Canım çok yanıyor.
Kalbim alev aldı sanki, göremezsin.
Her kıvılcım yangın yeri, görmen gerek.
Çok narinsin, şans çiçeğim.
Yaprakların üşüyor mu?
Canım yanıyor demeyeceğim
Küle döndü, bilemezsin
Her zerresi ölüm kokar, kan kokar
Papatya hep ölümdü zaten.
Sen ki ölümün nöbetçisi.
(Melekler de bazen ağlar.)
