Silip atmak isterdim hafızamdan
Hiç tanımamış olmak, adını bile unutmak
Hiç bakmamış olmak isterdim gözlerine
Hiç yazmamış olmak seni
Nasıl unuturum o maviliği
Bir çift göze tutsak ettin beni
Mavi en çok sen
Gökyüzü gibi, deniz gibi...
Tek gerçeğim sensin derken
Her şey koca bir yalanmış geç anladım
Sırtımda derin bıçak izleri
En güvendiğim anda yaralandım
Mutlu sonla bitirmek isterdim bizi
Biten ben oldum...
Bak hâlâ seni anlatıyorum herkese, hala seni yazıyorum
Öyle bir ateş düşürdün ki içime
Sönmüyor bu yangın cayır cayır yanıyorum
