"Bölüm şarkısını lütfen dinleyin!
Bu şarkının yorumları çok kırıcıydı. İntihar etmek isteyen kişilerin yorumlarıyla karsılaştım 🥀, onları çok iyi anlıyorum ama hayat her zaman can yakarken bizi güldürecek bir gün. En azından buna inanalım ölümü düşünen milyonlarca güzel insan sadece bir gün mutlu olacağına inan!
Sizi seviyorum okurlarım, hep mutlu olun."
--------------------------------------------------------------
Eve girdiğim an annemin azarlamalarıyla, kaşılaştım.
Ben ise olanları ona anlatmaya çalışıyordum o ise dinlemiyirdu. Bende dayanamayıp odama çekildim.
Hayat, bu kadar kötüyken, her şey yalanken hala hayata tutunmaya çalışmamız ne kadar zor değil mi?...
Sırtımdaki çantamı sandalyenin üzerine bıraktım. O çocuklar aklıma geldikçe gülmeden edemiyordum. Kafamdaki ağrınında gittiği yoktu. Patlattılar galiba kafamı...
Elimde Zarf ile yatağıma oturmadan önce ışığı kapattım ve gece lambasını yaktım. Loş ışık odamda benim için güzel bir ortam yaratmıştı.
Zarfı titrek ellerimle açtım. İçinde beni ne bekliyordu bilmiyordum ama bunu bilmek zorundaydım. Kendimi bu bilmediğim tehlikeye karşı hazır tutmak zorundaydım. Belkide korktuğum kadar kötü bir şey değildir. Hıh saçma...
Tabiki kötü bir şey olacak ve ben hayat tarafından yeni bir yara daha alıcaktım.
Hayatın bana olan tek hediyeside bu değilmiydi zaten. Sarı renkteki Zarfı çevirdim ve içindekiler önüme döküldü.
Yanlış düşünmemişim, benim fotoğrafım vardı. Vardı ama bir başkasının daha fotoğrafı vardı.
Nedense fotoğraftaki kişi bana çok tanıdık gelmişti.
Sanki bu adamı yıllar önce bir yerde görmüştüm. Buna daha sonra kafa yorabilirdim.
Kendi fotoğrafımı elime aldım.
Fotoğrafta basbaya sadece ben vardım başka bir şey yoktu. Son bir ümitle fotoğrafı ters çevirdiğimde sol üst köşesinde siyah tükenmezle yazılmış bir yazı vardı.
Heyecanla okumaya kalktım.
"Yeni görevin Aren Aksoy'dan intikam almak! Oğlu umut Aksoy'u öldürmek! Aren Aksoy'un canını yak! Sana güveniyorum!"
3 satır, 4 cümle, 16 kelime, 91 harf, hayatını yerinden oynatıcak sadece bu yazılarmıydı. Sadece bir kaç harf ve o hatflerin birleşmesiyle oluşan 1 kelime, kelimelerin birleşmesiyle bir cümle, bumuydu? Bumuydu hayat? Bana vereceğin acı 3 satırlık bir yazımıydı şimdi? Neden? Bende... bende isterdim güzel bir hayat! Her günüme gülerek başlamak! Sen ne yaptın? Elbette cevabı açık ve net değilmi hayat? Acı, sadece bana verebildiğin en iyi hediye, bana verebildiğin tek hediye koca bir, ACI!
Gözlerim dolu dolu fotoğrafı titrek ellerimle yavaşca ama bir o kadar da korkarak çevirdim.
Gözlerim dolu olduğu içinmi bilmiyorum ama gözlerim bulanıklaşıyordu, her şeyin yine bir yalan olması dileğiyle resme bakıyordum. Lanet olsun!
Birden sesli bir şekilde hıçkırarak ağlamaya başladığım an, sesimin duyulması korkusuyla hızlı bir şekilde elimle ağzımı kapattım. Başımı sağa sola sallayıp duruyordum. İnlemelerim öyle bir hal almıştıki sanki kriz geçiriyordum.
Babam yüzündenmi? Onun yüzündenmi? Ben öldürülecekmiyim? Hayır, istemiyorum!
Başkasının elinde canice ölmek korkutuyor beni! Neden bilmiyorum.
Sanki dipsiz bir kuyuya sonsuza kadar atacaklar ve bende orada gün geçtikçe acı çekicekmişim gibi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YÜRÜYEN CESETLER
Teen Fiction"Ben, ölmeyi bile beceremeyen bir cesettim." ... "Umut, neden ölüme ulaşmak için bu kadar çabalıyorsun?" diye sordu kısa siyah saçlı kız. "ölümü kimileri sonsuzluk, kimileri kurtuluş olarak tanımladı... ama ben ölümü sonsuz bir huzurluk olarak tanım...
