Firefighter Transmigrated into the Mafia Boss Foolish Daughter

Chapter Fourteen

FTMBD

Sa buong biyahe pauwi, pinipilit kong manatiling gising. Sinampal ko pa kanina ang pisngi ko nang ilang beses, na halos maging sanhi ng disgrasya namin dahil nagulat si Ian sa ginawa ko.

Kaya ang ginawa ko nalang ay palihin na kinurot ang hita para mawala ang antok.

Galing pa ako sa pakikipaglaban doon sa hotel, wala man lang pahinga. Sobrang napagod talaga ako sa kakatakbo at pag-iwas sa mga bala kanina. But it's okay dahil pauwi na kami at makakapagpahinga na rin ako sa wakas!

I should be celebrating today because it's the first day I'm finally free from that frustrating probation. Pero dahil sa dami kong pending na gawain, hindi ko man lang magawang bumesita sa mga bars dito.

Ian parked the car and handed me a water bottle. Naguguluhan ko itong tiningnan matapos kong tanggapin ang bottle, pero nakalabas na ito ng kotse at umikot para pagbuksan naman ako ng pinto.

Bumaba ang tingin ko sa water bottle and check kung may mali ba. Trust issues striking.

Nang walang mapansin na kakaiba, I just shrugged and got out of the car when Ian opened the door for me. While walking, ininom ko ng dahan-dahan ang tubig. Mahirap na baka may biglang sumulpot na nakakagulat at baka mabulunan--.

"Milady, good evening! Hurry up, milady. Young Master Killian was waiting for you in the living room!"

(O_O)⁠!

WHAT?!

Mabilis ang pangyayari. Nakita ko nalang na nakapikit na si Phobi, her lips were tightly pressed together, and water streamed down her face.

Napatulala ako sa mukha nitong basa. Tsaka ko lang na-realize ang nangyari. Natatawa akong naghanap ng panyo at tinulungan siyang punasan ang kaniyang mukha na nabugahan ko ng tubig.

Fudge. Her face is funny, but not the news.

"I'm sorry Phobi, but who's waiting for me in the living room again?" tanong ko. Alam ko namang narinig ko siya ng maayos, but I need to hear it again. Ayaw kasing tanggapin ng pandinig ko ang pangalan na 'yon!

"It's the Young Master Elliot, milady. He has been waiting for almost an hour now."

Oh gosh! Anong ginagawa ng lalaking 'yon dito? At bakit daw niya ako hinihintay? Kakakita at kausap ko lang ng isang animal kanina, hindi ba puwedeng magpahinga muna ako?!

Time-out muna, please, have mercy on me!

Bumaba ang tingin ko sa sarili. Mariin akong napapikit nang maalala ang suot ko. Nakakahiya naman kung magbibihis pa ako kung halos isang oras na pala itong naghihintay sa akin.

"This will do. He won't see it anyway," bulong ko sa sarili bago binigyan nang nagtatanong na tingin si Ian. Hindi niya kasi sinabi sa akin na may bisita pala.

He gave me his serious gaze and shrugged his shoulder. "I told you earlier, miss. You probably just didn't listen," seryoso nitong sabi sa akin.

I ignored his comment at naglakad nalang ng diretso papasok ng regencia. The Cromwell guards greeted me, pero hindi ko man lang sila mabigyan ng ngiti. Baka kapag ipilit ko'y ngiwi pa ang kalalabasan.

Nagmamadali akong naglakad papasok ng regencia, paying no mind to the stares from the maids.

Fuck this! Bakit sa lahat ng oras ay ngayon pa ito bibisita kung kailan stress ang mukha ko't wala akong ayos?

'Talagang iyan pa ang iniisip mo ngayon, Alora? Isipin mong isang animal ang naghihintay ngayon sa 'yo sa living room!'

Lahat na yata ng kamalasan nasalo ko na sa gabing 'to. Nauna na akong inambunan ng kamalasan ni Ysa-boy kanina sa kalandian niya, tapos another animal naman ngayon? Buwesit!