𝐅𝐨𝐫 𝐚 𝐏𝐨𝐭𝐭𝐞𝐫 𝐆𝐢𝐫𝐥 | 𝐃𝐫𝐚𝐜𝐨 𝐌𝐚𝐥𝐟𝐨𝐲

37. Bölüm

Bilmem kaç yüz kişi içinden,

Gördüm, deli gözlerini birden.

Belki tanımazdım seni, o konsere gelemesen...

Her cevabım sensin,

Hem de her bilmecem.

*

♫: Benimle Kayboldun - Kaan Boşnak

Draco ile her gün vakit geçirmek, onunla konuşmak, onunla birlikte elma ağacının altında oturmak, her şey çok güzeldi.

Başta yanlış mı yaptım acaba, diye düşünmüştüm fakat şuanki mutluluğuma bakınca bence doğru seçimi yaptığım gözler önündeydi.

Genelde akşam yıldızları izlemek için elma ağacının orada olurduk ama bu kez Draco başka bir yeri önermişti. Astronomi Kulesi. Orası Hogwarts'taki gençlerin genelde meteor yağmurlarını ya da yıldızları izlemek için tercih ettiği yerdi. Bizde öyle yapacaktık.

Abim ne olursa olsun kimseye fazla güvenmemem gerektiğini söylemişti.

Harry: Onu sevdiğini biliyorum. Fakat yine de dikkatli ol Alice. Gözün her zaman açık olsun. Bazen aşk gözünü kör edebilir ve bir şeyleri görmeyebilirsin. Ona tamamiyle güvenme.

Aşkın insanın gözünğ kör ettiği doğruydu, ama bana Draco'dan zarar geleceğini düşünmüyordum. Öyle olsaydı başından babasının Potter'lardan nefret ettiğini bile bile benimle çıkmazdı.

Arada Adel ile vakit geçirirken konuşuyorduk. Eskilerden bahsediyorduk. Mesela 2. sınıf. Abim ve Klara'nın ilk sevgili olduğu zamanlar. Adel'in Cedric'in yanına bile yaklaşamadığı, platonik olduğu zamanlar. Draco'dan nefret ettiğim, sonra birden arkadaş olduğumuz zamanlar. Şaka gibi gerçekten abim ve Klara'nın 2. Yıldönümüydü. Daha dün onlar yüzünden sinirleri bozulan sonrasında onları kabul ettiğim zamanda değil miydik? Zaman gerçekten çok hızlı.

Bu düşünceler arasında Bitkibilim dersi için eşyalarımı topluyordum.

Hermione: Bugünün planında ne var bakalım?

Alice: Derslerden sonra, akşam Draco'yla Astronomi Kulesi'ne gitmeye karar verdik.

Hermione: İyiymiş. Alice, eminsin değil mi?

Alice: Ah, sende mi Hermione... Emimim, merak etme çok mutluyum ve mutlu olmayada devam edeceğim. Rahatladın mı?

Hermione: Ne olursa olsun, biraz endişeliyim. Sen gözlerini açık tut.

Alice: Abimdd aynısını diyor. Siz gönlünüzü rahat tutun, ben çok iyiyim halimden memnunum.

Hermione: Eh, öyle diyorsan. Gel bir sarılayım sana.

Gülümseyerek yanına gittim ve ona sarıldım.

Alice: Her şey iyi olacak. Bana güven.

Hermione: Tamam. Birazda olsa iyiyim şimdi.

Ayrıldıktan sonra birlikte odadan çıktık ve Bitkibilim sınıfına gittik.

Profesör Sprout'u beklerken bizimkilerle sohbet ediyordum. Ve size öncedende söylediğim gibi, Draco da bizleydi. O da sohbete katılıyor hatta hep birlikte gülüşüyorduk. Resmen benimsemişlerdi Draco'yu.

Sprout: Evet, bırakın konuşmayı ve beni dinlemeye başlayın.

Hepimiz sustuk Profesör'e dikkat kesildik.