Güzel Kızım

7-Göz yaşları

Odaya gittiğimde Ada çoktan odaya gelmişti.

"Bade nerdesin kızım sen. Şarjım yoktu arayamadım. Odaya geleyim burdasındır diye düşündüm burda da yoktun aklım çıktı. Kimdi o taş gibi çocuk."
"Boşver Ada önemli birisi değildi."

Çantamı yatağın üzerine koydum, dolaba yöneldim. Pijama takımlarımı aldım ve banyoya yöneldim.

"Kızım bir dursana. Anlat kim o taş gibi çocuk meyin oluyor senin?"

Adaya bakmadan banyoya girdim kapıyı kitledim.

"Bak ya kime diyorum."

Arkamdan bir şeyler diyordu ama hiç dinlemedim. Duşa kabine girdim, suyu ayarladım ve suyun altına girdim. Günün bütün yorgunluğunu orda attım. Ama fark etmediğim bir şey vardı ki göz yaşlarım da akmaya başlamıştı.

Neden böyle olmuştu, ikimizde birbirimize bu kadar kavuşmak istediysek kim bize engel olmuştu? Her şey o kadar karmakarışıktı ki aklım almıyordu.
Vücudum kendimi taşıyamıyordu, yere oturdum. Kafamdan aşağı akan sularla beraber göz yaşlarımda akmaya hızla devam ediyordu.

1 belki 2 saat orada o şekilde kalmıştım bana kalsa daha da kalırdım ama sanırım Ada endişelenmişti ve bir kaç kez kapıya gelmişti. Bende en sonunda kalktım önce kurulandım, daha sonra pijamamı giydim. Saçımı kurutacak gücüm yoktu o yüzden havluyla sardım ve banyodan çıktım.

"Bade iyi misin sen?"
"İyiyim biraz yalnız kalmam gerekiyordu kusura bakma."
"Yok canım sen iyi ol da ne kusuru."
"Ben bi Mina'yı arasam iyi olacak."

Aklım Arvende kalmıştı. Bensiz huysuzlanıyordur kesin. Balkona geçtim ve Mina'yı aradım. Kısa bir sessizliğin ardından açtı.

"Mina ne yaptınız? Uyudu mu kızım?"
"Uyudu aşkım uyudu. Ama hep seni sayıkladı."
"Oy iyi bari. Ben yarın akşamı beklemeyeceğim, kıyafetleri ayarlar gelirim."
"Kuzum acele etme, ben idare ederim Arveni sen işine bak."
"Yok Mina ben kalamam burda. Başıma neler geldi bir bilsen."
"Ne oldu Bade? Endişelendirme beni. İyisin di mi?"
"İyiyim iyi olmaya da."
"Eee ne oldu o zaman."

"Ayaz burda."
"Ne, nasıl orda ne diyorsun sen?"
"İş için gelmiş, şans eseri karşılaştık bizde."
"Konuşmadın di mi güzelim. Yaklaşma ona."
"Konuştuk."
"Ne konuştunuz."

Ayazın bana anlattıklarını anlattım. Ne Mina'nın aklı alıyordu ne de benim.

"Kızım bunda bir iş var ama ne bilmiyorum."
"Evet Mina bir şey var ama ney bilmiyorum. Neyse ben artık yatayım, sabah erken kalkıp bütün işlerimi halledip erkenden geleceğim. Burada daha fazla durmak istemiyorum."
"Evet kuzum evet sen kalk gel kalma oralarda."

Mina ile telefonu kapattım. Odaya geçtiğim zaman Ada çoktan uyumuştu. Sessizce bavulumu hazırladım sabah zorlanmamak adına. Daha sonra bende geçtim yatağıma uzandım.

~

Sabah saat 07.35
Ben uyandığımda Ada çoktan uyanmıştı. Ama odada yoktu. Nereye gittiğini anlamadım çokta işgilenmedim. Hızlıca üzerime bir elbise geçirdim ve patronumun yanına gittim. Onların sabah ayrı bir işleri olduğu için erkenden seti kurmuşlardı.

Ayazı söyleyemeyeceğim için Arvenin hasta olduğunu söyleyecektim. Yalandan hoşlanmazdım ama bugünlük böyle olacaktı.

