YEMİN

Umutsuzluk

Bulunmuşlardı...
Resmen benim kardeşim dediğim Emir ve Sevdiği kadın sırf birbirlerini sevdikleri için öldürülücekti.
Baran ağa hızla çıkarken ben ve Nisa da arkasından koşarak arabasına binmiştik.
Suratıma dik dik bakarken hiç takmadan bizi arabayı çalıştırdı ve hızla sürmeye başladı
-Alo Mehmet konağa götürdünüz değilmi !!
-Evet ağam götürdük biraz canını acıttık ama oğlanın
-Canı acısa nolur lannn!!!!
Ölümü benim elimden olucak ikisinin!!!
Nisa yanımda iç çekerek ağliyordu elini tutup yanındayım dercesine sıktım avuç içini
Araba aniden durduğunda ikimizde hemen aşşağı indik
Baran ağa yı gören korumalar konağın kapısını açarken gördüğüm bedenlerle başımdan aşşağı kaynar sular döküldü sanki
Emir ve sevdiği kız dizleri üzerine çökmüş elleri arkada bağlı yüzleri kan içinde kalmıştı.
O an napıcağımı bilemedim
Emir kafasını kaldırıp bana gülümsediğinde göz yaşlarına boğulmuştum
Sevdiği kız ise yanında sessiz sessiz ağlıyordu
-Hangi cüretle kaçtınızzz lannn sizzzz!!!! Haaaa hangi cüretleee!!
Hiçmi demediniz lan bu adam bizi bulduktan sonra napar diye !
Eğer şimdi kafaniza sıkmazssam namerdimmm lannnn !!!
Baran ağanın sesiyle daha çok ağlarken ne olacağını bilmeden bekliyorduk.
Baran ağa aniden silahını çektiğinde emniyeti açmıştı bile
Silahi emire doğrulttuğunda sevdigi kadın çığlık atarak ağlamaya başlamıştı
Nisa ve benimde ondan eksik kalır yanım yoktu
Tam elini tetiğe atıcağı sırada silahın önüne atladım
-Baran ağaaa durrrr!!
Baran aniden silahı yere doğru tutmuştu ve çok şaşırmıştı çünkü ilk kez bir kadın silahının önüne korkusuzca atlamıştı
Kadının gözlerine baktığında bi korku aramıştı ufacık bile olsa
-Baran ağa hiç mi senin vicdanın yokk hiç miiii?
Karşındaki senin kız kardeşin adammm kız kardeşinnn.
Hiç mi yüreğin daralmıyo ellerin titremiyo haa hiçmiii  hadi Emir neyse ama o.
Baran gözlerini kız kardeşine çevirmişti içi gide gide suratına baksada asla bu yaşına kadar sözünden dönmemişti öldürürüm derse öldürürdü...
-Artık benim bi kardeşim yok kadınn
Bu cümleyi okadar duygusuzca söylemiştiki benim bile o an kalbim sanki iki parçaya ayrılmıştı...
-Şimdi geçil önümden yoksa senden başlarım haberin olsun
-Baran ağaa bunu yapmayacağını daha doğrusu yapamayacagını ikimizde biliyoruz eğer o silahindaki mermi bana gelirse kan davası başlayacağını çok iyi biliyorum. Beni hafife alma adamm karşındaki kadın Şanlıurfalı...
Baran karşısındaki kadına dikkat kesilmişti.
-Baran ağa tek yol ölümmü sence, başka yolu yokmu ağa değilmisin sen
-Kadınn eğer burda Ağa bensem hükümde benimm!!
Bu sözüyle sanki yer gök binlerce kez titremişti...
-Abiiiiii
Aniden gelen sesle irkilmiştik
Karşımda Baran ağaya benzeyen bir adam duruyordu
-Abiiii kadının dediği gibi aslında bir yol varrr. Hem berdel olsaa ille tek çözüm ölümmü_
-Sen karışma Rüzgar diyerek kardesinin sözünü kesmişti
O sırada aniden nisayla göz göze gelmiştim
-Hem Baran ağamısın nesin rüzgar denen çocuk haklı bence ne o zorunamı gidiyo senden küçük olan kişilerden laf almak
Nisanın konusmasıyla şokla ona baka kalmıştım.Bizim nisa resmen başkaldırmıştı.
O sırada gözüm rüzgara takılmıştı dikkatle nisaya bakıyordu yüzündeki sırıtışla.
-Abi tekrardan düşün lütfen hem sen demedinmi ağa bensem hükümde benim diye veriyorsan doğru bi hüküm ver abi...
Baran düşünmeye başlamıştı ama sanki napıcağını bilmiyor gibiydi ama aniden başını kaldırmasıyla göz göze geldik
-Tamam ozaman karar Berdeldirr!!!
Emir sanki olacakları biliyor gibi aniden bağırmaya başlamıştı
-Hayırrrrr !! Hayırrr hayır olamaz ya olamazzzzz!!!!!
-Kız kardesin varmı Emirrr!
Emirin kız kardeşi yoktu tek çocuktu ama oda benim gerçek abim gibiydi...
Eğer ona birşey olursa nasıl yaparım bilmiyordum.O giderse asıl ozaman kimsesiz kalırdım...
-Benimmm! Kardeşi benim Baran ağa berdel kabulümdür
Nisa o an bana şokla bakakalmıştı.
Emir arkadan hayır diye bağırırken yanındaki kızda içli içli ağlıyordu.Ama benim gözüm sadece bir çift siyah göze takılmıştı
Bana öyle bir bakıyorduki sanki karşısında ezeli düşmanı vardı...
-Benimde berdel kabulümdür kadın
Baranın bukadar çabuk kabul etmesine okadar şaşırmıştım ki
-Çözün elleriniii !!
Bundan sonra benim kız kardeşim yokkk !!!
Beni düşünmeyeni ben bundan sonra hiç düşünmem...
Baranın annesinin kalbini parçalamak istermiş gibi yüreğine yüreğine vurması beni resmen bitirmişti.
Aniden koşarak yaşlı kadının önüne çöküp elini tutmuştum daha fazla yanan yüreğine vurmasın diye...
Babası ise kızının tam karşında kızının gözlerinin içine bakıyordu -nasıl yaptın bunu bize kızım haaa nasıl yaptın.Hiçmi düşünmedin kimseyi .Şimdi mutlumu olucaksınız sanıyorsunuz.Bundan sonra benim  Dilşah diye bir kızım yok bunuda böyle bilesin...
Babasının sözleriyle sanki oldu yerde daha küçülmüştü
Yanımdaki kadın biraz sakinleştikden sonra ayağa kalkıp baranın yanına doğru ilerlemiştim.
Baran ağa gözlerini bana dikmiş  napıcağıma bakıyordu .
Tam karşısına geçtiğimde önünde durdum.
-Baran ağa ölüm emri vermedin sağ olasın
-Kadın bence çabuk sevinme çünki bu emirle ben senin ölüm emrini verdim...
Kulağıma aniden eğilmesiyle sanki olduğum yerde put kesilmiştim.
-Kadın andım olsunki sen yaşarken öliceksin sana bu hayatı dar etmezssem banada Baran ağa demesinler...
Ölmek için bana yalvarıcaksın her gün sana nerfretle bakan bu gözleri görüceksin...
O duyduğum cümlelerden sonra ne yapacağımı bilememiştim.
Ama Baran ağa bilmiyordu zaten benim bu yaşıma kadar  binlerce kez ölüp dirildiğimi...