You're My Scientist

Chapter 1

"Crish! Wake up! Crish! Wake up!" Palakas ng palakas ang boses na naririnig ko.

"Mm, 5 minutes more" wala sa isip kong sabi.

After 5 minutes.

"CRISH! WAKE UP! Narinig ko na naman ang nakakapambulabog na sigaw ni Robie, kasabay ng pag-angat nito sakin. Now great! Nakabitin na naman ako patiwarik habang hawak niya ang paa ko.

"ANO BA ROBIE! PUT ME DOWN!" Ganting sigaw ko kay Robie. Hmf! Istorbo ka talagang robot ka!

You heard it right, Robie is a robot, ginawa sya para sakin ni kuya, kasi tulog mantika daw ako. Hindi kaya. Si Robie ay isang machine na tagagising, tagapaalala at taga alalay sakin in short parang personal na taga-istorbo sa akin sa loob ng kwarto ko.

"Put me down Robie, gising na ko." Iritado at ma-awtoridad kong sabi sa kanya. Sinunod niya naman ako pero bigla nya kong binitawan kaya lumagpak ako sa kama ko.

"Aray! Sabi ko ibaba mo ko hindi ibagsak, pasalamat ka malambot yung binagsakan ko kung hindi, ibebenta talaga kita sa junkshop" pambabanta ko sa kanya.

"Salamat"

"Che, tigilan mo kong bakal ka." Irita kong sabi sa kanya sabay bato ng unan, pero wala lng naman yun sa kanya dahil robot naman sya.
"What time is it?" Tanong ko kay robie. Agad agad namang nagflash sa monitor niya ang oras at "Sh*t!" 30 minutes na lng ang natitira sakin malelate na ko sa school! 7:30 na.! Patay! Dali dali akong pumasok sa cr.

Shit! Hella, hindi na ko aabot, halos madapa dapa pa ako dahil sa pagmamadali habang suot suot ang 3 inches high heels na black shoes. Isinusumpa ko talaga tong bwiset na uniform namin, long sleeve na white with ribbon, and black short skirt with matching high heels na hindi bababa sa 3 inches and it should br.color black. And black stockings.

Halos lakad takbo ang ginawa ko. Hindi ko na din ininda ang high heels ko, dire-diretsong lumabas ng kwarto ko at dumiretso sa transparent elevator namin. More like a tube ang elevator na to dahil pabilog ang hugis. Pagkababa ko. Hindi na ko dumiretso sa dining area namin dahil alam kong nandun sila mom, dad and kuya na magsesermon muna bago ako paalisin. So I decided na dumiretso na lng sa kitchen, "Crish here, Give me a humburger and orange juice" sabi ko kay FAM short for Food Automatic Machine. Wala na kaming mga maids dito sa bahay dahil kadalasan technology na ang ginagamit. 2050 na ngayon,  ano pa bang aasahan mo? Agad  naman inilabas ni FAM ang hiningi ko, and ready packed na siya. Dumiretso na din ako palabas ng bahay. Agad na bumungad sakin ang Sky Mobile kong black with a touch of blue. Niregalo ito sakin ni dad nung 18 birthday ko. Dahil masyado na daw luma ang mustang ko. Ang Sky Mobile ay ang newest car ngayon. Type of car sya na hindi sumasayad sa lupa. And walang wheels. Karamihan ng tao ngayon ay ganung klaseng mobile na ang gamit.

   

At dahil mas mabilis ang Sky Mobile mas mabilis akong nakarating. Pero, wala na talaga akong magagawa, I'm doomed, late na talaga ako. Here I am infront of the big black gate with a big logo of our university. Welcome to the Howard D' Home of Science University. I step in front of the scanning machine and a green laser light appeared and it scanned me from head to foot, then it focused in my eye. Then bumalik na ang laser pabalik sa scanner. At bumukas na ang gate pagkatapos, ganyan talaga dito sa Howard hindi mag-o-open ang gate pag hindi ka nagmatch sa mga student dito at swipe cards naman para sa mga visitors. Dire-diretso akong pumasok, and unlike sa labas puting puti dito sa loob. Kahit late na ko, Composed  akong naglakad sa hallway dahil isa ang pamilya ko sa influencial dito dahil science intact kami. Most of the technologies today ay gawa ng mga Vuenaleon. Kaya ang daming bumabati sa akin.

Oh! By the way, I am Crishelle Vuenaleon but they simply call me 'Crish' I'm half american half filipina, 18 years old. I have a red wavy hair, pale skin and a deep brown hazel eyes. I'm a 3rd year college and a chemistry and technology student this year, yes, this year. Dahil dito sa howard ay piling studyante lang ang nakakapasok. At we are studying all the field in science especially technology science. And when you say ALL it means iba iba ang course namin every year. We are also free to do an experiment and invent things here. Pero pag vacant nga lang or during lab time.

Pumasok na ko ng room and sayang lang ang effort ko dahil wala pa ang prof namin. "Crish! Late ka na naman!" Pambngad na bati sakin ni Yna Yestin, one of my best friend.  She's half chinese half filipina, she has a long  black hair and a straight bangs. Sobrang cute nyang tignan dahil sa white and pinkish color ng skin nya. "Hays, nakakairita na si Robie eh, but at the same time helpful sya and I admit that. by the way, how's your experiment?" Simula ko ng conversation sa kaniya.
"Oh, about that girl. Nagagawa ko na ang invisible capsule but kaya lng nitong tumagal ng 1 minute. Pinag-aaralan ko pa kung pano to mas tatagal." Sagot nya sa tanong ko. May itatanong pa sana ako kaso dumating na si Mam Castro ang head ng dean and one of the best inventor she also graduated here at Howard. Pero nakakapagtaka lang kung bakit sya ang nandito, dapat si Mam heartenly ang first subject namin today. "Ok, class starting today walang papasok na prof sa inyo for one month." Sabi ni mam Castro. Aa kaya naman pala. "Whoo! Yes! Great!" Sigaw ng mga classmates namin. "Class Quiet! Let me finish first.. as I have said walang prof na papasok sa inyo for one month, But! Magiging busy pa rin kayo because kailangan niyong makagawa ng any project at maipresent pagkatapos ng one month." Pagpapatuloy ni Mam Castro. "Mam, parang ang bilis naman nun!" Pagrereklamo ni Bryan, ang pinakamagulo sa klase na sinang-ayunan naman nila. "No class, mahaba na yun para sa inyo.We, the faculties, knew that you can do it guys because your the pilot section and the cream of the crop ng Howard, and beside no more written finals sa mga mag-i-standout. And it will serve as your finals. So Good luck class and show us what you've got! But class you better start now." Yun lng at lumabas na siya ng room.

A/N: Guys, sorry sa grammatical errors and Typos, Its my first story and sa phone kasi ako nag-a-update so thanks sa pag-intindi.

-MagnificentAthena