"Burak Bey biraz konuşabilir miyiz."
"Tabi Badecim ne oldu."
"Arven biraz rahatsızmış da ben kıyafetleri şimdi ayarlasam da erken gitsem olur mu?"
"Ay olur tabi ki. Neyi varmış ufaklığın, istersen bende gelebilirim?"
"Saolun Burak Bey ben hallederim."
"Tamam canım. Benim yerine öp Arveni, doğum gününde görüşürüz."
"Tamamdır Burak Bey."

~

Bütün işlerimi halletmiştim. Daha sonra bavulumu aldım ve havaalanına gittim. İlk uçağa bilete almıştım ve o biletle de İstanbul gelmiştim.
Bu sırada saat 15.25 olmuştu Arvenin erken geleceğimden haberi vardı. Her saat beni arayıp nerdesin annem diye soruyordu. Uçaktan inip ilk taksi ile eve gitmiştim. Ve beni kapıda bekleyen dünyalar güzeli bir kız vardı.

"Anneeeeee."

Arven beni gördüğü gibi kucağıma atlamıştı. Ona sıkıca sarıldım bol bol öptüm. Çok özlemiştim onu.

"Arvenn. Canım nasılsın?"
"İyiyim, hadi gey içeyi giyeyim."
"Girelim aşkım."

Önden biz arkamızdan Mina gelmişti. Salona geçip koltuğa oturdum, Arvende kucağımdaydı.

"Annem bana hediye aydın mı?"
"Aldım bebeğim, çantamda."

Arven koşarak çantamın yanına gidince Mina hemen yanıma geldi. Elini sırtıma koydu bir anne edasıyla okşadı.

"Badem, güzelim. İyi misin? Gözlerin şiş duruyor."
"Gece uyuyamadım yorgunum baya ondandır."

Eğer bütün gece ağladım o yüzden uyuyamadım dersem beni keserdi o yüzden bu kadar bilgi ona yeterliydi.

"Bade, bunu da atlatacağız biliyorsun değil mi? Biz neleri hallettik bunu mu halledemeyeceğiz? Ayrıca bence Ayaz gider, kalmaz burda."
"Gider di mi? Gitsin Mina burda kalıp benim dengemi bozmasın."
"Gider tabi kuzum. Bütün her şeyi Amerika'da kalmaz burda sen merak etme."

Gitmesini istiyor muydum? Aslında evet istiyordum. Düne kadar onu istediğimi sanıyordum ama ben ona çok kırgındım ve bu kırgınlık kolay kolay geçmezdi. O olmadan hem Arven hem de ben daha mutlu olacaktık.

"Badem, sen git biraz uyu. Yarın Arven kuşun doğum günü enerjin yerinde olsun."
"Bence de ben biraz dinlesem iyi olur."

Salondan çıktım. Odama gittiğimde Arven yatağın üzerinde yeni oyuncağıyla oynuyordu.

"Anne ne oydu?"
"Bir şey olmadı bebeğim. Biraz yorgunum da uyuyup dinleneyim ben. Sen Mina teyzen içerde oynasan olur mu?"
"Oluyy annem. İyi uykulay sana."

Arven yanağıma bir öpücük kondurup odadan çıkmıştı. Bende hemen bir şort ve tişört giydim. Yatağa gireceğim sırada kayıtlı olmayan bir numara aradı. İş yerinden sık olarak böyle numara aradı o nedenle açtım.

"Efendim."
"Bade, benim güzelim. Ayaz."

Ayazın sesini duyunca tüylerim ürperdi. Bu adam bana tek bir sesiyle bile zarar veriyordu. Konuşmadım onun konuşmasını bekledim, o da bunu anlamış gibi konuşmaya başladı.

"Belli ki bana kızgınsın ve konuşmayacaksın, tamam ben konuşurum. Eski günlerde ki gibi. Ben o günleri çok özledim Bade, o güneler dönmek için elimden ne gelirse fazlasını yapacağım. Yarın seni 14.00 da Güneş Cafe de bekleyeceğim, eğer sende bana bu yolda yardımcı olmak istersen gel. Ha istemezsen de vazgeçmem bilirsin, kendim yine hallederim."

Bir süre bekledi ses vermeyeceğimi anlayınca kapattı. Güneş kafe bizim her zaman gittiğimiz ve çok sevdiğimiz bir kafeydi. Orayı Arvende çok seviyordu bu yüzden yarın doğum günü orda olacaktı.

Ne ayani Ayaz ve Arven 2 senenin sonunda karşılaşacaklar mıydı? Bunu engellemem gerekiyordu kızımın doğum gününü mahvetmesine izin veremezdim.