YEMİN

Olay

Mardine sonunda varmıştık okadar güzel bir yerdi ki...
Çok yorgundum.Epey gezip öyle bir pansyona geçmiştik.
Şimdi ise Nisa ve ben aynı odada emir ise yan oda da kalıyordu.
Nisa uykuya dalmıştı bile böyle olunca bende yatağa geçip uykuya dalmıştım.Sabah olduğu pansyonun penceresinden sızan ışıktan anlamıştım yataktan doğrulur doğrulmaz hemen elimi yüzümü yıkayıp nisayı uyandırdım  emir yanımiza geldikten sonra kahvaltımızı dışarda yapmıştık.
-ne zaman çarşıya çıkalım kızlar  biraz gezelim sonrada ev bakalım bence
-bencede öyle yapalım güzel olur.
Banada uyunca çarşıya çıkmıştık
Emirle nisa benden ilerde birşeylere bakarken aniden bişeye çarpmıştım.
-Oha kafam
Önüme baktığım an donup kaldım.
Çok sert mizaçlı uzun iri yapılı bi bedenle karşılaştım çok sert bakıyoryodu
-önüne baksana kızım hiç mi dikkat etmiyosun sen
-Sen asıl dikkat et  beee.
-Bas git  kızım işine bide seninle uğraşamam ben derdim zaten başımdan aşkın
-Benimle uğraş diyenmi oldu ya  sana, sen defol git töbe yarabbim ya
-Uzatma kadın başımı şişirdin iki dakikada lan
-Sen asıl uzatıyosun  tamammı
Çok sert bakiyodu yüzüme tam dudakları aralanmıştıki birisi gelip omzumu dürttü baktığımda ise Emiri görmüştüm
-Kızım nerdeydin sen ya nasıl korktum farkındamısın seni arıyoruz iki saattir
Aniden beni çekip sarıldığında başımı göğsüne yasladım benim için Emir abiydi kardeşti canımdı...ama canımın beni yakıp kül edeceğini bilmiyordum...
Aniden varlığını bile unuttuğum adam aklıma geldiğinde arkamı dönmemle koca bi boşlukla karşılaşmıştım gitmişti.
Bizde biraz daha etrafta dolaştıktan sonra satılık evlere bakmıştık ve bulmuştuk bile
Emir eski evindeki eşyaları çoktan getirtmişti Gaziantepden
Evi düzmüş şuan mutfağında bizimkilere yemek yapıyodum
Yemekler hazır olduktan sonra sofrayı hazırlayıp yemek yemiştik okadar acıkmıştıkki kimsenin şuan konuşucak hali  yoktu sofrayı hepimiz topladıktan sonra nisayla bulaşıklarıda halletmiştik.
Ama Emirde bir gariplik seziyordum normalde bizimle şakalaşıp sinirimizi bozan emir 2 gündür hiç konuşmadan bişeyler düşünüyordu
Yanına gittiğimde beni fark etmemişdi bile
-Emir ne oldu sana kara kara düşünüyosun
Emir gözlerimin içine bakmıştı
Ne diceğini bilmiyor gibiydi
-Emirrrr neyin varr kardeşimmm hmmm sen hiç böyle olmazdın
-O an okadar garip bişey olduki hiç ağlamayan emirin sol gözünden bi yaş gelmişti
O an resmen sanki olacak şeyleri hissetmiş gibi donup kalmıştım
-Zeyneppp  ben çok kötüyüm ben birisine hem de hiç olmucak birinise gönlümü verdim
- O an hiç bişey diyememiştim ama aniden sarıldığımda ise daha çok ağlamaya başlamıştı
Ben de onunla ağlarken aniden kendini geri çekti ve benim bile yüreğimi yakıcak o sözleri söyledi;
-Zeynep sevdiğim kızı bugün istemeye geliceklermiş ama istemiyor  okadar zor durumdaki
Ama ben onu ne yapıp ne edip kurtarıcam sevdigim kızı kimse benden alamaz kimse. Hiç kimse...
Okadar gözünü öfke bürümüştüki aniden ayağa kalktığında bende irkilmiştim
Gelicem ben birazdan diyip çıkıp gitmişti
O an neyle karşılaşacağımızı bilmeden arkasından bakıp kalmıştım...
Epey zaman geçtikden sonra aniden bi gürültü kopmuştu Nisa aniden aşşağıya koşarak inerken bende hemen kapıya koşmuştum
Açtığımda ise gördüğüm bedenle daha çok şaşırmıştım elinde bi silah arkasında 12 ye yakın siyah giyimli adamlarla çarşıda karşılaştığım adam bana bakıyordu ve bir an silahını kaldırıp benim suratıma tuttu bunu gören nisa ise çığlık atıp ağlamaya başlamıştı bile ben şokdan hareket bile edemiyordum oysaki
Bakışları bile  bir insanı yerinden titreticek kadar korkunçtu
Aniden benim kolumdan çekip daha çok yaklaştı ve yüzüme tükürür gibi söyledikleriyle şok içinde suratına baka kalmıştım
-Nerde lannn o Emir piçiiiiii
Haaa nerdeee söyle lannn söyleeee susma söyle!!!
Kolumu okadar sıkıyorduki moraracağına adım kadar emindim
-Bilmiyorum yemin ederim bilmiyorum neden Emiri arıyosun sen hem nedennn napmış olabilirki Emir sana manyakmısin ya dağ başı gibi ellerinde silahla basıyosun evimizi ne kadar  korkunç bir insansın sen ya
-Gozlerime öyle bir bakmıştıki sanki beni bir bakışıyla çekip anlımdan  vurmuştu
-Emir bacımı kaçırmış lan bacımı!
Neyden bahsediyosun sennnn lannn
Ama eğer elime geçtikleri gibi kafalarına sıkmassam bana da Baran ağa demesinler!!!
Ağzından çıkan sözlerden sonra sanki binlerce kez ölüp dirilmiştim
Emir ve  sevdiği kız bile bile kaçmışlardı ve bunun sonunun ölüm olduğunu bile bile yapmışlardı Nisa o kadar çok ağlıyoduki ben ona dönüp bakamıyodum bile çünki bende onun gibi çökmüştüm
Ne yapacağımı bilmeden suratına bakıyordum Baran ağanın   Aniden telefonunun çalmasıyla  gözlerine gözlerimi dikmiştim (o gözlerinin sonum olduğunu bilmeden...) Telefondan duyduğum  tek bir kelime sanki tüm dünyayı başıma yıkmıştı
-Ağam bulduk!!
O an ilk kez ne yapacağımı bilmeden kala kalmıştım olduğum yerde...