hayal ürünüdür, kurgudur. Bölüm sonu görüşmek üzere iyi okumalar dilerim
En değerli kristallerim
5 Bölüm: Geçmeyen yara
" İyileşir miyim emir geçer mi bu yara? "
"Geçmez ufaklık, bazı izler bazı yaralar geçmez onunla yaşamaya alışırsın"
Deponun girişinde kim gelecek diye bakıyorduk. Az önce ki adamdı kenan karamanın adamı , "emir hanedaroğlu, kenan abinin selamı var, gelmese ona hava Fişekli gösterir hazırla dedi " İçeri adamlar doluştu. O sırada emir"o sahibine söyle, ondan intikam almadan ölmek haram bana, ona öyle bir gösteri hazırlayacağım ki benim canımı yaktı her allahın günü köpek gibi yalvaracak! O şerefini s*ktigimin abisine bunları ilet " Dedi.
Adamlara içeri girdi. arda arada silahlar patladı. Olduğum yerde sıçradım, silah sesleri durmuyor, ben ise koluna sinmiştim emir önümde idi. Kafamı biraz çıkardım manzara korkunçtu adamların hepsi yerde ve kan vardı etrafta, kırmızı renk, yutkundum yerinden sende ledim. Kırmızı renk benim için acı, ölümdü. Bir an emir beni omuzundan tutu ve kolona yasladı. "Kafanı çıkarma ! " Dedi.
Emir ard arda sıkıyordu. Silah olan bileğini tutum ve indirmeye çalıştım. Emir ne yaptığımı anlamayan gözlerle bana baktı. "Emir yapma onları öldürüyorsun, bak kırmızı renge boyanmışlar" Dedim. "Onlar ölmeli ecem, ölmeli" Bu sözleri duyunca buz kestim, emirin yeşil gözleri koyulaşmıştı. Öfkeliydi.
"Acımasızsın, kalpsizsin" Dedim. Karşıya bakan gözler bana döndü. Gür bir sesle
"Acımasız, kalpsiz biriyim öylemi " Dedi. Ve yumruk olan elini yanı başımdaki duvara geçirdi. Korkudan yerinden sıçradım. Daha gür bir sesle
"Beni bu hale yaşadıgım hayat getirdi. Ben bu Cehennem de doğdum, benim karsıma geçerek bana böyle söyleyemezsin " Dedi. Tekrar yumruğunu duvar geçirdi. Yine irkildim. "Bağırma! Onun gibisin yapma! Korkuyorum yapma! " Dedim.
Emir bana baktı. Fazla yakındı bana geri çekildi. " Kime benziyorum"dedi. Ona baktım. Bir an emirin arkasında bir adam vardı. Emir demeye kalmadan silah tutan elini çevirdi. Gözlerini benden ayırmadan sıktı. Adamı anlından vurdu. Bakmadan!
Tekrara eti"kime benziyorum ?" Diye sordu. Yutkundum o sırada volkanın sesini işitin
"Abi yere yatın! Bomba var" Dedi. Yanımıza küçük bir şey fırlatıldı. Emir"siktir " Dedi. Beni duvardan ayırdı. Tam kaçarken o küçük şey patladı ben yere emir üzerime kapandı. Beni korumak için bütün vücudunu bana yasladı.
Hafifçe kalktıgında etrafı toz kaplamıştı, göz gözü görmüyor,emir bana baktı "iyi misin? " Diye sordu. Ben iyidim ama o iyi değildi. Kaşı hafif çizilmiştir. Beni korumaya çalışırken kafasını vurmuştu hafifi bir kızarıklık vardı. " Ben iyim ama sen" Dedim. "İyim " Dedi değildi.
Dizlerinin üstüne oturdu. Kalkacaktı başı döndü durdu. O sırada tozun orda bir karartı gördüm. Bir silah emirin sırtını hedef almıştı. Emir kendinde gelmemişti daha o sırada ne yaptıgının farkında bile değildim emire zarar gelmesin diye emirin belindeki yedek silahı aldım ve o karartıya sıktım omuzundan yaralandı acıyla inlediginde emir arkasına baktı ve adamı anlından vurdu. Bana baktı. Elimdeki silah yere indirdim. "Dengesiz bir kızın" Dedi".
Ben kendimi savunmaya kalmadan emir elini belime yerleştirdi veni kucağına çekti ne oldunu anlamadım bir anda silah olan elini uzatı ve sıktı evet arkamda biri vardı onu vurdu
Ben ise onun erkeksi ve ter kokusu karışmış olan boynunu kokladım garip ama önü kokusu bana güven vermişti.
Dudaklarını kulağıma yaklaştırdı. Bu sözleri fısıldadı.
"Birine
silah çekersen onu öldür. Yaralama yada sağ bırakma çünkü ilk hedef seni sırtından vurmak olur senin yapamadığını o yapar ve öldürür seni,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gecenin izleri
Akcjabedenim de taşıdığı izlere rağmen umudunu kaybetmeyen bir kız, omuzun da geçmişin acısını taşıyan ve her şeye rağmen normal bir hayat yaşamaya çalışan bir genç tesadüf diye bir şey yoktur, kaderin oyunu onları bir araya getirir ve aynı yolda ateş y...
