bölüm 1

666 23 24
                                    

Yn

Bir askeriyede hemşire olarak çalışıyorum. Yaralanan askerlere bakmak, onları iyileştirmek benim sorumluluğumdur. Eğer yanlış bir şey yaparsam büyük bir ceza alabilirim. Bu kulağa korkunç gelebilir fakat mesleğimi seviyorum. Peki sorarsanız neden askeriyede hemşirelik yapıyorsun diye hemen cevap vereyim. Çünkü askerler çok yakışıklı. Şaka şaka yok öyle bir şey sadece küçüklükten beri hep askerler dikkatimi çekmiştir. Asker olmak istemiştim ama kız olduğum için mümkün değildi. En azından askerlere yardımcı oluyorum.

Bu askeriyede neredeyse bir aydır çalışıyorum. Bir çok askeri başarılı bir şekilde tedavi ettim. Yaraları derin olanlara bile ben bakıyordum çünkü doktor yoktu. Sadece iki hemşire vardı ben ve başka bir hemşire.

Yanımda çalışan hemşireyede gıcık oluyorum. Askerler gelince süslenmeye başlıyor. Her gün iğrenç parfüm kokusunu kokluyorum. Fakat yapacak birşey yok katlanacağım artık.

Askeriyedeki çoğu kişiyi tanıyorum. Fakat sadece bir kişi vardı. Asla benle konuşmaz, sadece işimi bitirmemi beklerdi. Adını bile daha geçen hafta öğrendim. Sanırsam ismi 'Ghost'.

Adını nerden öğrendin derseniz yanımdaki hemşire sayesinde. Sanırım o adama ilgi duyuyor adını sayıklayıp duruyor. Fakat adam bundan rahatsız oluyormuş gibi duruyor. Hep benim yanıma geliyor belkide onunla konuşmaya çalışmadığım içindir.

Aniden kapı hızlıca açılıyor. Kapıya baktığımda Ghost'un geldiğini fark ediyorum. Kolunda derin bir çizik var. Hızlıca onu yönlendiriyorum. Yarasını temizliyorum. Yarasını temizlerken diğer hemşire geliyor.

(Diğer hemşire 'H' olacak)

H: Ah tatlım, gene mi yaralandın?

Ghost'un yanına oturuyor. Koluna bakıyor. Bir şey demeden yarayı temizlemeye devam ediyorum. Diğer hemşire elini Ghost'un yarasına değdirince kaşlarımı çatıyorum.

Yn: Pardon elini çeker misin? yara mikrop kapabilir.

Diğer hemşire kafasını bana çeviriyor.

H: Sen benim ellerime mikroplu mu diyorsun şimdi?

Yn: Hayır öyle bir amacım yok. Eldivensiz yaraya dokunulmaz.

H: Tatlım sen sadece işini yap.

Yn: İşimi yapıyorum zaten. Seni işimi böldüğün ve hastayı riske attığın için uyarıyorum. Şimdi lütfen ellerini çek.

H: Tatlım sen beni anlamıyorsun galiba. Ellerimi her gün kremliyorum ve güzel koksun diye parfümlüyorum.

Yn: İstersen bin tane malzeme kullan ellerde her zaman mikrop olur. Bu yüzden yara mikrop kapmadan ellerini çek yarayı temizleyip dikiş atacağım.

H: Ah belli ki sen işini bilmiyorsun ver ben yaparım.

Hemşire elimden pamuğu alacakken Ghost onun kolunu sertçe tutuyor.

G: O yapacak.

Kızın kolu acıyınca sızlanıyor ve elini çekiyor.

H: İyi be ne yaparsa yapsın.

Pamuğu yere atıp odadan çıkıyor. Sonunda derin bir nefes alıyorum. Yeni bir pamuk çıkarıp yarayı düzgünce temizliyorum. Ardından uyuşturup dikiş atıyorum.

Yn: Suya fazla temas ettirme 1 haftaya kalmaz yara tamamen kapanır. Geçmiş olsun.

Kirli pamuğu çöpe atıyorum. Eşyaları yerine yerleştiriyorum.

G: O arkadaşına söyle peşimde dolanmasın.

Ghost konuşunca kafamı ona çeviriyorum. Sanki beni yiyecekmiş gibi bakıyor. İrkilmeme sebep oluyor.

Ghost x YnHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin