FORMULA MAİDEN- TUTKU 1. FASIL

SEKİZİNCİ MEKTUP

Suzuka, Eylül 20..

Uyku tutmadı. Antrenman seanslarında can sıkıcı hiçbir şey olmamasına, olabildiğince güzel bir gün olmasına rağmen nedensizce bu gece uyuyamıyorum. Oysaki otele dönene kadar sürekli esnedim. Yoga yaparken de aklımdan geçen tek şey uyumaktı. Ama sonra bir anda uykum çekip gitti. Uykumun yerine ise annem geldi ve o bile uyudu. Buna karşın ben hâlâ şehrin ışıklarını ve tavanı izliyorum.

Birkaç gün önce öğrendiğim bir şeyi sana anlatmadım. Spa'nın bir süreden beri gelecek yılki takvimde yer almayacağı konuşuluyordu ve bu kesinleşti. Geçişin olmadığı aptal şehir pistlerine yenilerini ekleyerek önemli ve güzel pistlere veda etmelerinden hoşlanmıyordum. Bu son karardan sonra alınacak herhangi bir karardan memnun olabileceğimi sanmıyorum. Teknik olarak muhalefet olmayı seçen tüm hücrelerimi harekete geçirdiler.

Bilmiyorum, belki de bugün ilk defa mutlu hissettiğim için suçluluk duyuyorum. Hayatta kalan olmak bir suçmuş gibi geliyor. Bundan ötürü de ne kadar kötü şey varsa, bildiğim ya da bir şekilde gördüğüm her şey saldırmak için bir anlık teraddütümü bekliyor. Mesela bugün hiçbir şey olmadığı, en sevdiği şarkıları dinlediğim halde WRS'de geçen nisan ayında yaşanan kaza aklıma geldi. Suzuka'da olduğum için mi bilmiyorum yarışlardaki kaza anları bazen tek düşündüğüm şey haline geliyor. Ve bundan korkuyorum. Antrenman ya da yarışta aynı anlardan biri bir şekilde koruma duvarımı aşıp aklıma gelirse frene basmak istemiyorum. En hızlı turumu yağmur, kaza ya da sallanan o sarı bayrakla ne olduğunu anlamadan kaybetmek canımı kendimi kötü bir olasılıktan koruyamadığım için kaybetmek kadar üzemez.

Yeni bir gerçekleşen kehanet istemiyorum. O nedenle olabileceklerden değil de belki bir ihtimalle geçmişten, çoktan olup bitmiş şeylerden bahsetmeliyim. Ya da seninle geçirdiğimiz o eski güzel anıları hatırlamalıydım. Mesela kazandan iki ay önce lunaparka gidişimiz veya daha sonra Monaco'ya geçtiğimizde tekneyle açıldığımız zamanlar düşünmek için ideal olabilir. O günlere asla dönemeyecek olsam bile anımsamak artık can yakmayı başaramıyor.

Daha iyi anılar varken sırrını öğrendiğim an zihnimde canlandı. Annem ve babamın hâlâ bilmediği ve asla bilmeyeceği o sırrı saklaman için bana göre bir neden yoktu. Lakin annemin tepkisi korkunç olmasa bile babamın öfkesini tahmin edebiliyorum. Onaylamayacakları listesi öylesine kalabalıktı ki bir noktada onun verebileceği her tepki nedeniyle ondan sakladıklarımız listesi de uzuyordu. Şimdi onu benden başkası bilmezken onunla görüşmeyi başaramıyorum. O da benimle görüşmek istemiyor. Ve son bir kez konuşmamış, görüşememiş olmanızdan ötürü kendimi suçlu hissetmeye devam ediyorum. Benimle olmak yerine onun yanına gitmiş olsan her şey farklı olur muydu diye düşünmeden edemiyorum. Kazanın dahi olmadığı bir ihtimali bazı anlar düşünürken bunların artık faydasız olduğunu biliyorum. Zihnimin farkındalığı olan bu evrende seninle olabilecek başka bir ihtimalin yaşanamayacağı kabullenmeyi öğreniyorum.

Zamanın içinde uykuyu arayan kardeşin, Maya