Gecenin izleri

6 Bölüm: Ağlamak yakışmıyor sana ufaklık!

Bu hikaye hayal ürünüdür, kurgudur. Bölüm sonu görüşmek üzere hoş çakalın
En değerli kristallerim
6 bölüm:ağlamak yakışmıyor sana ufaklık
"
Sen çok güçlü bir kızsın, o siktiğim oruspu çocuğu değil satmak sana artık yaklaşamaz ben varım "

" Hadi sil göz yaşlarını ağlamak sana yakışmıyor ufaklık "

Ecemin anlatimiyla

Dün ve bugün yaşadıklarım, bana agır gelişti ve emirin yanıda küçük bir kıriz geçirmiştim, bazen geçmişim parçaları karşıma çıkar ve ben o an savummasız kalırım, tam bugünle birlikte ikinci gündür,uykusuzum  sabahın erken saatleri idi daha yeni güneş doğuyordu,

bir daha böyle bir şey yaşamicem düşüncesiyle evden içeri girdim, gökan seçkin yine aynı yerini almıştı tek bir fark vardı evde 4 kişi daha vardı. Şaskın gözlerle  babamın oturdu koltuğun yanında ki iki adam baktım ve biri kafasına silah tutmuştu. Kabul ediyorum onu öldürse umrumda olmaz son hızla arkamı dönsem kaçarım diye düşünüyordum ki arkamdaki kapı sertçe kapandı. Yerimden sıçradım ,

Arkamdaki adam babamın karşısındaki adamın karşısına geçmemi söyledi oraya ilerlemeden önce,

"Sen yine ne halt yedin ecem seçkin" Bu adam hep beni kusurlu bulurdu. Beni hep kırar , yaralar, hiç bir zaman beni sevmedi korumadı yine öyle yapıyor, elinde olsa ölmemi ister biliyorum çünkü bende bu adamın ölmesini istiyorum tek isteğim bana yaşatıgı gibi ölmesi cevap olarak ona "seni ilgilendirmez" Dedim.

Bu cevapın üzerine öfkeyle yerinden kaltı ki yanındaki iki adam tutu , babamın karşısındaki adam "götürün yukarı, sesi gelmesin kızıyla konuşacaklarımz var. " Dedi. Ne konuşucaktım ki onunla tanımıyorum bile o sırada adamlar gökan seçkin yukarı götürdüler, bende bu arkası dönük adamın karşısına geçtim.

50 yaşların başında sanırım, gür kumral saçlarının arasında beyaz tutamlar vardı, anlında hayatın birikmiş acı, tatlı yıllarını taşıyan kırışıkları vardı, benimki gibi koyu kahve gözleri var bu gözler bana tanıdıkmışım gibi bakıyor bu gözlerde özlem vardı bunun yanı sıra yorgunluk, öfke de var,
Kalın dudaklara sahipti, normal bir vücudu var ne şişman, ne kaslı, ne de zayıftı. Üzerindeki takım üstüne oturmuştu. Peki bu adam kim di benden ne istiyor, kısaca karşımdaki adamı inceledim oda aynı şekilde beni incelemeyi bitirmişti. Peki ben neden bu adamı bir parçamış gibi hissediyorum bu fırat denen adamda hissetmiştim yada korkudan duygularım karıştı.

Karşımdaki adam " Senin gibi küçük bir kız, mafyanın varisiyle ne işi olur ki" Dedi. Başlicam artık ha ulan benim nerem küçük alt tarafı biraz kısa ve zayıfım, sorduğu soruya karşılık "siz de kimsiniz? Ayrıca sizi hiç ilgilendirmez. " Dedim.

Adam bana bakarak "cesursun, " Dedi.
Ve devam eti" Ben poyraz karaduman" Dedi. Kaşlarımı çatım ve ekledi"fırat karadumanın babasıyım " Siktir, emiri kaçıran sonrada emire esir olan adamın babası benim karşımdaydı. Sertçe yutkundum, gerildim "korkma sana zarar vermeye gelmedim" Dedi ve devam eti
"Emir oğlumu kaçırdı, onlara ulaşamıyorum" Dedi.

"Oğlunuz önce emir kaçırdı,  ava giderken avlandı. " Dedim. Tamam ağzıma bir ayar vermesen çok kötü olucak sonum, çenemi niye tutamıyorum ben, poyraz karaduman bana baktı.
"Haklısın fırat fevridir, bir kanıt bulmadan saldıraya geçer, şavaşçıdır, düşünmez,yanlış anlaşılma olmuş bize tuzga çeken hanedaroglu degilmiş, bunu öğrendim ama geç kaldım işte, bu yüzden onlar ulaşmam lazım, yoksa ben neden ateş kes imzaladığı insanla arama bozulsun  istemiyorum ecem seçkin, " Dedi.