Chapter 3 (zawgyi)

1.6K 9 0
                                    

ပူစီလ်က္ခံၿပီး အရည္ထြက္ကာ ၿပီးေျမာက္ျခင္း

အိမ္ဘယ္လိုျပန္ေရာက္လာလဲေတာ့မသိဘူး။ ေက်ာင္းနဲ႔အိမ္က မိနစ္နည္းနည္းပဲသြားရလို႔ေတာ္ေသးတယ္။

အိမ္ထဲဝင္လိုက္တာနဲ႔ ခ်န္ယြမ္းစမ္တစ္ေယာက္ တံခါးမွာအဖိခံရၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္အနမ္းခံေနရတယ္။ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံး ေသြးေတြဆူပြက္ေနၿပီ။ အဝတ္ေတြအျမန္ခြၽတ္လိုက္ၿပီး ခ်ီ႐ႊင္းရဲ႕လက္ကို လွမ္းဆြဲကာ သူ႔အေစ့ကို ကိုင္ေစလိုက္တယ္။

“ျမန္ျမန္.... ငါ့ကိုဖာ့ခ္ေပး။”

ခ်ီ႐ႊင္းကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ကိုက္လိုက္ စုပ္လိုက္နဲ႔ သူ႔မထင္မရွားလည္စလုပ္ေလးကိုလည္း စုပ္လိုက္ေသးသည္။ သူ႔အေစ့ေလးကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းညႇစ္ရင္း ပြတ္ဆြဲေနသည္။

ယားလြန္းလို႔ ထုံလာသလိုေတာင္ ခံစားရသည္။ ခံစားလို႔ေကာင္းလြန္းလြန္း ဗိုက္ေအာက္ပိုင္းက တုန္ရီလာသည္။ အထိမခံတဲ့အေစ့က ပြတ္ခံရလို႔ နီရဲေယာင္ကိုင္းလာသည္။ မေန႔ညက လက္နဲ႔အလိုးခံရတဲ့အေပါက္က အခု က်ယ္ေနၿပီ။ က်ဳံ႕လိုက္က်ယ္လိုက္နဲ႔ အရည္ေတြလည္း ထြက္လာေနၿပီ။

ခ်န္ယြမ္းစမ္တစ္ေယာက္ ေျခမခိုင္ခ်င္ေတာ့ဘဲ ခ်ီ႐ႊင္းရဲ႕ ပုခုံးေပၚမွီရင္း အသက္လုရႉေနရတယ္။ ‌ေရထဲကေန ေသာင္ေပၚလာတင္ေနတဲ့ ငါးတစ္‌‌ေကာင္လိုပဲ။

“ဟင္း… ျမန္ျမန္ထည့္ပါေတာ့။ လက္မသုံးနဲ႔။”

မဟားတရားစိတ္ေက်နပ္စရာေပမယ့္ သူ႔အေပါက္က လက္ေတြပဲစားေနရတာ တကယ္မဝဘူး။ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးတဲ့ ခ်ီ႐ႊင္းရဲ႕လီးကို ကိုင္ၾကည့္ခ်င္ေနၿပီ။ ဒီတစ္ခါလည္း ႀကိဳးစားမႈမေအာင္ျမင္ပါဘူး။

“ခ်ီ႐ႊင္း!!!” ခ်န္ယြမ္းစမ္ မေက်နပ္တဲ့ေလသံနဲ႔ ေျပာလိုက္မိသည္။

ခ်ီ႐ႊင္းကေတာ့ သူ႔ကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ေျမႇာက္ခ်ီၿပီး အိမ္ခန္းထဲကို ေခၚလာသည္။ ဘာမွမေျပာေပမယ့္ ခံစားခ်က္ေတြၿမိဳသိပ္ထားရသလို နည္းနည္းေတာ့ မ်က္ေမွာင္ႀကဳံ႕ေနေလသည္။

လမ်းခွဲပြီးနောက် မြွေလူသားငါ့ချစ်သူက ငါ့ကိုအကျဥ်းချထားတယ်(ဘာသာပြန်)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora