Ghost
Yn birden bire beni terslemeye başlamıştı. Neredeyse üç hafta olmuştu yüzüme bile bakmıyordu. Yaralarımı bile o değil diğer hemşire iyileştiriyordu.
Nerede yanlış yapmıştım. Benim sorunum neydi? Tam her şey yoluna girecekken neden bok gibi ilerlemeye başladı.
Ona olan takıntımı mı fark etmişti? Oysa ki odam hep kitli ve fotoğrafları saklı. Ah evet bu arada siz bilmiyorsunuz ama Yn'yi ben baya eskiden beri tanıyorum.
Babam ile babası yakın arkadaştı. Babam askerde çalışırken Annem olmadığı için asker yurdunda kalırdım. Yn bir kere babasının yanına askeriyeye ziyarete gelmişti.
Onu ilk o zaman görmüştüm.
Normalde hep sessiz birisiydim. Özellikle ergenlik döneminde kimseyle konuşmazdım. Yn'yi ilk gördüğüm zaman 18 dim. O ise 14.
Evet o o zaman sadece bir çocuktu. Ben ise kazık kadar bir ergen. Büyük ihtimal o hatırlamaz çünkü maske taktığım için önceki halimle gram alakam yok.
Biz onunla arkadaştık. Ben bilgisayar oyunu oynarken yanımda beni izlerdi. Babası ve babam bana emanet ederdi. Benim annem evi terk etmişti onun annesi ise ölmüştü. Kaderlerimiz benziyordu. İkimizinde dolaylı yoldan annesi yoktu.
Ona aşk duyguları beslediğim zaman o çok küçüktü. 14 yaşında ki bir çocuğa nasıl aşık olabilirim. Ben reşit bir erkeğim. O ise küçük bir kız.
Bu yüzden hep soğuk davranmaya çalıştım. Sadece ona göz kulak olmaya çalıştım. Fakat bu gittikçe imkânsız oldu.
Onun gülümsemesi, ben oyun oynarken sürekli 'bu tuş ne işe yarıyor' demesi, oynayışımı övmesi.. bunlar hep işi zorlaştırdı.
Sabırlı oldum. Onun 18 yaşına gelmesini bekledim. O 16 yaşındayken instagram indirttim fakat hesabı özele alıp sadece kendimi takip ettim. Oraya attığı fotoğraflara saatlerce baktım.
Fakat kötü bir an yaşadık Yn 18 yaşına girmeden üç ay önce askere gittim. Askerlikte ikinci ayımda düşman tarafından işkenceye maruz kaldım. Yüzüm mahvoldu heryeri yara çizik doluydu. Yn beni böyle göremezdi. En çok istediğim 18 yaş doğum gününe gitmedim. Yüzümü saklayamazdım bu yüzden gitmemeyi tercih ettim. Ardından askerlik yüzünden hiç gidemedim. En sonunda pes ettim. Onu unutmaya karar verdim. Kendime maske aldım yüzümü gizledim.
Onu unutmam yıllarımı aldı. 26 yaşımda askerliğime iyi bir şekilde devam ederken 'o' geldi. Yn geldi..
Onu gördüğüm gibi tanıdım. Hiç değişmemişti dahada güzelleşmişti. 22 yaşında genç bir kızdı sonuçta. Askerlik hayatımda ismimi de değiştim. İnsanlar bana 'Ghost' derdi. Aslında ismim 'Simon Riley'.
İyiki ismimi burada değiştim. Yoksa Yn beni ismimden tanıyabilirdi. Onun beni tanımasını istemiyordum. Onu uzaktan sevmeliydim. Ben ona zararlıydım. O aydınlık ise ben karanlıktım. Onun dünyasını karartabilirdim.
Zaten yüzümü görse benden tiksinirdi. Bunu kaldıramazdım bu yüzden binlerce kez maskem olduğu için dua ettim.
Ben farklı birisi olmuştum. İsmim farklı, Tipim farklı, Kişiliğim farklı.
Fakat Yn hep aynıydı. Sevdiğim özelliği buydu. İnsanlar için kendini değiştirmezdi. Kendi özünde kalırdı.
Eskiden aramıza yaş farkı engel olurdu. Şimdi aramızda ki tek engel benim...
Onunla yavaştan iletişime geçmeye başlamıştık. Konuşuyorduk ama o Konig denilen döl israfı yüzünden Yn benden uzaklaştı.
Kim bilir nasıl yalanlar söylemişti orosbu evladı.
