FORMULA MAİDEN- TUTKU 1. FASIL

ÜÇÜNCÜ MEKTUP

Nisan 20.., Bakü

Yarış hafta sonunun tam ortasında mektup yazmaya vakit bulamayacağımı sanırdım ama bu sana iki arada bir derede yazdığım ilk mektup olacak. Bunun nedeni de havanın bozması ve beklenilenlerin çok azının gerçekleşmesinden başka bir şey değil. Ki bu kötü hava koşulları beni de vurdu. Ateşgâh dışında bir yere gidemedim. Ve şimdi otel odamda otururken film izlemenin yerine seninle sohbet etmeyi istedim. Çünkü oradan oraya gezip dursam da durup kimseyle pek bir şey konuşmuyorum. Hatta çoğunlukla insanlardan uzak durmayı ve kendi başıma zaman geçirmeyi seçiyorum. Bir köşede yaşananları izleyip bir yerlerde sarhoş olmaya gidiyorum. Düşünmemek istediğin zamanlarda sarhoş olmak görmek istemediklerini bir şekilde görünmez kılıyor. Ayıldığında ise yine aynı şeyler başlayıp o hissizliği bulmak istememe neden oluyor. Buna rağmen bira ve şarap dışında hiçbir şey alma gibi bir hatada bulunmuyorum. O kuyuya bir kere düştüm, ikinciyi yapmam. Tabii bu kez başka bir kuyunun etrafında gezmeyeceğim anlamına gelmez.

Dün gece bir rüya gördüm. Önceki mektupta sana Schumacher'den ve garaj hadisesinden bahsettiğim için sanırım rüyamda Mad&Furious ile Mr. Champagne'i görmek gibi bir durumda kaldım. Ki rüya bahsettiğim hadisenin biraz değiştirilmiş bir versiyonuydu. Mr. Champagne büyük bir öfkeyle Lacivertlerin garajını basıyordu. Gözlerinden ateş çıktığına yemin edebilirim ve o kesinlikle Caraxes gibi görünüyordu. Kırmızı tulum ve Caraxes'in bedeni benzerliği nedeni ile orada kesinlikle siyah beygir yoktu. Biri eğer "Dracarys!" dese kesinlikle etrafı ateşe vermesinden daha olası hiçbir şey olamazdı.

Rüyam pek uzun sürmedi. Ben ne olacağını görmek için tüm dikkatimi oraya vermiştim ki rüyamda içtiğim bira boğazıma takıldı ve uyandım. Ama çok komikti. Biradan ölmek için tuhaf bir yoldu. Alkolün sayısız kez ölüm getirdiğini duymuş olsam da benimki trajikomik ve yersizdi. Ki benim sayısız aptal rüyam var. Bazıları ile eğlendiğimiz gerçek olsa da bazılarını ne sen ne de ben hatırlamak isterdik. Hatırlamak, hatta duymak istemediğin bir şeyin, korkunç bir ihtimalin gerçeğe dönüşmesi ise tarif edilebilecek bir mesele değil.

Pilotlar hakkında konuşmak gerekirse Mad&Furious'u kibrinden ötürü sevmiyorum sanırım. Sevmemek belki de doğru bir tabir değil. Sahip olduğu kibri sempatik gelmesinin önündeki en önemli engel olabilir demek daha doğru olacaktır. Sürekli kazanıyor ve kazanması halinde hoş davranışlar sergilemiyor. Bir zamanlar olduğunu öğrendiğimiz o kişiden bile korkunç görünürken kazanmayı gözünde çok büyütüyor. Hayatta asla sonsuza kadar kazanmak denen bir şey yok ve günün birinde bu gerçek yüzüne çarpıyor. Gerçeğin tokadının hızının ise bu sezon şimdiye kadar daha hızlı görünen ve geçen seneye göre inanılmaz derecede hızlanan Salazar'ın aracından hızlı olacağını en iyi bilenlerden biriyim.

Normalde yani senden önce en sevdiğim günah kibir olsa da kibri de kazanmak için her şeyi yapabilen halimi de uzun süredir görmek istemiyorum. Muhtemelen bir tür karma inancına da kapıldım. Benim yaptıklarımın sonucunu senin yaşadığını düşündüğüm zamanlar oluyor ve bu beni daha da suçlu hissettiriyor. Aslında sende de aynı hırs olduğunu bilmeme karşın kendimi suçlayıp bedelini ödemeye mecbur kalsam biraz olsun rahatlayabilirdim.

Kazanma hırsı ve bu dönemde sürekli kazanmasıyla aktif pilotlar arasında bana beni en çok hatırlatan olduğundan ayrı takımlarda olmamız daha iyi olabilir. Bu yaptığım sana Finger Boy'un Lacivertlerin takımındayken onun hırsını sevdiğim için ikiyüzlülük gibi gelebilir ama o zamanki ben ile bu zamanki ben bir değiliz. Bunun altını birkaç kere daha çizmek gerektiğini düşünüyorum. Üstelik Seb yıllar içinde büyüdü ve üst üste şampiyon olduğu yıllarda olduğu o insandan zamanla bir başkasına dönüştü. Galiba fark edemesem bile ben de büyümüşüm. Ya da sadece büyümek ve daha metanetli olmak istiyorum. Hırsın ve kibrin hiçbir şeye yaramadığını görmek bir şeyleri farklı yapma isteğimi günden güne daha da kuvvetlendiriyor.