0'0

57 6 34
                                    

Kim Taehyung

"Evet anne yerleştik."

"Aman dikkat et oğlum bir sıkıntı yaşamayın."

"Birşey olmaz. Zaten sakin bir mahalle."

"Ben şimdi kapatıyorum baban yine 'kek' diye böğürmeye başladı."

"Tamam anne. Görüşürüz."

Telefonu kapattığında gülümseyerek yoluma devam ettim. Kulağıma tekrar şarkı sesi dolmaya başlamıştı. Kütüphaneden dönüyordum ve oldukça yorgundum. Kitaplar artık travma oluşturacak seviyeye gelmişti.

Jimin çoktan uyumuştu galiba. Ne mesajlarıma dönmüş ne de aramalarımı açmıştı.

Şarkı sesi eşliğinde kimsenin olmadığı yolda ilerlerken yanımdan koşarak biri geçti. Tam başımı kaldıracağım sırada biri daha geçti fakat bana öylesine sert çarpmıştı ki yere düşmüştüm.

Arkasına bakmadan koşmaya devam ettiği sırada gözüme yerde duran şey takılmıştı.

Bir silah...

Bir yerdeki silaha bir de boş yola bakıyordum. Ne yapmam gerekiyordu bilmiyordum. Peşinden gitmeye çalışsam bile yetişemeyeceğimi bilmiyordum. Düşünmeyi bıraktım ve elimi uzatıp silahı aldım. Üzerinde küçük bir şekilde 'jxk' yazdığını görmüştüm.

Yerden kalkıp silahı çantama attım. Hızlı adımlarla eve ilerlemeye devam ettim. Bu gece eve sağlam gitmem gerekiyordu. Silahı alarak kendimi büyük riske attığımın farkındaydım ama ne yapmam gerektiğini bulana kadar bende kalacaktı.










Bebislrtim nasil ozlemusum bisiler yazmayi. Aslinda diger ficlere yazmayi dusunuyodum ama aklimfaki fikir ucmadan yazip paylasiyim dedum.

NEYSE ASIL KONUMUZA GELIYORUZ

ASKTA RAKIP SEVMEM. RAKIBIM VARSA YA ELERIM YA DA O COCUK HIC BENIM CEVREMDE DEGILMIS GIBI DAVRANIP ISIME BAKARIM.

AMA BU KEZ O RAKIBI ELEME VAKTI.

your trigger finger's mine | tk Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin