Veira was in dazed.
She thought their home would be gloomy and silent matapos na matagpuan ng mga pamilya nila ang mga bata. Because, you know, they would be sad and missing them, if ever.
What she didn't expect was, parang wala din namang nagbago sa buhay nila dahil halos araw araw din namang nasa bahay nila ang mga ito. In fact, para pa ngang naging extended family nila ang mga ito.
Yep. Emilia would bring Emilio and Rodelito in their house every beginning of the weekdays at babalik lamang sila sa W Province kada ikalimang araw.
Noong una, medyo nahihiya pa ito. But the moment she had tasted the food cooked by Veira, all her inhibitions disappeared and completely thickened her skin, even reminding the lady that they had agreed to become "sworn sister" in front of the officers.
Kunyari pa daw ito na para makapagpatuloy sa summer class nila ang dalawang bata kasama ng mga kapatid nito kaya sila pumaroon sa tahanan ng mga Tan. But when Emilia and the two kids decided to stay three more days and even occupied one of the guest rooms, the Tans already knew that she really meant it when she mentioned about being sworn sister to Veira.
Kung hindi pa nga sila sunduin ni Mayor Rodelito (na halos simangutan pa ng husto si Veira dahil halos tatlong araw na lamang niyang nakakasama ang mag-ina niya) ay hindi pa uuwi ang mga ito.
Kaya naman kapag unang araw ng linggo at naabutan niya na nakapwesto na agad si Emilia sa hapagkainan, she could only roll her eyes about it.
Kagaya na lang ngayong umaga.
Prenteng prente na ang pagkakaupo ni Emilia sa hapagkainan kasama ang mga bata at sila Nanay Onang. Samantalang siya na may ari ng bahay ay wala man lang tumawag sa kanya para kumain na.
"Nanay Onang, aminin ninyo? Mas gusto niyo na itong si Emilia kesa sa akin, ano?" Naghihimutok na sabi ni Veira. "Ni hindi niyo man lang ako tinawag!"
Saka naman niya nakita ang pag-ikot ng mga mata ni Lulu.
"Ate, wag ka ngang dramatic jan. Parang hindi naman naming alam lahat ang oras ng gising mo. You sleep late and you rise late too."
Emilia ended up chuckling. Siya tuloy ang sunod na napagbuntunan ni Veira.
"Aren't you worried na makahanap ng ibang babae si Mayor Rodelito dahil sa palagian ninyong pagdayo na mag-iina dito sa amin? Ilang oras din ang pagitan ng mga probinsya natin, ah."
"Hey, V! Do not malign me. I am loyal to my wife."
Unexpectedly, naroon din pala si Mayor Rodelito at kumuha lamang ng inumin sa kusina. Sakto pang pagbalik nito ay narinig niya ang tanong ni Veira sa asawa niya.
Of course, Emilia and Mayor Rodelito knew she was just kidding. Sa ilang beses na nakasalamuha nila si Veira, they already knew her attitude was. Her mouth might be complaining about their family's freeloading pero hindi ba at siya rin mismo ang nagdadagdag sa budget at nagbibilin kay Nanay Onang na dagdagan ang mga pinamimili araw araw so that they could accommodate everyone.
She was just a tsundere.
That was the truth when it was James and Diego who were freeloading with them, and it was also the same right now with the Mayor's family.
She just refused to admit it out loud and keep acting as if she was annoyed by them but in actual fact, gustong gusto niya na maraming tao sa kanilang bahay. At mas ginaganahan siyang magluto kapag naririnig niya ang mga papuri ng mga ito at nakikita niyang naeenjoy talaga ng mga ito ang nakahain sa mesa nila.
Ang totoo ay maging si Teresita na hindi naging maganda ang una nilang engkwentro, ay madalas din nilang bisita sa bahay nila. Of course, the lady was still thin-skinned kumpara kanila Emilia. She would visit for Clara, even bringing some fruits or vegetables for them. Magtatagal lang ito ng isa o mga dalawang oras bago ay uuwi na ito sa kanila.
