Yn
Ertesi sabah erkenden alarmım çaldı. Saat sabah 6 da uyanıyordum. Elimi yüzümü yıkayıp dişimi fırçaladım. Üstümü giyinip evden çıktım. Her sabah evin yakınında ki küçük bir dükkandan kahve aldım. Kahvemi alıp revire gittim.
Anahtarımı cebimden çıkartıp kapıyı açıyorum. Dünki olay hakkında hemşire ile nasıl konuşacağımı hâlâ bilmiyordum. Belkide hiç konuyu açmaz. Yani umarım öyle olur.
Sabah erken saatleri olduğu için hava esiyordu. Bu yüzden kapıyı kapattım. Kolumda ki tokayla saçımı topladım. Revirde ki malzemeleri düzenliyordum ki kapı açıldı.
Diğer hemşire olduğunu düşünmüştüm fakat bu Ghost'du. Yaralı gözükmüyordu ne için gelmişti? Zaten bu saatte görev yoktu yaralanamazdı.
Ghost yaklaştı.. yaklaştı.. yaklaştı. Aramızda ki mesafe çok azalmıştı. Bir kaç adım geri gittim.
Yn: Şikayetin nedir?
Ghost bir şey demeden gözlerimin içine baktı. Sadece bakıyordu. Soğuk delici gözleri beni mahvediyordu.
Yn: Ghost?
Ghost elime bir kağıt verdi. Bir şey demeden çekip gitti. Kaşlarımı çatıp kağıdı açtım.
Kağıtta 'Gece 1 de herkes uyuduğunda revirin önünde olacağım orada ol' yazıyordu.
Ne alaka lan? Ben niye bir anda Ghost'la gece buluşuyorum. Acaba birşey mi diyecekti. Fakat dese yüzüme şimdi derdi. Bu işte bir şey vardı ama hadi bakalım.
Bir kaç saat sonra hemşire geldi. Beni görmezden gelerek ilaç odasına gitti. Elinde bir kutu ilaçla çıktığını görünce onun kolunu tutup durdurdum.
Yn: One?
Kutuyu arkasına sakladı.
H: Sanane?!
Kolunu çekti ve sinirlice çıkıp gitti. Kafa karışıklığı ile onun gidişini izledim. Niye bana herkes ters davranıyordu anlamadım. Zaten şu hemşireye ayrı bir uyuz oluyorum. Gel beni döv, parçala diyor. İlaç odasına gittim. Ne almış olabildiğini düşündüm. Fakat herşey yerindeydi. Ne planlıyordu bunlar? Acaba Ghost ile bir ilgisi var mıydı.
İyice saçmalamaya başlamıştım. Askerlerin görevden döndüğünü fark edince işe başladım. Bugün pek yaralı yoktu. Sadece üç kişi yaralanmıştı. Onlarıda tedavi etmiştim. Askerler gittikten sonra koltuğa oturdum ve telefonumu aldım. Konig'den bir mesaj aldığımı fark ettim.
Konig
Ne yapıyorsun?
Kaşlarım çatıldı. Neden birden bire ne yaptığımı sordu ki? Of herneyse bende iyi paronayak oldum. Arkadaşım işte öylesine ne yaptığımı sordu.
Siz
Hiç hastalara baktım şimdi öylesine oturuyorum.
Konig
Müsaitsen benim yanıma gelir misin?
Siz
Neden?
Konig
Bir kahve ısmarlarım.
Siz
Vayy kahve dedin mi akan sular durur hemen geliyorum.
Konig'in attığı konuma gidiyorum. Zaten askeriye pek büyük değildi. Olduğu yere hızlıca gelmiştim. Fakat etrafta hiç kahveci yoktu. Yanlış yerde miyim acaba diye düşünürken ensemde birinin nefesini hissettim. İrkilerek arkama döndüm.
Konig bana bakarken sırıtıyordu.
K: Korkuttum mu?
Yn: Evet..
