Onca yol yürümüşüm tek başıma
Bıkmadan, usanmadan, yorulmadan
Düştüm kalktım, yaralandım, ağladım kimi zaman
Dönüp bakıyorum da şöyle bir arkama
Yine de devam etmişim hiç durmadan
Umut işte...
Dağları tepeleri aşıp yürümeye devam ettikçe insan
Soluklandığı noktada manzarasını deniz sanıyor
Benimse karşıma çıkan hep taştan duvar...
