktan sonra sırayla banyoda üzerimi değiştik daha sonra ben yatağa baranda koltuğa yattı. Kendi evinde ve kendi odasında koltukta yatması beni üzmüyor değildi, bu kafama takılırken hafif hafif göz kapaklarım ağırlaştı ve güzel bir günün sonunda güzel bir uyku çekmek için gözlerimi karanlığa kapattım.