En fazla ne kadar ileri gidebilirsin ki?
İstediğin şeyi almak konusunda... belki de, en çok bunun için; neleri göze alabilirsin?
Hayat bu; seçimlerinin ne kadar aykırı olduğunun önemi yok. Bir gün, kendini hiç anlaşamadığın bir adamla anlaşma yapark...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(bu güpgüzel shop için dicle'ye teşekkürlerr 🧚)
SELAMMMM
bölümümüze geçmeden önce yıldız tuşuna basıp yıldızı aydınlatmanızı, yorum yapmanızı ve beni takip ederek duyuru ve alıntılardan haberdar olabileceğinizi söylemek isterim
instagram hesabım izgocean
bu arada 20k olmuşuzz!!! teşekkürler <333
KEYİFLİ OKUMALARRR
mabel matiz- sarışın
AYKIRI KIYILAR
6. BİR YAKIN, BİN UZAK
Tamay Reva Altemur.
Dudaklarımı kemirirken gözlerimi sıkıca yumarak içimi ateşleyen utancın geçmesi için birkaç saniye saydım. Kafamın almadığı kadar ütopik geliyordu kulağa. Bildiğim ve emin olduğum tek şey sanki evlenecek kişi ben değil, bir başkasıydı ve ben yalnızca izliyordum olacakları. Halbuki evlenecektim. Aklımın ucundan dahi geçmeyecek bir olasılığın içinde, yanına bile yaklaşmak konusunda tereddüt ettiğim adamla evlenecektim ve evet, soy ismimde bu olacaktı. Her şey kağıt üzerinde, gelip geçiciydi. Bunu biliyordum. Henüz maddeleri kararlaştırmamış olsak da, bir gün ayrılacağımızı ve yeniden Yazgan olacağımı biliyordum. Ama şimdilik... Altemur.
Tamay Altemur.
Neden garip bir utanç içerisinde buluyordum kendimi? Bir başkasının yerini alıyormuşum gibi hissetmekten öte değildi içimdeki duygu değişimi. Bu kişi Azra olduğundan da değildi ama rahatsızlık hissi geçmek bilmiyordu. Ait olmadığım bir yerde, hep diken üzerinde olacağım bir insan ile yaşayacaktım.
"Hazır mısın?" diye soran ses beni düşüncelerim arasından sıçratarak kaldırdığında omzum üzerinden ona baktım. Kısa bir süre sonra kocam olacak adama. Yanaklarım tekrar ve tekrar yandığında kirpiklerimi kırpıştırıp başımı salladım. Üzerini değişmişti, dün akşam giydiği kıyafetler vardı şimdi bedeninde ama üstünü krem renk keten bir gömlek ile değişmişti.
"Gidelim," diyebildim sadece.
Sabah anlaşmamız sonrası derin bir sessizlik dağılmıştı etrafa, herhangi bir şey konuşmamıştık. Tek kalmak istediğimi söylemiştim, o da sabahın yedisinde buradan ayrılmamız gerektiğini söyleyerek bana son bir bakış atıp çıkmıştı odadan. Yine de bir gram bile uyuyamamıştım, onun için nasıldı gece? Aslında birkaç saat geçmişti henüz, saat sabahın yedisine geliyordu ama merak ediyordum işte. Bundan sonrasını, babamın tepkisini ve daha da fazlası olan evliliğimi...
Villadan çıkıp arabaya binene kadar sessizlik aramızdaydı ve ikimizinde konuşmak gibi bir hevesi yoktu sanki. Yine de onu anlayamıyordum. Araf Altemur'un ifadesi bu denli saklı ve ulaşılmazken bir o kadar da imkansızdı. Onu hiç tanımıyordum ki, ne düşünüp düşünmediğini ifadesinden seçebilecek kadar konuşmuşluğumuz yoktu çünkü.
