My Ai Boyfriend Is Existing (UNDER-EDITING)

4

4

"Ma'am! Andiyan na si Principal Danville at ibang inspector!" Sigaw ng isa naming klase.

"Class, be ready!" Maotoridad na sabi samin ng adviser namin na si Ma'am Jerero.

Nag-ayos at naghanda ang lahat kasi sino bang gustong humarap sa bagong principal na dugyot diba? Pormal lang pag-aayos ko pero nawiwirduhan ako sa ibang kababaihan.

Why are they preparing so much?

Yung iba putok na putok ang make-up at iba naman ay hinahapit nila ang likod ng uniform nila at tinatali upang maging hapit iyon sa katawan nila. Sa mga kalalakihan namin ay walang pinagkaiba, reveal ang tattoo, may piercing at hindi complete uniform!

Wala pang I'd! Napairap na lang ako. As one of the officer of this class, nakakairita sila tignan, parang di mga educ students.

Napatingin naman ako sa katabi ko at iba naman ang trip ni Hannah, nagheels si tangà. Walang connect sa uniform namin ang pagtatakong niya.
Hindi ko alam kung bakit nandito na namn si bruha.

"Wala ka bang klase?" Kunot noong tanong ko. Umiling siya na natatawa.

Anong nakakatawa?

"Maiingit ka, marami kaming vacant." She flipped her hair.

Naalis ang atensiyon ko sa kaniya ng biglang may dumating na anino at ilang hakbang lang ay nasa harap na namin sila.

"Good morning Mr. Danville!" Masiglang pagbati nila, at ako. Anong ginagawa ko?

I was starstruck. Parang tumigil ang mundo ko sa nakikita ko ngayon, he is standing right in front of everyone, in front of me... Nakatitig lang ako sa lalaking parang kahapon ko lang kausap.

He's so real. He's face card is same as him, my boyfriend.

Napakapit ako sa armchair ng maramdamang ang konting pagkahilo. Again.

"Everyone, you may sit down." He said with gentleness in my ears.

He sounds calm and collected.

"Zinn, okay ka lang?" Bulong sakin ni Han, ng makitang naghihilot ako ng sintido. Inabutan niya ako ng tubig sa tumbler. Ininom ko naman kaagad yon.

"Okay lang, I skipped my breakfast kaya baka gutom lang to." I smiled a little to assured her.

"So, how is the class Ms. Jerero?" One of the inspectors asked our teacher.

"Well.. Everything is well." Malapad na ngiti na alam kong may kaba na sabi ni Ma'am.

"Really? Ms. Jerero?" Biglang sumabat si Principal Danville with authority in his voice.

Pàtay!

Kahit ako ay kinakabahan dahil minamasid ng mga inspectors ang buong classroom namin, alam kong napansin na nila ang mga lalaking pasaway saamin.

"What are the names of those boys at the back?" Mr. Danville asked and pointed them. I looked away when he pointed the boys in my back at kunwaring tumingin din ako sa mga lalaking yon, he almost looking at me . Napaayos bigla ang mga kalalakihan sa likod at kunwaring inayos nila ang kanilang mga sarili na dapat kanina pa nila ginawa.

"Those boys are John, Mark, Cedrick, Patrick and Angelo." Pagtukoy ni Maam sa mga sakit ng ulo ng classroon na to. Tumango lang si Mr. Danville.

Mga sampong minuto na nag-usap ang mga inspectors at ten minutes na rin nagpapacute ang mga kababaihan dito, aasim naman.

Napatingin ako sa katabi ko na kumakalabit sakin. Tinaasan ko siya ng kilay kung bakit.

"Zinn, one last chance for me. Titigan mo si Nasher at pag may nakita kang something familiar sa kaniya na katulad ng sa Ai boyfriend mo, you hit an ace." Kinindatan ako ni Han at inuudyok akong gawin ang sinabi niya.

I just crossed my legs together with my arms bago titigan ang buong pagkatao ng Danville na ito. I looked straight in to his eyes and recite the details each part of his face.

Wait.. there's something in his face na ikinatigil ko but before I realize my thoughts.

He suddenly looked... back!

Hindi ko pinahalata ang pagkabigla ko. I just stared at him, with unamed emotions. I don't know if he's really staring at me or in my back.

Our eyes locked like a magnet.

Sa mga pagkakataong ito ay parang ayaw ko kumurap or alisin ng segundo ang titig ko sa kaniya.

That brown eyes is telling me something I can't read.

Gusto kong itanong sa kaniya kung bakit sya nakatitig, but I think it's too much for me to ask. Baka pag literal na tinanong ko sa Principal yon, baka sabihin nina Mira assuming ako. Pero true hehehe.

Lakas loob ko siyang tinaasan ng kilay, ngunit tumaas lang ang sulok ng kaniyang labi habang hindi naghihiwlay ang mga mata namin. Para tuloy akong nakuryente dala ng galaw ng labi niya.

Nag-iwas ako ng tingin at itinuon ang pansin ko sa labas ng maiwasang makita niya ang reaksiyon kong namumula.

Hindi ko napansin na umalis na sila

"Bes, nakita ko yon!" Kinikilig akong hinampas ni Han.

"Ang alin?" Inosente kong tanong.

"Alam mo Zinn wag ako. Nakita ko ang nakita ko, you stared each other like for one minute and 11 seconds." Sabi niya sakin with matching hampas na naman.

"Talagang binilang mo e ano, pati seconds." Sabi ko na kinatawa nya kasi may hawak syang timer. Gagà talaga ang bruhà!

"Talaga! So... Ano? May something familiar na ba kay Nasher?" Naging seryoso na ang pagtatanong ni Han.

"Yes, Han." I let a heavy sighed. "Yung guhit niya sa may kilay, he told me that before na it's cause from accident." I smiled bitterly. "I can confirm now na that its Him."