Gecenin izleri

8 Bölüm: Bitmeyen kabuslar

Bu hikaye hayal ürünüdür, kurgudur. Bölüm sonu görüşmek üzere benim en değerli kristallerim hoş çakalın.

8 Bölüm: Bitmeyen kabuslar
"Geçmişteki acıları kabuslarla devam ediyor, birgün rahat uyuyacam o zaman sonsuzluk uykusu olucak. "

Ecemin anlatımıyla

" Anne niye böyle telaşlısın, ne oluyor ? Babamı kızdı yine bizimi dövücek anne. " Karanlıgın ortasında annem elimden tutmuş kaçıyorduk kimden neyden kaçtıgımızı bilmiyorum annem bana kırmızı ayakabı almıştı bana çok yakışır kırmızı ,kaçarken ayakabı çıktı. " Anne ayakabım çikti dur! Alıcam"

"Ecem olmaz kızım gitmeliyiz kaçmalıyız annecim yaşaşam için kaçmalıyız" Annem elimi tutuyordu. Elimi annemden kurtardım düşen ayakabımı almaya gittim annem almıştı doğum günü de almıştı. Keşke almaya gitmeseydim. Ayakabımı elime aldım. Biri üzerime kapandı annemdi sonra iki el silah sesi tiz bir çıglık firar eti dudaklarımdan annem ise kırmızı boyanmıştı beni korumak için " Anne !anne ne olur gitme anne kalk beni bırakma anne kalk beni onunla bırakma anne! " Aglıyordum yalvarıyordum gitmesin diye annem ise son sözleri bu oldu "ateşin varolması için suyun yok olması gerek" Annemin anlatıgı masalda geçmişti. " Anlatıgım masalı hatırlıyorsun değil mi kızım! Kaç annecim arkana bakma git! güzel kızım git ! Kaç ecem" Annem gözlerini kapatı. Son kez gördüm kırmızıya boyanmıştı anneme kırmızı yakışmıyor kırmızıyı sevmiyorum annemi benden aldı hayır ! annemi ben canını almıştım durduğum için.

"Anne" Diyerek yataktan fırladım. Nefes nefese uyanmıştı kabustu yine hep aynısını yaşıyordum her gece annemi kaybediyorum. Saat 03.10 du, ayın ışığı odayı aydınlatıyor nefes alamıyorum balkona ilerledim açtım kedimi korkuluklara dayadım derin bir nefes çektim. Sakinledim,volkanı beni gördü.dışarıdaydı,Telefon çaldı.

Koruma volkan demir arıyor...

Telefon gece lanbasının yanından aldım. Balkona çıktım açtım"alo! " Dedim. " İyimisin ecem" Volkan'a bakarak " İyim şu içmek için uyandım" Dedim. " Tamam " Dedi. Kapatım. Emirle volkan aşağıda sesler duymuştum ve inmiştim benim hakımda konuşuyorlardı. Benim hakında konuşmalarını istemiyorum onlarla kalmayacağı sadece bir gece kalacak ve gideceğim konuyu kapatıp yukarı çıkmıştım benimle konuşmak istemiştiler red etım ben bu hayata herşey karsılıklı olduğuna inanırın. Ben birine bir iyilik veya kötü yaptıysam bunu karşılıgını aldım. Aynı şekilde de karşılık verim. Emiri kurtarmıştım, o da beni ödeştik onlara hayatımı anlatıcak değilim bu gece kalacak ve gideceğim.

Su içmek için odadan çıktım, tam merdivene ilerlerken emirin odasında bir ses bir yere vurma sesi geldi. Merakla odaya ilerledim, kapı aralıktı. Yatakta uzanıyordu yarı çıplaktı,ayın işıgı tenine vuruyordu,terlemişti ışıkta parlıyordu, çok güzel görünüyor. , o da kabus görüyordu. bir şeyler mırıldandı yanına gittim uyandırmak için
"Anne", " Anne yapamam" Diyordu. "Anne o kadar güçlü değilim yapamam! " Diyordu uyandırmaya çalıştım" Emir uyan! Emir" Dedim. Gözlerini öyle hızlı açtı ki bir an ne olduğunu bile anlamadım çevik bir hareketle bileğinden tutuğu gibi beni yatağa yapıştırdı. İki elimi başımın üzerine sabitledi o kadar güçlü sıkıyordu bileklerimi acıdan inledim "emir" Dedim.