My Ai Boyfriend Is Existing (UNDER-EDITING)

10

10

Confirmed. He knew it. He knew it all along.

Tumahimik na lang ako sa sinabi niya at inilagay ang laptop ko sa case nito. Nagpanggap akong walang naririnig kahit sobrang kumakabog na ang puso ko.

"Why so quiet? Didn't i told you i will find you?" He asked and i can see him sa peripheral vision ko na unti-unti na siyang lumalapit.

"Its been a long time, babe." Para akong nakuruente ng biglang hawakan niya isang kaliwang kamay ko, halos lumundag ako sa kaba.

Dito na ko humarap sa kaniya at tumingin sa mga mata niya ng nagtatanong. Sobrang daming tanong sa isip ko ang gusto kong sagutin niya simula ng i-ghost niya ako.

"Yeah, its been a long long time, Nasher." I said sarcastically at binitawan ko ang pagkakahawak niya sakin. He tried to reached out my hands again pero iniwas ko ulit ito. Nabigla siya sa ginawa ko pero nanatili siyang kalmado.

"Babe...?"

"Dont call me that búllshít petname!" I want to cut him off. Para akong sasabog sa inis.

Ngayong nalaman ko nag-eexist ka, para lang pala ako tanga kumakausap sa sa isang Ai na tao pala, na isang nabubuhay na lupa na humihinga.

Pinakalma ko ang sarili ko, i shouldnt be rude, he still the principal.

"Can we just act that we're strangers?" Tanong ko sa kaniya sabay sakbit ko ng bag ko, handa ng umalis. "Its all in past now." Dugtong ko pa kasabay ng aking pilit na ngiti.

He just standing there, not responding. Nakatingin lang siya sakin, nagsusumamo ang mukha.

"You know what Nasher--- I mean Mr. Danville. I have a question for you. Who do you think would serious a relationship with an Ai?" I asked him seriously.

I did and im crazy for asking him that kind of question when i should've ask myself instead.

He still not responding. Para lang akong kumakausap sa hangin. Napailing ako at humakbang paatras.

"Nobody and no one. So i suggest... that... we should act according to our positions in this University and also, we should see each other as completely stranger because that it should be." I said bravely at naglakad na ako sa pinto but before I close the door i heard him mumbling.

"Right, strangers. What choice do i have?"

Pagkasara ko ng pinto at doon na tumakas ang mga luha ko. Maybe.. this is the best for me. Pano niya nagagawang bumalik ng ganong kadali. Na parang wala siyang iniwan, na parang wala siyang pinagmukhang tanga.

Ganon ba ko ka-easy to get sa kaniya?

Maybe being strangers is the best way to help myself to move on and not to fell inlove with him again. Pinahid ko ang mukha ko at sinimulang maglakad ng normal papuntang calassroom..

"Zinn, we're here!" Bigla akong tinawag ni Han sa isang table na maraming pagkain. "Look, nanlibre si Pres, you did a great job sa presentation kanina. I heard they approved the Ssg plan, Congrats!" Tuloy-tuloy na sabi niya. Halatang gutom na siya dahil sa mga hawak niyang dapat ay isusubo na at ako na lang pala ang hinihintay nila.

"Zinn, did you cry?" Bigla tanong ni Den, napatigil ako bago pilit na ngumiti.

Pano niya nalaman? Ang lakas naman makaramdam.

"Uhm... ano napuwing lang." Sabi ko tsaka kunwaring kinusot ang mata ko. Tumango lang si Den sakin tsaka nagsimula na rin kumain kaya kumain na rin ako.

"Zinn, magkwento ka na!" Sabi ni Han na parang inuutusan ako.

"Huh? Anong ikkwento ko?" Tanong ko sa kaniya, naguguluhan.

"Ikaw talaga babae ka, wag na pakipot magkwento ka na!" Sabi niya pa. Mas lalo akong naguluhan.

"Ang alin nga?" Tanong ko ulit, ano ba dapat ko ikwento sa bruhang to?

"Yung tungkol kay Nasher!" May gigil na bulong niya sakin.

Kasasabi ko lang na magmomove-on na ko tapos itong bruhang to, paalala pa. Bwiset.

"Wala namang nangyari masyado." Walang ganang sabi ko.

"Masyado? Edi may nangyari pa rin! Bilis na magkwento ka na!" Parang mauubusan siya ng pasensiya sakin.

"Wala, wala namang nangyari talaga ano lang... alam na niya na ako pala yung Ai girlfriend niya two years ago and nasurprise ako siyempre akala ko ako lang ang nakakaalam saming dalawa." Mabilis na sabi ko tapos uminom ng tubig then i continued. "Then he called me sa dati naming petname and he also hold my hand kanina tapos iniwas ko yung kamay ko kasi i realize na hindi na kami. I told him that we should be strangers and I have my thoughts na why he still acting like my Ai boyfriend? E ni-ghost niya ako so meaning we broke up so i decided to move on and------" Den cut me off.

"Bago ka pumunta dito umiyak ka muna ng very very light at nagpanggap ka na napupuwing ka but deep inside naiisip mo pa rin siya? Tama ba?" Pagpapatuloy ni Den sa sinabi ko.

Anong? Bat alam niya na naman?

"What?! Why would you do that, Zinn? Si Principal na yon, ang dakilang Nasher na Ai boyfie mo! Sa pogi non sana pinatawad mo na lang." Napanga-nga ako sa sinabi ni Han.

"Paladesisyon ka naman."