Son Aşk~

ilk görüşme

Herkese merhabaa bir kaç gün oldu bölüm atamadım çünkü fırsatım olmadı ama terkar sizinleyim ve daha sık atmaya çalışıcamm hadi bölüme geçelimm✨

En zor günlerimi bu son yıllarda yaşıyordum.Aslında mutlu günleriminde olması gerekti mutsuz günlerimde fakat benim günlerim genellikle mutsuz geçiyordu. Sevdiklerimi kaybetmem, en yakın arkadaşlarımın sorunlarıyla uğraşmam bunlara en büyük örnekti. Kimsesiz olmaya çoktan alışmıştım hatta kabullenmiştim bile. Üniversitenin son yılını okuyordum atandıktan sonra burada kalmaya hiç niyetim yoktu gittiğim yerde kendi başıma okuyup yaşlanmak istiyordum.

1 gün sonra

Gözlerimi açtığımda bir odadaydım. Ama buranın neresi olduğunu anlayamıyordum çünkü gözlerim bulanık görüyordu. Etrafımda sesler duymaya başladım.

"Şükürler olsun uyandı"

"Evet uyandı bir an öyle düşünce bir şey oldu sandım."

"Bende aynı şekilde hemen bir doktor çağıralım"

Bu seslerin bile nereden ve kimden geldiğini anlıyamıyordum. Bir dakika doktor mu demişlerdi? Ben neredeydim. Gözlerimin bulanıklığı geçtiğinde etrafıma bakmaya başladım. Kolumda bir serum vardı ve iki tane koltuk vardı. Ben hastanedeydim ama burada ne işim vard... Tabi ya Ceren kaza yapmıştı. Onun durumu nasıldı o neredeydi. Kolumdaki serumu çıkarmaya çalıştım çıkardığımda ne kadar acısamda bunu umursamadım. Ve hızla hastane görevlisinin yanına doğru yürümeye başladım. Görevlinin yanına geldiğimde endişeli bir sesle şunları söyledim;

"İyi günler ben bir hastanın burada olup olmadığını öğrenmek için geldim."

"Tabiki hastanın adını ve soy adını alabilir miyim?

"Hastanın adı Ceren soyadı ise UKAY*

*Ceren ukay hemen atıyorum*

Kadın aratırken ben meraktan çılgına dönmüştüm çünkü ona ne olduğunu çok merak ediyordum. Aradan on dakka geçmişti ve hâlâ kadın aratamamıştı cidden bu kadar zor muydu?

"Şey on dakka oldu neden hâlâ aratamadınız"

"Üzgünüm bir internet sorunu oldu o yüzden ama şimdi düzeldi hemen bakıyorum.

Büyük bir sabırla açmasını bekledin gerçi pekte sabırlı değildim. Kadının sesiyle irkildim

"Üçüncü katta 12. Oda"

"Teşekkürler" hızla oraya doğru koşmaya başladım kadının arkamdan rica ederim diyen sesini duymuştum ama bu umurumda bile değildi. Koşa koşa ilk katı çıktım ama merdivenler çok uzundu. Bitmiyordu! Dahada hızlanıp hastanenin içinde deli gibi koşmaya başladım. Koşarken önümdeki oturağı görmedim. Tam ayağım takılıp yere düşecekken kolumdan biri tutmuştu. Nefes nefese kafamı kaldırıp baktığımda benden çok daha uzun boylu, siyah saçlı kaslı bir adam duruyordu gözlerinde soğuk kanlılık vardı ifadesinden hiç bir şey anlaşılmıyordu ama yakışıklı olduğu kesindi. Kendimi toparlayıp onun elinden kurtulup ona teşekkür bile etmeden gözden kaybolmuştum. Umarım arkamdan çok fazla küfür etmemiştir.

Üçüncü kata geldiğimde hızla 12. Odayı aramaya başladım ve sonunda buldum. O kadar telasliydim ki kapıyı bile tıklamadan içeri dalmıştım ki orada bir doktor vardı. Beni görünce gözleri şaşkınlıkla açıldı.